Wikipedia

Cedric Alexander

amerykański profesjonalny wrestler
Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2019-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Cederick Alexander Johnson (ur. 16 sierpnia 1989 w Charlotte) – amerykański profesjonalny wrestler, obecnie występujący w federacji WWE w brandzie Raw w dywizji cruiserweight pod pseudonimem ringowym Cedric Alexander. Jest najbardziej znany z występów w Ring of Honor (ROH) od 2011 do 2016.

Cedric Alexander
Ilustracja
Alexander w maju 2016
Imię i nazwisko

Cederick Alexander Johnson

Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1989
Charlotte

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Cedric Alexander[1]

Wzrost

1,78 m[1]

Masa ciała

93 kg[1]

Zapowiadany z

Charlotte, Karolina Północna[1]

Trenerzy

George South

Debiut

17 lipca 2009

Kariera profesjonalnego wrestlera

edytuj

Ring of Honor

edytuj

C&C Wrestle Factory (2011–2013)

edytuj
 
Alexander (po prawej) z Capricem Colemanem jako C&C Wrestle Factory w 2011.

Przez większość 2010 Alexander występował w Dark matchach dla federacji Ring of Honor (ROH). W 2011 rozpoczął współpracę z Capricem Colemanem i zaczęli występować jako C&C Wrestle Factory. 23 grudnia podczas gali Final Battle zawalczyli w tag team gauntlet matchu o miano pretendentów do ROH World Tag Team Championship, lecz zostali wyeliminowani przez The Bravado Brothers (Harlema i Lancelota)[2]. 30 marca podczas gali SHowdown in the Sun Chapter 1 zostali pokonani przez Wrestling's Greatest Tag Team (Charliego Haasa i Sheltona Benjamina). Dzień później Alexander został pokonany przez Tommaso Ciampę. 15 września podczas gali Death Before Dishonor X: State of Emergency duo zostało pokonane przez S.C.U.M. (Jimmy’ego Jacobsa i Steve’a Corino)[3]. Miesiąc później podczas gali Glory By Honor XI: The Unbreakable Hope ponownie zostali pokonani przez The Bravado Brothers. 16 grudnia podczas gali Final Battle 2012: Doomsday przegrali walkę ze S.C.U.M. i The Briscoe Brothers o ROH World Tag Team Championship. 3 marca podczas gali ROH 11th Anniversary Show, Alexander i Coleman przegrali ze S.C.U.M. 5 kwietnia podczas gali Supercard of Honor VII, C&C Wrestle Factory, B.J. Whitmer, Mark Briscoe i Mike Mondo przegrali ze S.C.U.M. w 10-man tag team matchu. Pierwsze zwycięstwo odnieśli 4 maja podczas gali Border Wars 2013 pokonując ACH i TaDariusa Thomasa. 18 maja na gali Relentless wspólnie z Jayem Lethalem pokonali Matta Tavena i reDRagon (Bobby’ego Fisha i Kyle’a O’Reilly’ego). 8 lipca podczas gali Live And Let Die, Alexander przegrał w starciu z Daveyem Richardsem[4]. 22 czerwca podczas gali Best in the World przegrali z reDRagon o ROH World Tag Team Championship. 3 sierpnia na gali All Star Extravaganza V obaj zostali pokonani przez Adrenaline Rush (ACH i TaDariusa Thomasa)[5].

Singlowa kariera (2014–2016)

edytuj

25 stycznia 2014 podczas gali Wrestling's Finest, Alexander pokonał Andrew Everetta. Dwa tygodnie później na gali State Of The Art został pokonany przez Jimmy’ego Jacobsa. 21 lutego podczas gali ROH 12th Anniversay Show we współpracy z Markiem Briscoe i Adamem Pagem przegrał z The Decade (Roderickiem Strongiem, B.J. Whitmerem i Jacobsem)[6]. Podczas gal Raising The Bar z początku marca poniósł dwie porażki – wraz z Pagem przegrał w drużynowym starciu z The Decade, a także drugiego dnia gali z Kevinem Steenem. 10 maja podczas gali Global Wars pokonał Rodericka Stronga, lecz po walce został zaatakowany przez niego i The Decade. W ramach zemsty pojawił się podczas gali War of the Worlds, gdzie zaatakował członków grupy The Decade od tyłu. Doprowadziło to do Submission matchu pomiędzy tą dwójką, gdzie Alexander pokonał Stronga. 9 sierpnia podczas Summer Heat Tour zmierzył się i przegrał z Michaelem Elginem o ROH World Championship[7]. 6 września podczas gali All Star Extravaganza VI miał się zmierzyć z Silasem Youngiem, lecz kiedy Young złamał nogę i ACH nie mógł pojawić się na gali wezwał do walki Jaya Lethala o jego ROH World Television Championship; z walki zwycięsko wyszedł Lethal. 7 listopada podczas pierwszego dnia turnieju Survival of the Fittest został pokonany przez Adama Page’a w walce kwalifikacyjnej, zaś dnia następnego przegrał z Jayem Lethalem[8]. 22 listopada podczas gali Tag Wars przegrał z Tommaso Ciampą w No Disqualification Grudge matchu[9]. 7 grudnia podczas gali Final Battle wraz z The Addiction (Christopherem Danielsem i Frankiem Kazarianem) przegrał z The Young Bucks i ACH[10].

16 maja 2015 podczas gali Global Wars '15 zakończył nieprzerwane pasmo zwycięstw Moose'a atakując go kluczem francuskim[11]. 19 czerwca podczas gali Best in the World 2015 powrócił do współpracy z Capricem Colemanem, lecz została ona przerwana kiedy to Coleman nie zezwolił Alexandrowi na ponownie użycie klucza w celu nieczystej wygranej z War Machine (Hansonem i Raymondem Rowem). Tej samej nocy stał się antagonistą poprzez atak na Moose'u i sprzymierzeniu się z byłą menedżerką Moose'a, Vedą Scott[12]. 14 maja 2016 ROH ogłosiło zwolnienie Alexandra z federacji[13].

WWE

edytuj

Dywizja cruiserweight (od 2016)

edytuj

13 czerwca 2016 Alexander został ogłoszony jednym z członków nadchodzącego turnieju Cruiserweight Classic[14]. Dziesięć dni później rozpoczął występ w turnieju wygrywając w pierwszej rundzie z Clementem Petiotem[15]. 14 lipca został wyeliminowany z turnieju poprzez przegraną z Kotą Ibushim[16]; po ich walce publiczność skandowała, aby federacja podpisała z nim kontrakt[17][18].

29 sierpnia podczas odcinka tygodniówki Raw został ogłoszony członkiem przywróconej dywizji cruiserweight. Zadebiutował 19 września na tygodniówce Raw występując w czteroosobowej walce z Brianem Kendrickiem, Richem Swannem i Gran Metalikiem o miano pretendenta do WWE Cruiserweight Championship będącego w posiadaniu TJ Perkinsa; pojedynek wygrał Kendrick. 21 września wyjątkowo wystąpił w rozwojowym brandzie NXT pokonując Andrade „Cien” Almasa. 26 września wraz ze Swannem pokonali Lince Dorado i Drewa Gulaka. 29 listopada wystąpił podczas pierwszego odcinka tygodniówki opartych na zawodnikach cruiserweight pt. 205 Live. Tydzień później rozpoczął scenariusz związany z romansem z Alicią Fox, o którą również się ubiegał Noam Dar, z którym przegrał tego samego dnia[19]. 19 grudnia podczas odcinka Raw zerwał z Fox, która spowodowała nieumyślną porażkę jego walki z listopada. W lutym odniósł kontuzję kolana, co wymagało przerwy od występów na trzy do pięciu miesięcy[20]. Powrócił 23 maja podczas edycji 205 Live. 11 lipca zakończył rywalizację z Darem pokonując go w „I Quit” matchu.

11 grudnia na WWE Raw, Alexander wygrał Fatal 4-way Match, zapewniając sobie walkę z Drew Gulakiem o miano pretendenta do Cruiserweight Championship. Alexander pokonał Gulaka 18 grudnia i zmierzył się z Enzo Amore’em o tytuł 9 stycznia 2018 roku, który Amore przegrał przez wyliczenie, zachowując pas. Alexander miał stawić czoła Amore na Royal Rumble o mistrzostwo 205 Live, ale mecz został odwołany, a tytuł został zwakowany, gdy Amore został zwolniony z WWE. Zorganizowano turniej aby wyłonić nowego mistrza, w którym Alexander pokonał Gran Metalicka w pierwszej rundzie, T.J. Perkinsa w ćwierćfinale i Rodericka Stronga w półfinale, aby awansować do finału. Podczas Kick Offu WrestleManii 34 Alexander pokonał Mustafę Alego, aby wygrać Cruiserweight Championship. Na następnym odcinku 205 Live, Alexander został zaatakowany przez Buddy’ego Murphy’ego podczas jego występu. 27 kwietnia Alexander po raz pierwszy obronił tytuł przeciwko Kalisto na Greastest Royal Rumble. 29 maja na tygodniówce 205 Live pokonał Buddy Murphy’ego, zachowując Cruiserweight Championship. Na SummerSlam 2018 Alexander skutecznie obronił swój tytuł przeciwko Drew Gulakowi. W odcinku 205 Live na 19 września Alexander pokonał Gulaka w rewanżu za SummerSlam, aby zachować mistrzostwo Cruiserweight.

Inne media

edytuj

Postać Alexandra po raz pierwszy przedstawiono w grze WWE 2K18[21]

Mistrzostwa i osiągnięcia

edytuj
  • America’s Most Liked Wrestling
    • AML Prestige Championship (1 raz)
    • AML Prestige Championship Tournament (2016)
  • CWF Mid-Atlantic
    • CWF Mid-Atlantic Television Championship (1 raz)[22]
    • PWI Ultra J Championship (1 raz)[23]
  • Exodus Wrestling Alliance
    • EWA Junior Heavyweight Championship (1 raz)
  • Premiere Wrestling Federation
    • PWF WORLD-1 Heavyweight Championship (1 raz)[24]
  • Premiere Wrestling Xperience
    • PWX Heavyweight Championship (1 raz)[25]
    • PWX Innovative Television Championship (1 raz)[26]
  • Pro Wrestling EVO
    • EVO Heavyweight Championship (1 raz)[27]
  • Pro Wrestling Illustrated
    • PWI umieściło go w top 500 wrestlerów rankingu PWI 500: 164. miejsce w 2012; 129. miejsce w 2013; 178. miejsce w 2014; 85. miejsce w 2015; 116. miejsce w 2016; 206. miejsce w 2017[28]
  • WrestleForce
    • WrestleForce Championship (2 razy)[29]
  • WWE
    • Crusierwegiht Chapionship (1 raz)
    • Crusierweight Chapionship Tournament (2018)

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d Cedric Alexander. WWE.
  2. ↑ Complete coverage of ROH Final Battle 2011:Davey Richards defeats Eddie Edwards. [w:] ROH Wrestling [on-line].
  3. ↑ Complete coverage of ROH Death Before Dishonor X: State of Emergency: Steen vs Rhino. [w:] ROH Wrestling [on-line].
  4. ↑ Complete coverage of ROH Live And Let Die: Briscoe beats Edwards. [w:] ROH Wrestling [on-line].
  5. ↑ Complete coverage of ROH All Star Extravaganza V: ROH World Title Tournament. [w:] ROH Wrestling [on-line].
  6. ↑ Complete coverage of ROH 12th Anniversary Event: Cole vs Hero. [w:] ROH Wrestling [on-line].
  7. ↑ Complete coverage of ROH Summer Heat Tour:Michael Elgin defeats Cedric Alexander. [w:] ROH Wrestling [on-line].
  8. ↑ Complete coverage of ROH Survival of the Fittest 2014: Adam Cole wins Survival of the Fittest. [w:] ROH Wrestling [on-line].
  9. ↑ Complete coverage of ROH Tag Wars 2014: reDRagon wins Tag Wars. [dostęp 2017-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-25)].
  10. ↑ James Caldwell: Caldwell's ROH Final Battle 2014 PPV results 12/7: Complete „virtual-time” coverage of live PPV from New York City. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. December 7, 2014. [dostęp 2014-12-08].
  11. ↑ Mike Burgess: 5/16 ROH Global Wars Night Two live report (TV taping spoilers). [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. May 17, 2015. [dostęp 2015-06-30].
  12. ↑ It's a grudge match at DBD XIII. [w:] Ring of Honor [on-line]. [dostęp 2015-06-30].
  13. ↑ ROH STAR FINISHING TONIGHT – PWInsider.com. s. pwinsider.com.
  14. ↑ James Caldwell: All 32 wrestlers announced for WWE’s cruiserweight tournament. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. June 13, 2016. [dostęp 2016-06-13].
  15. ↑ JJ Williams: WWE Cruiserweight Classic round one spoilers: Sabre Jr., Swann, Gargano, Ibushi, more!. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. June 23, 2016. [dostęp 2016-06-24].
  16. ↑ JJ Williams: WWE Cruiserweight Classic round two spoilers. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. July 14, 2016. [dostęp 2016-07-14].
  17. ↑ WWE.com's Top 25 Matches of 2016. [w:] WWE.com [on-line]. December 29, 2016. [dostęp 2017-01-02].
  18. ↑ Cedric Alexander: Wrestling Observer Newsletter Star Ratings – Internet Wrestling Database (IWD). s. www.profightdb.com.
  19. ↑ WWE 205 results: Noam Dar def. Cedric Alexander.
  20. ↑ Cedric Alexander breaks up with Alicia Fox: WWE 205 Live, Jan. 10, 2017. January 10, 2017.
  21. ↑ Cedric Alexander Games – Giant Bomb. giantbomb.com. [dostęp 2017-12-07]. (ang.).
  22. ↑ Philip Kreikenbohm: CWF Mid-Atlantic Television Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  23. ↑ Philip Kreikenbohm: PWI Ultra J Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  24. ↑ Philip Kreikenbohm: PWF WORLD-1 Heavyweight Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  25. ↑ Philip Kreikenbohm: PWX Heavyweight Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  26. ↑ Philip Kreikenbohm: PWX Innovative Television Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  27. ↑ Philip Kreikenbohm: EVO Heavyweight Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.
  28. ↑ PWI Ratings for Cedric Alexander.
  29. ↑ Philip Kreikenbohm: WrestleForce Championship « Titles Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database. s. www.cagematch.net.

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Cedric_Alexander&oldid=74564515”