Koncert na kontrabas i orkiestrę (Tubin)

Koncert na kontrabas i orkiestrę – koncert Eduarda Tubina, zamówiony w 1947 roku przez estońskiego kontrabasistę Ludviga Juhta i ukończony 31 maja 1948. Prawykonanie miało miejsce 8 marca 1957 roku w Bogocie, solistą był Ludvig Juht.

Kompozycja jest jednym z najciekawszych dzieł koncertowych na kontrabas. Wyrazisty rytm wskazuje na pokrewieństwo z witalizmem Strawinskiego, w przejrzystości faktury i ekonomii środków wyczuwa się tendencje neoklasyczne, całość jest mocno osadzona w tradycji romantycznej i modernistycznej^[1].

Budowa

Jest niewielkich rozmiarów (trwa około 18 minut) i składa się z trzech części (powiększonych wstępem i kadencją) płynnie przechodzących jedna w drugą.

Allegro con moto
Allegro nan troppo
Andante con moto
Cadenza
Allegro non troppo, poco marciale

Wstęp Allegro con moto przypomina z jednej strony niespokojny marsz, z drugiej hiszpańskie utwory de Falli z niepokojącą melodyką o poprzerywanym konturze. Uspokojenie wnosi liryczny epizod Allegro non troppo. II część (Andante sostenuto) opiera się na tradycyjnej estońskiej melodii pogrzebowej. Kadencja umieszczona jest między II a III częścią. W finale (Allegro non troppo, poco marziale) o budowie zbliżonej do ronda powraca motoryczność i marszowy charakter (marciale), podkreślany przez interwencje trąbek i nagłe wtargnięcia orkiestrowego tutti^[1].

Skład zespołu wykonawczego

2 flety (2. realizuje również partię fletu piccolo),
2 oboje (2. realizuje również partię rożka angielskiego),
2 klarnety (2. realizuje również partię klarnetu basowego),
2 fagoty (2. realizuje również partię kontrafagotu),
4 waltornie,
3 trąbki,
3 puzony,
tuba,
kotły,
werbel,
harfa,
kontrabas solo,
I skrzypce (14 wykonawców),
II skrzypce (12 wykonawców),
altówki (10 wykonawców),
wiolonczele (8 wykonawców),
kontrabasy (6 wykonawców).

Nagrania

Koncert został wydany w 1948 przez szwedzki Korlings Forlag (w wersji orkiestrowej i wyciąg fortepianowy) oraz w 1972 przez rosyjską Muzykę Moskwa. Obecnie prawa do utworu posiada szwedzkie Scandinavian Songs A.B. Numer katalogowy to ETW22.

Najpopularniejszym studyjnym nagraniem jest zrealizowane w 1987 roku nagranie wytwórni BIS/NAXOS, solistą-kontrabasistą jest Hakan Ehren, dyryguje Neeme Järvi, akompaniuje Orkiestra Symfoniczna Göteborga^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b Eduard Tubin (1905–1982) Koncert kontrabasowy. [w:] Opera i Filharmonia Podlaska [on-line]. [dostęp 2017-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-24)]. (pol.).
↑ Concerto for double bass & orchestra, ETW 22. [w:] All Music. Performance [on-line]. [dostęp 2017-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-23)]. (ang.).

Bibliografia

The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. T. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).

Linki zewnętrzne

[oifp.eu-1] Eduard Tubin (1905–1982) Koncert kontrabasowy. [w:] Opera i Filharmonia Podlaska [on-line]. [dostęp 2017-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-24)]. (pol.).

[AllMusic-2] Concerto for double bass & orchestra, ETW 22. [w:] All Music. Performance [on-line]. [dostęp 2017-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-23)]. (ang.).

[1]

[2]