I liga polska w piłce nożnej (1952)
I liga w piłce nożnej 1952 – 18. edycja najwyższych w hierarchii rozgrywek ligowych polskiej klubowej piłki nożnej.
| |||
Szczegóły | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Poziom ligowy |
Pierwszy | ||
Edycja |
18 | ||
Liczba zespołów |
12 | ||
Zwycięzca |
Unia Chorzów (7. tytuł) | ||
Król strzelców |
Gerard Cieślik[1] (11) |
Rozgrywki skrócone z powodu przygotowań do letnich igrzysk olimpijskich w Helsinkach. Oprócz rozgrywek ligowych rozegrano także pierwszy puchar ligi polskiej pod nazwą Puchar Zlotu Młodych Przodowników. Brały w nim udział kluby z I ligi, bez reprezentantów kraju.
Absolutnym beniaminkiem ligi był OWKS Kraków.
Poziomy rozgrywkowe w sezonie 1952 | ||
---|---|---|
Rozgrywki | P | Nazwa |
Centralne | I | I liga |
II | II liga | |
Okręgowe (20 okręgów) |
III | 1 Klasa wojewódzka |
IV | 2 Klasa wojewódzka | |
V | 3 Klasa wojewódzka |
Sezon zasadniczy
edytujGrupa I
edytujM | Nazwa klubu | Mecze | Punkty | Bramki |
1 | Unia Chorzów | 10 | 12 | 19-14 |
2 | Ogniwo Kraków | 10 | 11 | 13-11 |
3 | Kolejarz Poznań | 10 | 10 | 17-15 |
4 | Budowlani Gdańsk (b) | 10 | 10 | 16-21 |
5 | Budowlani Chorzów | 10 | 9 | 12-13 |
6 | Kolejarz Warszawa | 10 | 8 | 16-19 |
Grupa II
edytujM | Nazwa klubu | Mecze | Punkty | Bramki |
1 | Ogniwo Bytom | 10 | 14 | 18-7 |
2 | Gwardia Kraków | 10 | 12 | 11-12 |
3 | CWKS Warszawa | 10 | 10 | 24-14 |
4 | OWKS Kraków (b) | 10 | 9 | 11-11 |
5 | Górnik Radlin | 10 | 8 | 11-16 |
6 | Włókniarz Łódź | 10 | 7 | 9-24 |
Kwalifikacja do finału | |
Degradacja do II ligi | |
(b) | Beniaminek |
Rozgrywki w obu grupach zakończono 2 listopada 1952, wskutek czego do finału zakwalifikowali się zwycięzcy grup, zaś zdegradowane zostały zespoły z ostatniego miejsca w grupach[2]
Finał
edytuj- 09.XI.1952 (na stadionie Unii): Unia Chorzów – Ogniwo Bytom 2:2 (1:0). Sędzia Edward Sperling (Łódź) zdecydował, że z uwagi na niezdatne do gry warunki atmosferyczne (porywisty wiar) oraz terenowe (murawa boiska pokryta śniegiem i błotek) spotkanie zostało uznane za mecz towarzyski i ostatecznie skrócone o 10 ostatnich minut. Decyzjł przedstawicieli GKKF wyznaczono nowy termin meczu mistrzowskiego na 13 listopada 1952[3][4][5]
- 13.XI.1952 (na stadionie Unii): Unia Chorzów – Polonia Bytom 7:0 (3:0). Gole: Cieślik 20', przed 45', 48', 54', Alszer 21', 55', Mądry 83'. Sędzia Edward Sperling (Łódź). Widownia: ok. 20 000[6]
- Ogniwo Bytom – Unia Chorzów 0:0. Sędzia: Józef Szlajfer (Szczecin). Widownia: 35 000[7][8]
- Ogniwo: Bem – Olejniczak, Lelonek, Cichoń – Narloch, Kauder – Procak, Trampisz (Mahseli), Kempny, Buczma, Kruk. Trener: Ryszard Koncewicz.
- Unia: Wyrobek – Gebur, Bartyla, Bomba – Suszczyk (kpt.), Siekiera – Przecherka, Cieślik, Alszer, Cebula, Kubicki. Trener: Teodor Peterek.
Tytuł mistrzowski zdobyła Unia Chorzów.
Klasyfikacja końcowa
edytuj- Unia Chorzów
- Ogniwo Bytom
- Ogniwo Kraków
- Gwardia Kraków
- Kolejarz Poznań
- CWKS Warszawa
- Budowlani Gdańsk
- OWKS Kraków
- Budowlani Chorzów
- Górnik Radlin
- Kolejarz Warszawa
- Włókniarz Łódź
Miejsca 1, 3, 5, 7, 9, 11 zajęły kluby z grupy zwycięzcy finału.
Klasyfikacja medalowa mistrzostw Polski po sezonie
edytujTabela obejmuje wyłącznie zespoły mistrzowskie.
Klub | ||||
---|---|---|---|---|
1. | Ruch Chorzów | 7 | 1 | 2 |
2. | Cracovia | 5 | 2 | 2 |
3. | Wisła Kraków | 4 | 7 | 5 |
4. | Pogoń Lwów | 4 | 3 | 0 |
5. | Warta Poznań | 2 | 5 | 7 |
6. | Polonia Warszawa | 1 | 2 | 2 |
7. | Garbarnia Kraków | 1 | 1 | 0 |
Uwaga
edytujOpis przedstawia nazewnictwo drużyn zgodnie z ówczesną nomenklaturą klubów w ramach zrzeszeń sportowych.
Przypisy
edytuj- ↑ 90minut.pl [online], www.90minut.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
- ↑ Unia Chorzów i Ogniwo Bytom w finale mistrzostw Polski. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 33, s. 1, 3 listopada 1952.
- ↑ Na śniegu i w błocie Unia – Ogniwo 2:2 (1:0) w towarzyskim spotkaniu. Finałowe spotkanie – w czwartek. „Trybuna Robotnicza”. Nr 270, s. 4, 10 listopada 1952.
- ↑ Wiadomości sportowe. Spotkanie towarzyskie. Unia Chorzów – Ogniwo Bytom 2:2 (1:0). „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 269, s. 3, 11 listopada 1952.
- ↑ Dopiero w czwartek Unia gra z Ogniwem. „Przegląd Sportowy”. Nr 93, s. 4, 1952.
- ↑ Wielki mecz Unii. Ogniwo Bytom pokonane 7:0. „Trybuna Robotnicza”. Nr 274, s. 2, 10 listopada 1952.
- ↑ Unia Chorzów mistrzem Polski pomimo remisu z Ogniwem 0:0. „Trybuna Robotnicza”. Nr 276, s. 4, 10 listopada 1952.
- ↑ Unia Chorzów mistrzem Polski w piłce nożnej po remisie w Bytomiu 0:0. „Nowiny Rzeszowskie. Nowiny Sportowe”. Nr 34, s. 1, 17 listopada 1952.