HVAR
HVAR "Holy Moses" (ang. High-Velocity Aircraft Rocket – szybki lotniczy pocisk rakietowy) – niekierowany lotniczy pocisk rakietowy produkcji amerykańskiej, używany w końcowym okresie II wojny światowej oraz w wojnie koreańskiej. Jego nieoficjalne nazwa "Holy Moses" (w amerykańskim slangu wykrzyknik wyrażający zdumienie, niedowierzanie czy zaskoczenie – "o kurczę!") została mu nadana przez pilotów obserwujących rozmiary zniszczenia powodowane przez te pociski.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Rodzaj |
niekierowany pocisk powietrze-ziemia |
| Przeznaczenie |
ogólnego przeznaczenia |
| Lata produkcji |
1943–1955 |
| Długość |
1,73 m |
| Średnica |
12,7 cm |
| Rozpiętość |
38,7 cm |
| Masa |
63,5 kg |
| Napęd |
silnik rakietowy na paliwo stałe (10,9 kg materiału pędnego. Czas pracy 0,87 sek.) |
| Prędkość |
1500 km/h |
| Zasięg |
1500 m |
| Masa głowicy |
20,5 kg w tym 3,5 kg materiału wybuchowego |
Pocisk wszedł do użytku w 1943 i był używany przez USAAF i lotnictwo US Navy. Do czasu zakończenia ich produkcji w 1955, wyprodukowano ponad milion pocisków tego typu w różnych odmianach. Pociski HVAR mogły być wyposażone w głowice wybuchowe różnego typu - ogólnego przeznaczenia (burzące, odłamkowo-burzące), przeciwpancerne i kumulacyjne. W czasie II wojny światowej rakiety HVAR używane były przez samoloty takie jak P-47 Thunderbolt, P-51 Mustang, F6F Hellcat i F4U Corsair, po wojnie m.in. F-84 Thunderjet, F-86 Sabre, F9F Panther oraz włoski Fiat G.91. Został zastąpiony przez pociski Zuni.
Pocisk wystrzeliwano z wyrzutni podskrzydłowej, szynowej lub zaczepowej.