Grotniki Duże
Grotniki Duże – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Nowy Korczyn[5][6].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
28-136[4] |
| Tablice rejestracyjne |
TBU |
| SIMC |
0256053[5] |
Położenie na mapie gminy Nowy Korczyn  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu buskiego  | |
 50°18′08″N 20°49′05″E/50,302222 20,818056[1]
| |
Do 1954 roku istniała gmina Grotniki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Historia
edytujW 1439 r. miała tu miejsce bitwa w której starli się zwalczający Zbigniewa Oleśnickiego konfederaci pod wodzą Spytka z Melsztyna z wojskami armii królewskiej dowodzonymi przez Jana Hińczę z Rogowa. Stronnictwo proczeskie poniosło w niej klęskę a dowodzący nimi Spytko z Melsztyna zmarł wskutek odniesionych ran. Przegrana doprowadziła do upadku ruchu popierającego husytyzm w Polsce.
W XIX w. wieś i dobra donacyjne. W 1827 r. Grotniki miały 38 domów i 537 mieszkańców. Miejscowość była siedzibą gminy w powiecie stopnickim. Majorat Grotniki został wydzielony z dóbr rządowych Nowe Miasto Korczyn w 1839 r. Według opisu z 1854 r. dobra miały łączną powierzchnię 3797 mórg. W ich skład wchodziły m.in.: folwark i wieś Grotniki, folwark i wieś Stróżyska, folwark i wieś Ucisków oraz wieś Podzamcze z cegielnią[7].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 39275
- ↑ Wieś Grotniki Duże w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-18], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 342 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880-1885, Tom II, s. 858.