Franciszek Tim
Franciszek Tim, w latach 1924–1948 Adolf Thiem (ur. 4 czerwca 1924 w Hajdukach Wielkich, zm. 9 września 1989 w Chorzowie) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy, reprezentant Polski w 1952 roku, trener.
Imię i nazwisko przy narodzeniu |
Adolf Thiem | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
4 czerwca 1924 | ||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
9 września 1986 | ||||||||||||||||
Wzrost |
171 cm[1] | ||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
Kariera
edytujTim był wychowankiem Kresów Chorzów, w których występował w latach 1939–1943, zaś po zakończeniu II wojny światowej grał w Robotniczym Klubie Sportowym Batory. W sezonie 1949 zasilił Ruch Chorzów, którego reprezentował przez osiem lat[1]. W barwach „Niebieskich” zadebiutował 13 listopada 1949 roku w wygranym 2:0 meczu ligowym z Lechem Poznań[2]. Pierwszą bramkę strzelił 19 marca 1950 roku w zwycięskim spotkaniu z Wartą Poznań[3]. Tim wywalczył z Ruchem trzykrotnie mistrzostwo Polski (1951, 1952, 1953) oraz dwukrotnie wicemistrzostwo (1950, 1956) i trzecie miejsce w mistrzostwach kraju (1954, 1955)[1]. Był jednokrotnym reprezentantem Polski[4]. W kadrze zadebiutował 18 maja 1952 roku w przegranym 0:1 meczu przeciwko Bułgarii. Na boisko spędził pierwszą połowę, po czym został zmieniony przez Teodora Wieczorka[5]. W latach 1957–1959 Tim był grającym trenerem Warty Zawiercie[6], natomiast po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę w charakterze trenera[1].
W 1953 roku Tim pracował w Stilonie Gorzów Wielkopolski, z którym zdobył Puchar Polski na szczeblu wojewódzkim[7]. W styczniu 1959 roku Tim został trenerem Concordii Knurów[8]. W sezonie 1963/1964 Tim prowadził w trzech ostatnich kolejkach rundy jesiennej Ruch Chorzów. Na ławce trenerskiej „Niebieskich” zadebiutował 27 października 1963 roku w przegranym 2:1 meczu z ŁKS–em Łódź. Zespół pod jego wodzą nie wygrał żadnego meczu (jeden remis, dwie porażki; stosunek bramek 3:6)[9][10]. Tim pracował również w Naprzodzie Żernica, z którym wywalczył awans do A klasy oraz Zagłębiu Dąbrowa Górnicza i Baildonie Katowice[11][12][13].
Statystyki
edytujKlubowe
edytujSezon | Klub | Liga | Liga krajowa[1] | |
---|---|---|---|---|
Mecze | Bramki | |||
1949 | Ruch Chorzów | I Liga | 1 | 0 |
1950 | Ruch Chorzów | I Liga | 18 | 5 |
1951 | Ruch Chorzów | I Liga | 21 | 3 |
1952 | Ruch Chorzów | I Liga | 2 | 0 |
1953 | Ruch Chorzów | I Liga | 1 | 0 |
1954 | Ruch Chorzów | I Liga | 3 | 0 |
1955 | Ruch Chorzów | I Liga | 15 | 0 |
1956 | Ruch Chorzów | I Liga | 4 | 0 |
Razem | 165 | 2 |
Reprezentacyjne
edytujMecze i gole w reprezentacji | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Polska[4] | |||||||
Lp. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Wynik | Rozgrywki | ||
1. | 18.05.1952 | Warszawa, Polska | Bułgaria | 0:1 | towarzyski[5] |
Trenerskie
edytujSezon | Zespół | Liga | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Mecze | Wygrane | Remisy | Przegrane | % wygranych | |||
1963/1964[9] | Ruch Chorzów | I Liga | 3 | 0 | 1 | 2 | 0 |
Sukcesy
edytujRuch Chorzów
edytuj- Mistrzostwo Polski (3 razy) w sezonach: 1951, 1952, 1953
- Wicemistrzostwo Polski (2 razy) w sezonach: 1950, 1956
- 3. miejsce w mistrzostwach Polski (2 razy) w sezonach: 1954, 1955
Trenerskie
edytuj- Puchar Polski na szczeblu wojewódzkim ze Stilonem Gorzów Wielkopolski (1953)[7]
- Awans do A klasy z Naprzodem Żernica[11]
Życie prywatne
edytujTim pracował zawodowo w charakterze górnika[1]. Zmarł 9 września 1986 roku na zawał serca[11]. Został pochowany na cmentarzu należącym do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przy ul. Granicznej[14]. Był ojcem chrzestnym Michała Probierza[15].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Gowarzewski (1945-1962) 2017 ↓, s. 193.
- ↑ Gowarzewski, Waloszek 1995 ↓, s. 70–71.
- ↑ Gowarzewski, Waloszek 1995 ↓, s. 72–73.
- ↑ a b Gowarzewski 1995 ↓, s. 176.
- ↑ a b Gowarzewski 1995 ↓, s. 50.
- ↑ Jarosław Janik , Sławomir Gębka , Warta Zawiercie 1921-2021. 100 lat, Zawiercie: Precjoza, 2021, s. 49, ISBN 978-83-67003-12-4 .
- ↑ a b zksstilon.cba.pl: Historia piłki nożnej w ZKS Stilon. [dostęp 2019-12-23]. (pol.).
- ↑ Czy nabytek Górnika Radlin okaże się wystarczający na I lig?. „Nowiny”. Nr 108, s. 8, 30 stycznia 1959.
- ↑ a b Gowarzewski 1995 ↓, s. 66.
- ↑ Gowarzewski 1995 ↓, s. 102–103.
- ↑ a b c Adam Szuler: Historia. [dostęp 2019-12-23]. (pol.).
- ↑ Zagłębie Dąbrowa Górnicza: Historia. [dostęp 2019-12-23]. (pol.).
- ↑ Polsat Sport: Dali przykład Błękitnym. Największe sensacje ćwierćfinałów Pucharu Polski. [dostęp 2015-03-16]. (pol.).
- ↑ Ruch Chorzów: Wspomnienie Franciszka Tima. [dostęp 2018-09-09]. (pol.).
- ↑ poranny.pl: Alfabet Michała Probierza. B jak boisko piłkarskie. [dostęp 2016-05-15]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Andrzej Gowarzewski, Joachim Waloszek: Ruch Chorzów. GiA Katowice, 1995. ISBN 83-902751-3-9.
- Andrzej Gowarzewski: Biało-czerwoni. Dzieje reprezentacji Polski 1947-1970. GiA Katowice, 1995. ISBN 83-902751-4-7.
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii. GiA Katowice, 2017. ISBN 978-83-88232-63-3.