Wikipedia

Enzo Amore

(Przekierowano z Eric Arndt)

Eric Arndt[1] (ur. 8 grudnia 1986 w Hackensack w New Jersey) – amerykański wrestler[1] występujący w federacji WWE w brandzie Raw w dywizji cruiserweight pod pseudonimem ringowym Enzo Amore[3]. Jest byłym posiadaczem WWE Cruiserweight Championship.

Enzo Amore
Ilustracja
Amore w maju 2017.
Imię i nazwisko

Eric Arndt[1]

Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1986[2]
Hackensack, New Jersey, Stany Zjednoczone[1]

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Eric Anthony[2]
Enzo Amore[3]

Wzrost

1,80 m[3]

Masa ciała

91 kg[3]

Zapowiadany z

Hackensack, New Jersey[3]

Trenerzy

WWE Performance Center[3]
Joe DeFranco

Debiut

25 października 2012[2]

Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera wrestlera

edytuj

NXT (2012–2016)

edytuj
 
Amore (na prawo) z Colinem Cassadym na WrestleMania Axxess w marcu 2015

Przed podpisaniem kontraktu z WWE, Arndt nie miał żadnego doświadczenia w ringu[4]. Arndt nagrał kilka krótkich filmików promujących siebie. Te trafiły do dyrektora operacyjnego WWE, Triple H'a, który postanowił zakontraktować Arndta[1]. Pod koniec 2012, Arndt przyjął pseudonim ringowy Enzo Amore i został przydzielony do rozwojówki NXT[1] Amore zadebiutował w telewizji 22 maja 2013 w przegranym pojedynku z Masonem Ryanem[5]. Niedługo potem, Amore uformował tag-team z Colinem Cassadym, który również przegrał walkę z Ryanem.

Cassady i Amore kontynuowali rywalizację z Masonem Ryanem; obydwoje zostali pokonani w solowych walkach, lecz udało im się wygrać z Ryanem w 2-on-1 handicap matchu[6]. Niedługo potem, Amore i Cassady rozpoczęli rywalizację z Alexandrem Rusevem, Sylvestrem Lefortem i Scottem Dawsonem[7][8]. 25 września, Amore i Cassady wzięli udział w Gauntlet matchu o miana pretendenckie do tytułów NXT Tag Team Championship; zostali pokonani przez The Ascension[9].

 
Amore i Cassady z ich menadżerką Carmella w marcu 2015

W listopadzie 2013, podczas jednego z treningów, Amore złamał nogę[10]. Do telewizji powrócił 26 czerwca 2014 w odcinku NXT, ratując Cassady'ego od ataku ze strony Sylvestra Leforta i Marcusa Louisa[11]. Na początku sierpnia 2014 Amore i Cassady wzięli udział w turnieju o NXT Tag Team Championship. W pierwszej rundzie pokonali Jasona Jordana i Tye'a Dillingera, lecz w kolejnej ulegli tag-teamowi The Vaudevillains (Aiden English i Simon Gotch)[12][13].

Jesienią 2014 do Amore i Cassady'ego dołączyła Carmella. Przez kolejne tygodnie, Amore i Cassady byli przedstawiani jako trenerzy Carmelli. W marcu 2015, Amore i Cassady rozpoczęli rywalizację z mistrzami NXT – Blakiem i Murphym. Mistrzowie próbowali przekonać Carmellę by stała się ich menadżerką. 11 marca na odcinku NXT, Amore i Cassady pokonali The Lucha Dragons, przez co stali się pretendentami do tytułów Blake’a i Murphy’ego[14]. Enzo i Cass otrzymali walkę o mistrzostwa na gali NXT TakeOver: Unstoppable, lecz przegrali po interwencji Alexy Bliss[15]. Na gali NXT TakeOver: London po raz kolejny przegrali walkę o pasy; tym razem z Dashem Wilderem i Scottem Dawsonem[16]. Na gali WWE Roadblock ponownie przegrali z Wilderem i Dawsonem[17].

Raw (2016–2017)

edytuj

4 kwietnia na odcinku Raw (który miał miejsce noc po WrestleManii 32), Amore i Cassady zadebiutowali w głównym rosterze, konfrontując się z The Dudley Boyz[18]. Amore i Cassady wzięli udział w turnieju o miana pretendenckie do WWE Tag Team Championship. Na gali Payback zmierzyli się z The Vaudevillains w finale turnieju. Walka zakończyła się no-contestem po tym, jak Amore doznał wstrząśnienia mózgu[19]. Amore powrócił do Raw 23 maja 2016. Na Money in the Bank, Amore i Big Cass wzięli udział w Fatal 4-Way matchu o WWE Tag Team Championship, lecz nie udało im się zdobyć mistrzostwa[20]. Po gali rozpoczęli rywalizację z ugrupowaniem The Club, jednocześnie łącząc siły z Johnem Ceną[21].

W lipcu, w wyniku draftu, Enzo i Cass stali się członkami brandu Raw[22]. Po gali Battleground, Enzo i Cass rozpoczęli rywalizację z Chrisem Jericho i Kevinem Owensem, co doprowadziło do walki i jednocześnie przegranej na gali SummerSlam. 7 listopada na Raw, Enzo i Cass zostali ogłoszeni członkami tag-teamowego zespołu Raw w 10-on-10 Survivor Series Tag Team Elimination matchu na gali Survivor Series, który wygrała drużyna Raw. 21 listopada podczas odcinka Raw, Amore rozpoczął fabularny romans z Laną, której próbował zaimponować przez kolejne tygodnie. 5 grudnia po tym, jak mąż Lany, Rusev, "pokłócił się" z nią, dziewczyna zaprosiła Amore do pokoju hotelowego, w którym wyszedł na jaw podstęp Lany. Do pokoju wszedł Rusev i zaatakował wrestlera. Ostatecznie Enzo i Cass prowadzili rywalizację z Rusevem i Jinderem Mahalem[23], podczas której wygrywali najczęściej antagoniści. Podczas styczniowej gali Royal Rumble, Amore wziął udział w Royal Rumble matchu jako 27. uczestnik, lecz po kilku sekundach został wyeliminowany przez Brocka Lesnara. Na gali Fastlane, Enzo i Cass przegrali z Lukiem Gallowsem i Karlem Andersonem o tytuły tag-team Raw[24]. Na WrestleManii 33 przegrali w Fatal 4-way tag team ladder matchu z Andersonem i Gallowsem, Cesaro i Sheamusem oraz powracającymi The Hardy Boyz (Mattem i Jeffem Hardy), którzy zdobyli mistrzostwa[25]. Następnej nocy podczas tygodniówki Raw Amore i Cass zostali pokonani przez Cesaro i Sheamusa w tag-team matchu wyłaniającym pretendentów do Raw Tag Team Championship, zaś w kolejnym tygodniu przez Gallowsa i Andersona[potrzebny przypis].

W maju wprowadzono scenariusz, według którego Enzo był atakowany przez nieznanego sprawcę na zapleczu. Big Cass oskarżał o to grupę The Revival, którzy byli widoczni w miejscach wydarzeń. Ostatecznie 19 czerwca Generalny Menadżer Kurt Angle i Corey Graves odkryli, że za atakami stał Cass, który był sfrustrowany ostatnimi wspólnymi porażkami z Enzo; po chwili zaatakował byłego przyjaciela w ringu, tym samym rozwiązując drużynę[26]. Podczas lipcowej gali Great Balls of Fire Enzo przegrał z Cassem w singlowej walce. Miesiąc później podczas SummerSlam Cass pokonał Big Showa w walce, w której Enzo był zamknięty w stalowej klatce wiszącej nad ringiem. Dobę później na Raw Enzo wyzwał Cassa do Brooklyn Street Fightu, który wygrał po przerwaniu walki przez sędziego z powodu prawdziwej kontuzji kolana odniesionej przez Cassa.

Cruiserweight Champion (od 2017)

edytuj

22 sierpnia podczas odcinka tygodniówki 205 Live Amore zadebiutował w dywizji cruiserweight konfrontując się z posiadaczem WWE Cruiserweight Championship Neville’em. Sześć dni później na Raw odniósł swoje pierwsze zwycięstwo pokonując Noama Dara, zaś następnego dnia wspólnie z Cedricem Alexandrem i Gran Metalikiem pokonali Dara, Tony'ego Nese'a i Drewa Gulaka. 5 września wygrał fatal 5-way elimination match pokonując Alexandra, The Briana Kendricka, Metalika i Nese'a stając się pretendentem do tytułu Neville'a na gali No Mercy. Podczas wrześniowej gali nieczysto pokonał Neville'a wykonując mu kopnięcie w krocze i zdobył po raz pierwszy w karierze Cruiserweight Championship[potrzebny przypis].

Następnej nocy podczas tygodniówki Raw odbyła się mistrzowska ceremonia, podczas której wyśmiał dywizję cruiserweight i dostał klauzulę dającą mu nietykalność[27]. Po zakończeniu emisji Raw dywizja cruiserweight zaatakowała nowego mistrza. Następnej nocy podczas tygodniówki 205 Live, po zakończeniu pojedynku Neville'a z Ariyą Daivarim, Enzo wkroczył do ringu i zaatakował swojego rywala kulą. Atak spowodował przemianę postaci Enzo w antagonistę, zaś Neville'a w protagonistę. Tydzień później Generalny Menadżer Kurt Angle przedstawił nowego członka dywizji cruiserweight Kalisto, który stał się pretendentem do tytułu Amorego. 9 października podczas tygodniówki Raw Amore stracił Cruiserweight Championship na rzecz Kalisto w lumberjack matchu[potrzebny przypis].

Inne media

edytuj

Enzo Amore pojawił się jako grywalna postać w grach WWE 2K16[28], WWE 2K17[29] oraz WWE 2K18.

Zagrał rolę aktorską w teledysku „Everything’s Wrong” grupy metalowej All That Remains z albumu Victim of the New Disease (2018)[30].

Mistrzostwa i osiągnięcia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e f Anthony Locicero: Where are they now? Former Waldwick football player Eric Arndt. North Jersey Media Group. [dostęp 2014-06-28].
  2. ↑ a b c Enzo Amore: Profile & Match Listing. profightdb. [dostęp 2015-05-24].
  3. ↑ a b c d e f Enzo Amore – WWE profile. WWE. [dostęp 2014-06-28].
  4. ↑ Louis Tully: The Chad Dukes Wrestling Show with Enzo Amore. [dostęp 2015-02-07].
  5. ↑ Justin James: JAMES'S WWE NXT REPORT 5/15 & 5/22. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2014-07-04].
  6. ↑ Justin James: James’s WWE NXT report 7/10: Wyatts vs. Team Regal six-man main event, NXT Women’s Title tourney continues, Generico (Zayn), Mason Ryan, set-up for Charlotte’s debut. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2014-07-04].
  7. ↑ James, Justin: James’s WWE NXT report 9/11. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2014-07-04].
  8. ↑ James, Justin: James’s WWE NXT report 10/9. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2014-07-04].
  9. ↑ James’s WWE NXT report 9/25 – Week 65: Triple H makes „big announcement,” Ohno/Hero returns, Zayn/Generico in action, Overall Reax. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2014-07-07].
  10. ↑ Byron Saxton: Riding solo: Can Colin Cassady go it alone?. WWE. [dostęp 2014-06-30].
  11. ↑ James Justin: James's WWE NXT report 6/26 – Week 104: RVD faces NXT champion Neville, Summer Rae, Overall Reax. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2014-07-03].
  12. ↑ Jason Namako: WWE NXT results – 8/21/14 (Rose/Zayn vs. Cara/Kalisto). WrestleView. [dostęp 2015-02-08].
  13. ↑ Justin James: James's WWE NXT report 8/7 – Week 110: Rose finds his way into Zayn vs. Kidd & Gabriel issue, Overall Reax. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2014-08-23].
  14. ↑ WWE NXT: March 11, 2015 [online], www.wwe.com [dostęp 2016-04-24].
  15. ↑ WWE NXT TakeOver: Unstoppable [online], www.wwe.com [dostęp 2016-04-24].
  16. ↑ WWE NXT TakeOver: London: December 16, 2015 [online], www.wwe.com [dostęp 2016-04-24].
  17. ↑ WWE Roadblock results: In a controversial thrill ride, The Game neutralized The Lunatic Fringe [online], www.wwe.com [dostęp 2016-04-24].
  18. ↑ James Caldwell: 4/4 WWE Raw Results – CALDWELL’S Complete Report on post-WM32. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-04-04].
  19. ↑ Tag Team Tournament Final ruled no contest following injury [online], www.wwe.com [dostęp 2016-05-31].
  20. ↑ How The New Day survived The New Era’s finest at WWE Money in the Bank [online] [dostęp 2016-07-20].
  21. ↑ Cena finds ‘realest’ backup against The Club [online] [dostęp 2016-07-20].
  22. ↑ Get complete 2016 WWE Draft results here [online] [dostęp 2016-07-20].
  23. ↑ Bill Hanstock: Enzo and Cass feud with Jinder Mahal and Rusev. 26 December 2016. s. Uproxx.com. [dostęp 2017-01-15].
  24. ↑ Jason Powell: 3/5 Powell's WWE Fastlane Live Review: Kevin Owens vs. Goldberg for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Braun Strowman, Bayley vs. Charlotte for the Raw Women’s Championship, Samoa Joe vs. Sami Zayn. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-03-05].
  25. ↑ Jason Powell: Powell’s WrestleMania 33 live review: Undertaker vs. Roman Reigns, Goldberg vs. Brock Lesnar for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Shane McMahon, Seth Rollins vs. Triple H in an unsanctioned match. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-04-02].
  26. ↑ Raw recap & reactions: Cry Enzo Cry.
  27. ↑ WWE RAW Results – 9/25/17 (No Mercy fallout, Reigns on Miz TV). s. WrestleView. [dostęp 2017-09-30].
  28. ↑ Superstars and Divas featured on WWE 2K16 roster list. WWE.com. [dostęp 2017-08-23].
  29. ↑ WWE 2K17 roster: All confirmed wrestlers and characters. Sportskeeda.com. [dostęp 2017-08-23].
  30. ↑ Anne Erickson: All That Remains’ Phil Labonte on ‘Victim,’ Honoring Oli Herbert + More. audioinkradio.com, 2019-04-24. [dostęp 2022-06-03]. (ang.).
  31. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2015. [w:] The Internet Wrestling Database [on-line]. [dostęp 2015-10-06].
  32. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2016, [w:] The Internet Wrestling Database [online] [dostęp 2016-09-01].
  33. ↑ Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2017, [w:] The Internet Wrestling Database [online] [dostęp 2017-09-01].
  34. ↑ Zack Zimmerman: 1/13 Zim’s WWE NXT Live Coverage: Battle Royal to determine Bayley’s next challenger for the NXT Women’s Championship, Dash and Dawson vs. The Ascension, plus Elias Sampson and Tommaso Ciampa in action. prowrestling.net. [dostęp 2016-01-13].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Enzo_Amore&oldid=71827653”