Leon Wałęga
Leon Wałęga (ur. 25 marca 1859 w Moszczenicy, zm. 22 kwietnia 1933 w Tuchowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny tarnowski w latach 1901–1933, arcybiskup ad personam.
| Arcybiskup tytularny Oxyrinchus | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
25 marca 1859 |
| Data i miejsce śmierci |
22 kwietnia 1933 |
| Biskup diecezjalny tarnowski | |
| Okres sprawowania |
1901–1933 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
24 marca 1883 |
| Nominacja biskupia |
15 kwietnia 1901 |
| Sakra biskupia |
12 maja 1901 |
| Odznaczenia | |
 
| |
| Data konsekracji |
12 maja 1901 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Życiorys
edytujUkończył studia teologiczne we Lwowie, doktorat z teologii uzyskał w Rzymie na Uniwersytecie Gregoriańskim. Tam też 24 marca 1883 został wyświęcony na prezbitera. Został wikariuszem we Lwowie. Był wicerektorem Seminarium Duchownego we Lwowie i profesorem Uniwersytetu Lwowskiego.
Papież Leon XIII 15 kwietnia 1901 bullą Romani Pontifices prekonizował go na biskupstwo tarnowskie. 12 maja 1901 został konsekrowany na biskupa diecezjalnego tarnowskiego. W 1928 zwołał pierwszy synod diecezji tarnowskiej. W maju 1932 złożył rezygnację z rządów diecezją i osiadł w klasztorze redemptorystów w Tuchowie, pozostał jednak zwierzchnikiem diecezji – ze stolicą tytularną Tlos – jako administrator apostolski do czasu wyboru nowego ordynariusza. W styczniu 1933 Pius XI wyniósł go do godności arcybiskupa tytularnego Oxyrinchus, a na nowego ordynariusza tarnowskiego wyznaczył biskupa pomocniczego lwowskiego Franciszka Lisowskiego. Ingres do katedry odbył on kilka dni po śmierci Leona Wałęgi.
W maju 1914 powołał Stronnictwo Katolicko-Ludowe, mające być przeciwwagą dla PSL „Piast”[1].
W 1914 otrzymał godność c. k. tajnego radcy wraz z uwolnieniem od taksy[2].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 25 kwietnia 1933)[3]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (4 czerwca 1930)[4]
Przypisy
edytuj- ↑ B. Łopuszański, Józef Lubelski, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XVII, 1972, s. 590.
- ↑ Kronika. „Głos Rzeszowski”, s. 3, Nr 4 z 8 marca 1914.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 109, poz. 135 „za wyjątkowe zasługi na polu działalności kapłańskiej, narodowej i społecznej”.
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 132, poz. 192 „za zasługi na polu pracy obywatelskiej i społecznej”.
Bibliografia
edytuj- Nitecki P., Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny, Instytut Wydawniczy „Pax”, Warszawa 2000.
Linki zewnętrzne
edytuj- Nota biograficzna Leona Wałęgi na stronie diecezji tarnowskiej [dostęp 2016-01-06]
- Leon Wałęga [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-10-21] (ang.).
- Publikacje Leona Wałęgi w bibliotece Polona [dostęp 2021-12-23]