Głośna Skała
Głośna Skała (słow. Hlásna skala, niem. Schallwand, węg. Hangzó-szirt) – turnia (1658 m[1] n.p.m.) na północno-wschodnich stokach Płaczliwej Skały w słowackich Tatrach Bielskich[2].
 Płaczliwa Skała, poniżej Głośna Skała. Widok ze Zdziaru | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1658 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′54,6″N 20°13′09,3″E/49,248500 20,219250
| |
Pochodzenie nazwy
edytujGłośna Skała jest dobrze widoczna ze Zdziaru. Na dawnych dokumentach oraz mapach często ją wymieniano. Nazwa pochodzi od tego, że jej turnie ponoć głośno i wielokrotnie odbijają echo. Pisał o tym już Stanisław Staszic: „Tak ją nazywano z przyczyny, iż do kilkunastu razy powtarza echo”[3]. Poniżej Głośnej Skały, po jej wschodniej stronie znajduje się niewielka Polana pod Głośną Skałą, na której rzekomo słyszano to echo. Władysław Cywiński uważa, że jeśli echo odbijało się, to już raczej od dużo bliższej Łasztowicy, ale opowieści tego typu to raczej tylko wytwór bujnej fantazji[4].
Topografia
edytujPo zachodniej stronie opada stromymi urwiskami do Żlebiny, po północnej do Głośnego Żlebu w Dolinie do Regli, po wschodniej wznosi się nad najniższą częścią Doliny Szerokiej. Z prawej krawędzi północnej ściany wyrasta porośnięty lasem grzbiet łączący Głośną Skałę z Żlebińskimi Turniami. Pomiędzy nimi znajduje się Żlebińska Przełęcz Wyżnia. W kierunku północno-wschodnim poprzez Głośne Wrótka (ok. 1530 m) łączy się z Głośną Turnią (1360 m)[4].
Zbudowana jest z wapieni i dolomitów. Jej wierzchołek to rozległa platforma, częściowo trawiasta, częściowo kosówkowa. Na północno-zachodnim skraju, bezpośrednio nad Głośnym Przechodem wyrasta z niej o około 30 m wyższa skalista kopka tworząca jej szczyt. Opadająca do Głośnego Żlebu północna ściana ma wysokość około 220 m i niewiele mniejszą szerokość. Jest urwista, zwłaszcza w dolnej części, pozostałe jej części porasta kosodrzewina. W środkowej części znajdują się trzy depresje oddzielone filarami. Zbocze wschodnie porastają łany kosodrzewiny[4].
-
Widok z Doliny Mąkowej -
Widok od południa -
Ściana północna
Szlak turystyczny
edytuj
Zdziar – Dolina Mąkowa – Dolina do Regli – Dolina Szeroka Bielska – Szeroka Przełęcz Bielska – Szalony Przechód – Przełęcz pod Kopą. Suma podejść 1075 m, czas przejścia: 3.55 h, ↓ 3.10 h[5]
Przypisy
edytuj- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
- ↑ Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Józef Nyka, Tatry słowackie. Przewodnik, wyd. 2, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 1998, ISBN 83-901580-8-6.
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część zachodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 4, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-015-6.
- ↑ Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji [online] [dostęp 2018-01-06].