Euzebiusz (Rożdiestwienski)
Euzebiusz, imię świeckie Jewgienij Pietrowicz Rożdiestwienski (ur. 10 grudnia?/22 grudnia 1886 w Pitimie, zm. 5 listopada 1937 w Nowosybirsku) – rosyjski biskup prawosławny.
| Jewgienij Rożdiestwienski | |
| Biskup szadriński | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 grudnia 1886 |
| Data i miejsce śmierci |
5 listopada 1937 |
| Biskup szadriński | |
| Okres sprawowania |
1930 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
11 października 1908 |
| Diakonat |
7 grudnia 1908 |
| Prezbiterat |
1911 |
| Chirotonia biskupia |
15 marca 1920 |
| Data konsekracji |
15 marca 1920 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Życiorys
edytujBył synem kapłana prawosławnego. Wykształcenie teologiczne uzyskał w seminarium duchownym w Tambowie (dyplom w 1907), a następnie w Kazańskiej Akademii Duchownej (dyplom w 1911), uzyskując dyplom kandydata nauk teologicznych, po czym został stypendystą profesorskim. Będąc studentem, 11 października 1908 złożył wieczyste śluby mnisze. 7 grudnia tego samego roku został wyświęcony na hierodiakona, zaś w 1911 – na hieromnicha. W latach 1911–1917 pełnił obowiązki docenta w katedrze Starego Testamentu Kazańskiej Akademii Duchownej, jednak musiał odejść z pracy naukowej z powodu choroby[1]. Zamieszkał wówczas w Monasterze Daniłowskim, gdzie w 1919 otrzymał godność archimandryty[1].
W 1920 został wyświęcony na biskupa jarańskiego, wikariusza eparchii wiackiej przez patriarchę moskiewskiego i całej Rusi Tichona, metropolitę włodzimierskiego Sergiusza oraz biskupa ałatyrskiego Guriasza. W 1921 został przeniesiony do eparchii krasnodarskiej i kubańskiej jako jej wikariusz z tytułem biskupa jejskiego. W Jejsku został aresztowany w kwietniu 1923 pod zarzutem czynnego przeciwstawiania się konfiskacie majątku Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[1]. Według niektórych źródeł w latach 1922–1923 był ordynariuszem eparchia stawropolskiej[2]. Został skazany na siedem lat więzienia, karę odbywał w Krasnodarze, następnie został zesłany do guberni irkuckiej. W 1926, zwolniony, mianowany został biskupa niżno-udinskim, locum tenens eparchii irkuckiej. Po roku został ordynariuszem eparchii czyckiej i zabajkalskiej. Po trzech latach otrzymał godność arcybiskupa, równocześnie został przeniesiony do eparchii swierdłowskiej jako jej wikariusz z tytułem biskupa szadrińskiego (faktycznie jednak służył w cerkwi Wniebowstąpienia Pańskiego w Swierdłowsku)[1].
W 1930 został aresztowany ponownie i skazany na dziesięć lat łagru. Karę odbywał w Sibłagu. W 1937 został aresztowany w obozie z grupą więźniów przetrzymywanych w tym samym baraku i oskarżony o prowadzenie razem z nimi antyradzieckiej agitacji (zaprzeczanie istnieniu bloku trockistowsko-zinowiewowskiego, mówienie o aresztowaniach niewinnych osób). W rezultacie został przeniesiony do innej części obozu, jednak i tam przebywał tylko miesiąc, został bowiem ponownie oskarżony o tworzenie „oficersko-popowskiej” organizacji kontrrewolucyjnej o faszystowskim charakterze. Uznany za winnego i stracony w listopadzie 1937[1].
W 1981 Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji zaliczył go do świętych nowomęczenników rosyjskich[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Евсевий (Рождественский Евгений Петрович)
- ↑ Евсевий (Рождественский). [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].