Emil Kipa
Emil Kipa (ur. 17 marca 1886 we Lwowie, zm. 5 stycznia 1958 w Warszawie) – polski historyk i urzędnik konsularny, kierownik wydziału zachodniego Sekcji Ogólnej Departamentu Spraw Zagranicznych Delegatury Rządu na Kraj[1].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Konsul Generalny RP w Hamburgu | |
| Okres |
od 1931 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.JPG)
Życiorys
edytujW drugim półroczu roku szkolnego 1903/1904 ukończył C. K. Gimnazjum Brzeżańskie, otrzymawszy świadectwo dojrzałości[2]. Został absolwentem Uniwersytetu we Lwowie, gdzie uzyskał stopień doktora filozofii. Współredaktor Kuriera Lwowskiego (1914–1915). Uczestniczył w obronie Lwowa (1918).
W 1919 wstąpił do polskiej służby zagranicznej, w której pełnił funkcję pracownika Wydziału Historyczno-Naukowego MSZ i konsula generalnego w Hamburgu (1931–1937). Radca Referatu Prasowego w Wydziale Prasowym MSZ[3]. Prowadził wykłady z historii dyplomacji w Szkole Nauk Politycznych i Wyższej Szkole Handlowej, obie w Warszawie. Przedstawiciel warszawskiej szkoły historycznej, członek Komisji Historycznej Polskiej Akademii Umiejętności, Towarzystwa Historycznego we Lwowie[4] Wolnomularz i Wielki Archiwista Wielkiej Loży Narodowej Polski.
Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 29, grób 60)[5].
Prace własne
edytuj- Fryderyk Gentz a Polska 1794–1831, W. L. Anczyc Kraków 1911
- Ks. Hugo Kołłątaj, Macierz Polska Lwów 1912
- Misja dra Szokalskiego do Niemiec w 1848, Warszawa 1913
- W przededniu wojny 1809, Lwów 1914
- Berka Joselewicza projekt legionu żydowskiego dla Austrii 1796, 1914
- Zbiór odezw i rozp. z czasów okupacji Lwowa 1914–15, Lwów 1916
- Prawosławie w Galicji w 1914–15, Lwów 1916
- Stosunki dyplomatyczne austriacko-hiszpańskie 1808–1809, Lwów 1916
- Prawosławie w Galicyi w świetle prasy ruskiej we Lwowie z czasów inwazji 1914-1915 roku, H. Altenberg Lwów 1918
- Lwów, Bibljoteka Dzieł Wyborowych, Księg. św. Wojciecha Poznań 1919
- Pod Zamościem w roku 1809, Zamość/Warszawa 1919
- Wiek XIX i XX : wielka wojna, Lwów 1926
- Historja dyplomacji XIX w. : rok akademicki 1927/28, Stud. Bratnia Pomoc Szkoły Nauk Politycznych Warszawa 1928
- Études sur l'histoire de la franc-maçonnerie en Pologne = Z dziejów masonerji w Polsce, 1929
- Wspomnienia z przeszłości Radziszewskiego, Warszawa 1930
- Wspomnienia K. Wolickiego z poselstwa do Francji i Stambułu 1831, 1931
- Z pobytu Napoleona w Poznaniu w r. 1806, Tow. Miłośników Historji w Poznaniu 1938
- Kościuszko we Lwowie, 1939
- Jakub Jasiński w bitwie pod Mirem 11 VI 1792 : Mickiewicziana, Wrocław 1951
- Stan badań nad dziejami politycznymi drugiej połowy XVIII w., Warszawa 1951
- Austria a sprawa polska w r. 1809, Towarzystwo Naukowe Warszawskie 1952
- Studia i szkice historyczne, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wrocław 1959
Ordery i odznaczenia
edytuj- Medal Niepodległości[6]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[6]
- Odznaką Honorową Czerwonego Krzyża I klasy – III Rzesza (1937)[7].
Przypisy
edytuj- ↑ Waldemar Grabowski, Polska Tajna Administracja Cywilna 1940–1945, Warszawa 2003, s. 280.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Brzeżanach za rok szkolny 1904. Brzeżany, 1904, s. 75.
- ↑ Rocznik SZRP 1938 ↓, s. 31, 191.
- ↑ Teofil Emil Modelski, Towarzystwo Historyczne 1914–1924, w: Kwartalnik Historyczny, rocznik LI, zeszyt 1–2, Lwów 1937, s. 52.
- ↑ śp. Emil Kipa
- ↑ a b Rocznik SZRP 1938 ↓, s. 191.
- ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 2, s. 44, 1937.
Bibliografia
edytuj- Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938. Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 1938.
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest ?, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, Warszawa 1938.
- Jerzy Skowronek: Emil Kipa (1886–1958), [w:] Historycy warszawscy dwóch ostatnich stuleci (pod redakcją Aleksandra Gieysztora, Jerzego Maternickiego i Henryka Samsonowicza), Spółdzielnia Wydawnicza "Czytelnik" Warszawa 1986, s. 274–291