Wikipedia

Drew Gulak

Drew Gulak (ur. 28 kwietnia 1987 w Hrabstwie Montgomery)[5][6] – amerykański profesjonalny wrestler, najbardziej znany jest ze swojej pracy w WWE, gdzie był jednorazowym mistrzem WWE Cruiserweight i ośmiokrotnym mistrzem WWE 24/7[2][7].

Drew Gulak
Ilustracja
Gulak w listopadzie 2014
Imię i nazwisko

Drew Gulak

Data i miejsce urodzenia

28 kwietnia 1987[1]
Hrabstwo Montgomery[1]

Współmałżonek

Liz Dietz (od 2017)

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Drew Gulak[2]
Gulak[3]

Wzrost

1,83 m[4]

Masa ciała

88 kg[2]

Zapowiadany z

Filadelfia

Trenerzy

Chris Hero
Mike Quackenbush
Skayde[1]

Debiut

16 kwietnia 2005[1]

Strona internetowa

Gulak pracował w przeszłości w takich federacjach jak Chikara, Dragon Gate USA, Pro Wrestling Guerrilla, Westside Xtreme Wrestling i Combat Zone Wrestling (CZW), w którym zdobył CZW World Heavyweight Championship, dwa razy CZW World Tag Team Championship i jeden raz CZW Wired TV Championship. Ponadto jest zwycięzcą Chris Cash Memorial Battle Royal 2005[1][1][3].

Kariera profesjonalnego wrestlera

edytuj

Combat Zone Wrestling (2005–2016)

edytuj

Po rozpoczęciu treningów w 2004 w CZW Wrestling Academy i Chikara Wrestle Factory, Drew Gulak zadebiutował w Maven Bentley Saaciation, które współpracowało z CZW; po raz pierwszy wystąpił podczas gali w Filadelfii z 16 kwietnia 2005. Sześć miesięcy później zadebiutował w Combat Zone Wrestling podczas gali Down With The Sickness 4-Ever i wygrał 20-osobowy battle royal na cześć zmarłego Chrisa Casha[8]. Gulak został połączony w drużynę z Andym Sumnerem, gdzie do 2009 dwukrotnie zdobyli CZW World Tag Team Championship[9]. Na początku 2010 Gulak zdobył CZW Wired TV Championship pokonując Tylera Veritasa podczas nagrań gali Swinging for the Fences[10]. Był w posiadaniu tytułu przez 429 dni i pokonywał między innymi Nicka Gage'a, Zacka Sabre’a Juniora i Richa Swanna, lecz w czerwcu 2011 stracił tytuł na rzecz AR Foxa[11]. Podczas swojego panowania Gulak zaczął charakteryzować się jako aktywista i polityk, gdzie jego postać docelowo narzekała na brutalność przedstawianą przez federację CZW, głównie kierując zarzuty do ulubieńca publiczności Nicka Gage'a[12].

 
Drew Gulak walczący z Dave’em Cole’em

Po utracie Wired TV Championship na rzecz AR Foxa, Gulak był wyśmiewany przez Danny’ego Havoca, który był w posiadaniu Ultraviolent Underground Championship. W celu zwiększenia rosteru federacji zaprezentowano scenariusz, w którym Gulak rzekomo podróżował do Europy w celu znalezienia nowych wrestlerów mających mieć szansę w CZW. Podczas gali Proving Grounds z maja 2012, Gulak przegrał z Havocem w No Robe, Barbed Wire matchu. Miesiąc później rozpoczął kolejną kampanię polityczną wraz z Kimber Lee o nazwie Campaign For A Better Combat Zone na rzecz polepszenia praw żeńskich zawodniczek w profesjonalnym wrestlingu. 10 sierpnia 2013 podczas gali Tangled Web 6 pokonał Masadę i zdobył CZW World Heavyweight Championship pierwszy raz w karierze[13]. Tytuł utracił na rzecz Biffa Busicka[14].

Federacje niezależne (2004–2016)

edytuj

Oprócz występów dla CZW, Gulak występował w wielu federacjach niezależnych na całym świecie, między innymi dla Beyond Wrestling, Dragon Gate USA, Evolve i Inter Species Wrestling. W 2013 wygrał turniej Style Battle federacji Evolve i wziął udział w kolejnym organizowanym podczas gal Evolve 31, Evolve 32 i Evolve 33, lecz nie ponowił sukcesu. 1 marca 2015 pokonał Tommaso Ciampę na gali federacji Beyond Wrestling. Pojawił się również na gali Wrestling Is Respect w New Jersey, lecz przegrał z Green Antem.

W sierpniu 2014 zadebiutował w Pro Wrestling Guerrilla biorąc udział w corocznym turnieju Battle of Los Angeles. Powrócił do federacji w lutym 2015 i przegrał z Chrisem Hero.

We wrześniu 2014 powrócił do federacji Chikara i wziął udział w turnieju King of Trios, gdzie wraz z Chuckiem Taylorem, Orange Cassidym i The Swamp Monsterem przegrali z The Submission Squad (Evanem Gelistico, Garym Jayem, Pierre’em Abernathym i Daveyem Vegą). Dwa lata później wziął udział ponownie w tym samym turnieju wraz z #CWC (z Cedrikiem Alexandrem i Johnnym Gargano). Zostali wyeliminowani w pierwszej rundzie przez The Warriors Three (Olega the Usurpera, Princess KimberLee i ThunderFroga)[15].

WWE

edytuj

Dywizja cruiserweight (2016–2019)

edytuj

7 maja 2016 podczas gali Evolve 61 Gulak pokonał Tracy’ego Williamsa i zakwalifikował się do turnieju Cruiserweight Classic organizowanego przez WWE. 23 czerwca pokonał w pierwszej rundzie Harva Sihrę[16]. 14 lipca został wyeliminowany przegrywając z Zackiem Sabrem Juniorem[17]. Gulak wystąpił podczas odcinka tygodniówki NXT z 14 września i przegrał z Hideo Itamim.

26 września podczas odcinka Raw zadebiutował w brandzie Raw w dywizji cruiserweight jako heel, gdzie wraz z Lincem Dorado przegrał z Cedrikiem Alexandrem i Richem Swannem. Podczas pre-show gali Hell in a Cell on, Tony Nese i Ariya Daivari przegrali z Alexandrem, Dorado i Sin Carą. Miesiąc później podczas pre-show gali Survivor Series Gulak, Tony Nese i Ariya Daivari przegrali z TJ Perkinsem, Richem Swannem i Noamem Darem. W grudniu oficjalnie podpisał kontrakt z WWE. 2 stycznia 2017 podczas odcinka Raw po raz pierwszy wygrał walkę z Cedrikiem Alexandrem[18].

28 marca podczas odcinka tygodniówki 205 Live skonfrontował się z Mustafą Ali, którego chciał przekonać, aby zaprzestał używania ruchów w wysokości, rozpoczynając kampanię o „lepsze 205 Live”; było to nawiązanie do podobnej kampanii dotyczącej przemocy w Combat Zone Wrestling. 2 maja pokonał Alego w walce, po czym zaczął wychodzić do ringu z tabliczką „no-fly zone” (pol. strefa uziemiona), zaś sam zaprzestał wykonywać szybkich i widowiskowych ruchów. Rywalizacja z Alim zakończyła się 18 lipca, kiedy to przegrał z nim w two-out-of-three falls matchu. Latem tego roku zaczął występować w segmentach ringowych, gdzie próbował przedstawiać fanom swoje prezentacje w PowerPoincie na temat „lepszego 205 Live”. Tym samym rozpoczął rywalizację z Akirą Tozawą, którego zaatakował przed walką 10 października 2017 podczas tygodniówki 205 Live. Dwa tygodnie później Towaza zrewanżował się Gulakowi pokonując go w singlowej walce[19]. W listopadzie 2017 sprzymierzył się z posiadaczem WWE Cruiserweight Championship Enzo Amore i jego załogą „Zo Train”. 21 listopada przegrał ponownie z Tozawą w walce typu Street Fight. 4 grudnia 2017 podczas odcinka tygodniówki Raw wygrał fatal 4-way match o miano przeciwnika Richa Swanna na przyszłotygodniowy epizod Raw.

Styl walki

edytuj
  • Finishery
    • Gu-Lock / University Stretch (Dragon sleeper i bodyscissors)[1][20]
    • Trailblazer (Inverted sharpshooter i ankle lock) – twórca ruchu[1][4][20]
    • Spine Splitter (Belly-to-back backbreaker)[1]
    • Bridging high-angle belly-to-back suplex]
  • Inne ruchy
    • Ankle lock[1]
    • Bataclan (Turnbuckle suplex)[1]
    • Diving clothesline[1]
    • Gulak Attack (Corner clothesline i running clothesline w tył głowy przeciwnika)[1]
    • O’Connor Roll[1]
    • [Running corner slingshot splash[1]
    • Scoop slam w liny ringu[1]
    • Single leg Boston crab, czasem z dodaniem heel kicków[1]
    • Southern Lights Suplex (Inverted Northern Lights suplex)[1]
    • Tree of woe, czasem z dodaniem running corner dropkicku[1]
  • Przydomki
    • „University City Stretcher”[1]
    • „Legal Eagle”[1]
    • „Regal Beagle”
    • „Game Changer”
    • „Trail Blazer”
    • „Wild Card”
    • „The Human Torture Device”
    • „The Master of the PowerPoint Presentation”
    • „Gabba Gulak”[21]
  • Menedżerowie
  • Motywy muzyczne

Mistrzostwa i osiągnięcia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab Drew Gulaks's profile at Cagematch.net. [w:] Cagematch.com [on-line]. [dostęp 2013-03-01].
  2. ↑ a b c Drew Gulak. WWE. [dostęp 2016-09-26].
  3. ↑ a b Drew Gulak. Online World of Wrestling. [dostęp 2017-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-28)].
  4. ↑ a b Drew Gulak. [w:] Chikara [on-line]. [dostęp 2015-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-16)].
  5. ↑ Wrestlingdata.com – The World’s Largest Wrestling Database [online], wrestlingdata.com [dostęp 2017-12-11] (niem.).
  6. ↑ Drew Gulak. Gerweck.net. [dostęp 2016-12-22].
  7. ↑ Background on Evolve stars competing on Raw TV. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2016-09-27].
  8. ↑ 'Chri$ Ca$h Memorial Show – Down With The Sickness 4 Ever'. [w:] CZW [on-line]. [dostęp 2013-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (January 22, 2013)].
  9. ↑ 'Fist Fight'. [w:] CZW [on-line]. [dostęp 2013-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  10. ↑ 'Swinging for the Fences'. [w:] CZW [on-line]. [dostęp 2013-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  11. ↑ a b c d CZW Title History. [w:] CZW [on-line]. [dostęp 2013-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (December 22, 2010)].
  12. ↑ CZW Archives. [w:] CZW [on-line]. [dostęp 2013-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (March 6, 2013)].
  13. ↑ a b Jason Namako: 8/10 CZW Tangled Web 6 iPPV Results: Voorhees, New Jersey. [w:] WrestleView [on-line]. 2013-08-12. [dostęp 2013-08-12].
  14. ↑ CZW Proving Grounds 2014 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-12-11] (ang.).
  15. ↑ Adam Cardoza: WWE cruiserweights, JWP, Sendai Girls, Joey Styles, Attitude era divas, Shimmer & more: detailed live report: 9/2 Chikara King of Trios night one. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. 2016-09-03. [dostęp 2016-09-03].
  16. ↑ JJ Williams: WWE Cruiserweight Classic round one spoilers: Sabre Jr., Swann, Gargano, Ibushi, more!. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2016-06-23. [dostęp 2016-06-24].
  17. ↑ JJ Williams: WWE Cruiserweight Classic round two spoilers. [w:] Wrestling Observer Newsletter [on-line]. 2016-07-14. [dostęp 2016-07-14].
  18. ↑ WWE updates. [w:] Pro Wrestling Insider [on-line]. [dostęp 2016-12-08].
  19. ↑ WWE 205 Live results (Oct. 10, 2017). [w:] Cageside Seats [on-line]. [dostęp 2017-11-29].
  20. ↑ a b World Triangle League results. [w:] Westside Xtreme Wrestling [on-line]. 2013-10-06. [dostęp 2013-10-07]. (niem.).
  21. ↑ Who will challenge Enzo Amore?. WWE. [dostęp 2017-12-07].
  22. ↑ Chikara Themes, Vol. 5. [w:] Chikara [on-line]. iTunes, 2016-09-19. [dostęp 2016-09-20].
  23. ↑ WWE: Totally Drew (Drew Gulak) – Single. [w:] WWE Music Group [on-line]. iTunes, 2016-10-07. [dostęp 2016-10-11].
  24. ↑ Tournament For Tomorrow 3:16 « Tournaments Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.net [dostęp 2017-12-11] (ang.).
  25. ↑ CWFH Heritage Tag Team Championship.
  26. ↑ Ironman Heavymetalweight Title. Wrestling-Titles.com. [dostęp 2016-08-12].
  27. ↑ James Caldwell: 4/2 Evolve 59 iPPV Results – Ricochet vs. Ospreay main event, big title change & angle, USA vs. Europe, Kōta Ibushi, more leading into WWN Supershow. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. April 2, 2016. [dostęp 2016-04-02].
  28. ↑ James Caldwell: Show results – Evolve 24 in Brooklyn, N.Y.: Gargano defends DGUSA Title, Evolve's End main event, Baretta wrestles twice, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. September 22, 2013. [dostęp 2013-09-23].
  29. ↑ NYWC Psycho Cirus XII « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], cagematch.de [dostęp 2017-12-11] (ang.).
  30. ↑ UWN Tag Team Title [online], wrestling-titles.com [dostęp 2017-12-11] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Drew_Gulak&oldid=74564520”