Hel Bór
Hel Bór – zlikwidowany w 1979 przystanek kolejowy w Helu (Borze), w województwie pomorskim, w Polsce. Przystanek znajdował się w pobliżu bazy Marynarki Wojennej.
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
| Data otwarcia |
1927[1] |
| Data zamknięcia |
1979 |
| Poprzednie nazwy |
Bór (1927-1933, 1957-1967, 1970-1979)[1] |
| Dane techniczne | |
| Liczba peronów |
1 |
| Liczba krawędzi peronowych |
1 |
| Kasy |
|
| Linie kolejowe | |
Położenie na mapie Helu  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu puckiego  | |
 54°39′25,08″N 18°45′49,05″E/54,656967 18,763625
| |
Położenie
edytujPrzystanek Hel Bór znajdował się na północ od miasta Hel, około 600 metrów od drogi wojewódzkiej 216[2]. W pobliżu stacji znajdowała się baza Marynarki Wojennej w Rejonie Umocnionym Hel[3].
Historia
edytujGeneza
edytujW 1918 Polska odzyskała niepodległość. Granice na Pomorzu ustalono dopiero w 1920. Wówczas linia kolejowa z Redy do Pucka znalazła się w Polsce. Stacja w Pucku była najbliżej morza położonym obiektem na sieci PKP, dlatego zbudowano w Pucku tymczasowy port wraz z bocznicą kolejową[4].
1921–1945
edytujW 1921 rozpoczęto budowę linii na Mierzei Helskiej[5]. Linia została częściowo wybudowana na drodze kołowej, co spowodowało tymczasowe odcięcie Helu od sieci drogowej. Dopiero w 1923 PKP ostatecznie odbudowały zniszczoną drogę[6]. Budowa dworców w miejscowościach nadmorskich trwała jeszcze do końca lat 20.[7]
W XX-leciu międzywojennym linia ta była obsługiwana przez parowozy OKl27, kursujące na trasie Gdynia – Puck – Gdynia oraz opalane olejem parowozy Tp3, które obsługiwały trasę Puck – Hel – Puck[8]. Pod koniec lat 30. na Hel zaczęły docierać pociągi dalekobieżne z Warszawy oraz południa Polski[9].
Rozwój kolei spowodował rozwój gospodarczy na Mierzei Helskiej, powodując, że dotychczas rybackie wioski przeistaczały się w kurorty oblegane latem przez turystów z pozostałej części Polski[10].
1945–1979
edytujW PRL ze względu na duże znaczenie militarne Helu, dostęp turystów do Helu był ograniczony. Mogli oni przyjeżdżać do miasta tylko koleją[5].
W 1979 zaprzestano korzystania z przystanku Hel Bór[1].
Linia kolejowa
edytujStacja leży na linii kolejowej nr 213 łączącej Redę z Helem. Linia jest jednotorowa, normalnotorowa, niezelektryfikowana[5].
Ruch pociągów
edytujOd 1979 pociągi kursują przez przystanek bez zatrzymywania się[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Indeks stacji, przystanków osobowych, posterunków kolejowych z nazwami aktualnymi i wcześniejszymi. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2011. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2011. ISBN 978-83-931006-4-4. (pol.).
- ↑ Railmap – Kolejowa Mapa Polski. [dostęp 2013-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-28)]. (pol.).
- ↑ Zbigniew Wojciechowski. Obiekty militarne Półwyspu Helskiego w latach 1920-2006. „Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej”. 4/2010. s. 247–271.
- ↑ Krzysztof Labudda. 110-lecie linii Reda-Puck. „Świat Kolei”. 12/2007, s. 5. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ a b c Judyta Kurkowska-Ciechańska, Ariel Ciechański: Koleje. Warszawa: Carta blanca, 2008, s. 30. ISBN 978-83-60887-233.
- ↑ Krzysztof Zintel. Koleje na Helu. „Świat Kolei”. 2/1998, s. 26–27. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ Marcin Przegiętka. O tym pisano w lipcu... „Świat Kolei”. 7/2008, s. 5. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ Andrzej Massel. Pasażerski ruch kolejowy w czasach II Rzeczypospolitej (3). „Świat Kolei”. 1/2010, s. 16–23. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ Andrzej Massel. Pasażerski ruch kolejowy w czasach II Rzeczypospolitej (2). „Świat Kolei”. 12/2009, s. 16–23. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
- ↑ Jerzy Pawłowski. Kolej helska. „Świat Kolei”. 4/1997, s. 16–17. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
Linki zewnętrzne
edytuj- Bór w Atlasie Kolejowym Polski, Czech i Słowacji – atlaskolejowy.net
| Hel Bór | ||
| Linia 213 Reda – Hel (55,75 km) | ||
  odległość: 4,746 km
|
|
odległość: 5,919 km
|
