Grumman F9F Panther
Grumman F9F Panther – pierwszy odrzutowy samolot myśliwski wyprodukowany w zakładach Grummana, a drugi myśliwiec odrzutowy na służbie US Navy, swój pierwszy lot odbył w 1947. Napęd samolotu stanowił silnik turboodrzutowy J42 (budowany na licencji Rolls-Royce Nene). Charakterystyczną cechą wyglądu "Pantery" są zbiorniki paliwa zamontowane na stałe na końcu skrzydeł.
 Samolot w National Museum of Naval Aviation | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
średniopłat o konstrukcji metalowej |
| Załoga |
1 – pilot |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Wycofanie ze służby | |
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Ciąg |
22,2 kN |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
11,6 m |
| Długość |
11,3 m |
| Wysokość |
3,8 m |
| Powierzchnia nośna |
23,2 m² |
| Masa | |
| Własna |
4220 kg |
| Użyteczna |
6450 kg |
| Startowa |
7460 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
925 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
26 m/s |
| Pułap |
14 km |
| Zasięg |
2000 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 4 działka 20 mm M2, 900 kg bomb lub 6 rakiet 127 mm | |
| Użytkownicy | |
 Stany Zjednoczone,  Argentyna
| |
| Rzuty | |
| |
Samoloty tego typu służyły w czasie wojny koreańskiej, piloci latający na nich łącznie zestrzelili sześć MiG-ów 15, dzięki dobremu wyszkoleniu tracąc tylko jedną maszynę, pomimo przewagi MiG-ów w walce powietrznej nad Pantherami[1]. F9F były podstawowymi myśliwcami i samolotami szturmowymi US Navy w czasie konfliktu koreańskiego. Podczas wojny utracono z przyczyn bojowych 64 samoloty F9F lotnictwa Marynarki i Marines, przede wszystkim od ognia przeciwlotniczego, ponadto pewną liczbę utracono z przyczyn niebojowych[2].
"Pantery" zostały wycofane ze służby czynnej w Stanach Zjednoczonych w 1956, ale w roli samolotów szkoleniowych służyły do 1958. Wersją rozwojową F9F Panther był samolot Grumman F9F Cougar.
24 samoloty tego typu zostały zakupione w 1958 przez marynarkę wojenną Argentyny. Planowano ich użycie na lotniskowcu ARA Independecia, ale z powodu zbyt słabych katapult na tym okręcie wszystkie argentyńskie "Pantery" używały wyłącznie lotnisk lądowych. Zostały wycofane ze służby w 1969 z powodu braku części zamiennych.
Wersje samolotu
edytuj
- XF9F-2: pierwsze dwa prototypy
- XF9F-3: trzeci prototyp
- F9F-2: pierwsza wersja produkcyjna, silnik J42
- F9F-2B: wersja z podskrzydłowymi zaczepami na rakiety i bomby, w późniejszym czasie wszystkie wcześniejsze samoloty zostały zmodyfikowane w ten sposób i zaprzestano używać oznaczenia "B"
- F9F-2P: nieuzbrojona wersja fotograficzna
- F9F-3: wersja z silnikiem Allison J33 zbudowana na wypadek fiaska silnika J42, w późniejszym czasie silniki tych samolotów zostały wymienione na J43
- XF9F-4: prototyp F9F-4.
- F9F-4: wersja z dłuższym kadłubem i większym zapasem paliwa napędzana początkowo silnikiem J33 w późniejszym czasie zamienionym na J42
- F9F-5: jak wersja -4 ale z silnikiem Pratt & Whitney J48 (licencyjny Rolls-Royce Tay )
- F9F-5P: nieuzbrojona wersja fotograficzna z dłuższym nosem
- F9F-5KD: Po wycofaniu ze służby część F9F-5 została przebudowana na bezzałogowe samoloty-cele, w 1962 ich oznaczenie zostało zmienione na DF-9E
Przypisy
edytuj- ↑ Richard Hallion, The Naval Air War in Korea, Baltimore, Md.: Nautical & Aviation Pub. Co. of America, 1986, s. 162, ISBN 0-933852-47-9, OCLC 13062373.
- ↑ Richard Hallion, The Naval Air War in Korea, Baltimore, Md.: Nautical & Aviation Pub. Co. of America, 1986, s. 190, ISBN 0-933852-47-9, OCLC 13062373.