Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie

Wydział Teologiczny Uniwersytetu Lwowskiego – wydział w ramach Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie.

Godło UJK i Wydziału Teologicznego. Numerami oznaczone: 1. berło rektorskie, 2. berło dziekańskie, 3. łańcuch rektorski, 4. łańcuch dziekański
Członkowie Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (maj 1932)

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w okresie II Rzeczypospolitej Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie kontynuował działalność Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Lwowskiego.

W jego ramach było reprezentowane nauki teologiczno-filozoficzne.

Mieścił się w gmachu posejmowym przy ul. Marszałkowskiej 1.

Struktura

edytuj

W okresie II Rzeczypospolitej roku akademickim 1922/1923 na wydziale działało 14 katedr zwyczajnych[1]. W roku akademickim 1938/1939 na wydziale działało 13 katedr zwyczajnych[2].

W okresie II Rzeczypospolitej 1918-1939 działało w nim pięć katedr nauk teologicznych:

Katedry nauk filozoficznych:

Katedry nauk biblijnych:

  • Katedra Starego Testamentu – kierownik: ks. prof. Aleksy Klawek
  • Katedra Nowego Testamentu – kierownik: ks. prof. Piotr Stach

Katedry nauk historycznych:

Inne katedry:

Dziekanem wydziału na rok 1936/1937[3] i na rok 1937/1938[4] był wybierany ks. prof. Jan Stepa. Ostatnim dziekanem w okresie II Rzeczypospolitej na UJK był prof. Adam Gerstmann wybrany na przełomie czerwca/lipca 1939[5].

Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 Wydział Teologiczny działał legalnie od 2 października przez miesiąc, po czym został zlikwidowany przez sowietów 29 października 1939[6]. W związku z tym na początku listopada 1939 dziekan wydziału Adam Gerstmann i prodziekan Jan Stepa podjęli decyzję o przeniesieniu wydziału do gmachu seminarium duchownego we Lwowie i prowadzono w nim kształcenie w formie tajnego nauczania do czasu nacjonalizacji budynku seminarium w grudniu 1939[7]. Od tego czasu nauka była prowadzona w różnych zakonspirowanych miejscach, w tym w domu sióstr Boromeuszek, klasztorze Zmartwychwstańców, sierocińcu sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi i parafii kościoła św. Marii Magdaleny[8].

Funkcję dziekana tajnego wydziału przejął po A. Gerstmannie ksiądz Stepa, a prócz nich przedmioty wykładali konspiracyjnie byli kierownicy katedr: S. Skibniewski, S. Frankl, T. Długosz, S. Szurek. J. Nowicki oraz ks. prof. Szczepan Szydelski, jego następca od listopada 1939 ks. dr Stanisław Bizuń, ks. dr Władysław Komornicki, ks. dr Władysław Popłatek, prof. Edmund Bulanda. W czasie okupacji radzieckiej studia na wydziale ukończyło 20 absolwentów[9].

Wykładowcy

edytuj

Absolwenci

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 21. ISBN 978-83-7188-964-6.
  2. Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 22. ISBN 978-83-7188-964-6.
  3. Kronika miejska. Nowi dziekani na U. J. K.. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 159 z 15 lipca 1936. 
  4. Nowe władze na U. J. K.. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 151 z 9 lipca 1937. 
  5. Nowe władze akademickie Uniw. Jana Kazimierza. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 149 z 6 lipca 1939. 
  6. Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 77. ISBN 978-83-7188-964-6.
  7. Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 88. ISBN 978-83-7188-964-6.
  8. Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 89. ISBN 978-83-7188-964-6.
  9. Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 90. ISBN 978-83-7188-964-6.

Bibliografia

edytuj