Franciszek Lisowski
Franciszek Lisowski (ur. 1 października 1876 w Cieszanowie, zm. 4 czerwca 1939 w Tarnowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy lwowski w latach 1928–1933, biskup diecezjalny tarnowski w latach 1933–1939.
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 października 1876 | |
Data i miejsce śmierci |
4 czerwca 1939 | |
Biskup diecezjalny tarnowski | ||
Okres sprawowania |
1933–1939 | |
Biskup pomocniczy lwowski | ||
Okres sprawowania |
1928–1933 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
19 sierpnia 1900 | |
Nominacja biskupia |
20 lipca 1928 | |
Sakra biskupia |
7 października 1928 | |
Odznaczenia | ||
Data konsekracji |
7 października 1928 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy | |||||||
|
Życiorys
edytujStudia rozpoczął na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego, z których przeniósł się do seminarium. 19 sierpnia 1900 przyjął w Rzymie święcenia kapłańskie. Prowadził pracę duszpasterską w archidiecezji lwowskiej jako wikariusz w Złoczowie i Lwowie. Był profesorem i dziekanem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Lwowskiego (m.in. wybrany dziekanem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Lwowskiego na rok akademicki 1917/1918[1]), a także rektorem Seminarium Duchownego we Lwowie.
20 lipca 1928 został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji lwowskiej ze stolicą tytularną Mariamme. Sakrę biskupią przyjął 7 października 1928. Sprawował funkcje wikariusza generalnego i kanonika kapituły metropolitalnej. Do 1933 był kierownikiem Katedry Teologii Dogmatycznej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[2]. 27 stycznia 1933 został mianowany biskupem diecezjalnym diecezji tarnowskiej. Ingres do katedry tarnowskiej odbył 25 maja 1933. Jako biskup rozwinął działalność charytatywną i oświatową, zorganizował kongres eucharystyczny i synod diecezjalny w 1938, erygował kilka nowych parafii.
3 czerwca 1939 zasłabł podczas mszy świętej, po czym zmarł następnego dnia[3]. Został pochowany na cmentarzu w Tarnowie-Krzyżu[4][5].
Odznaczenie
edytujPostanowieniem prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 11 listopada 1936 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Kronika. Z Uniwersytetu lwowskiego. „Gazeta Lwowska”. Nr 152, s. 3, 7 lipca 1917. [dostęp 2021-08-29].
- ↑ J. Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 39. ISBN 978-83-7188-964-6.
- ↑ Zgon biskupa dr. Lisowskiego. „Gazeta Lwowska”. Nr 125, s. 3, 6 czerwca 1939. [dostęp 2015-05-12].
- ↑ Skon ks. biskupa Lisowskiego. „Wschód”. Nr 135, s. 2, 18 czerwca 1939. [dostęp 2023-02-11].
- ↑ Franciszek Lisowski. tarnow.grobonet.com. [dostęp 2023-02-11].
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468. [dostęp 2021-01-13].
Bibliografia
edytuj- Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999, Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000, ISBN 83-211-1311-7, OCLC 189782455 .
- Franciszek Lisowski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-10-21] (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Nota biograficzna Franciszka Lisowskiego na stronie diecezji tarnowskiej. [dostęp 2015-12-18].
- Nota biograficzna Franciszka Lisowskiego w Archiwum Diecezjalnym w Tarnowie (arch.). [dostęp 2014-08-23].
- Publikacje Franciszka Lisowskiego w bibliotece Polona. [dostęp 2022-02-16].