Manuel de Falla
Manuel de Falla (ur. 23 listopada 1876 w Kadyksie, zm. 14 listopada 1946 w Argentynie) – jeden z najwybitniejszych kompozytorów hiszpańskich. Przedstawiciel kierunku narodowego, impresjonizmu i neoklasycyzmu.
Data i miejsce urodzenia |
23 listopada 1876 |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci |
14 listopada 1946 |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Pierwszym nauczycielem muzyki de Falli była jego własna matka, która uczyła go gry na fortepianie, a później studiował kompozycję u Felipe Pedrella. W pierwszym okresie twórczość de Falli pozostawała w późnoromantycznym nurcie muzyki narodowej – hiszpańskiej, głównie andaluzyjskiej. Z tego okresu pochodzi szereg kompozycji orkiestrowych i fortepianowych, takich jak Serenada na fortepian G.22 1901, Mazurek w c-moll G.11 1899, Kaprys waloński G.15 1900, Serenada andaluzyjska G.13 1900, Allegro koncertowe G.29 1903-1904.
Drugi okres w twórczości kompozytora rozpoczął się w 1907 wraz z podjęciem studiów muzycznych w Paryżu. Tam zapoznawał się z twórczością impresjonistów Claude’a Debussy’ego i Maurice’a Ravela, która stała się jego wielką inspiracją na nadchodzące lata. Łącząc impresjonistyczną wrażliwość z iberyjską żywiołowością, tworzył dzieła, które przysparzały mu największej sławy: balet El Amor brujo (1915–1917) oraz El Sombrero de tres picos (1917–1919) i Noce w ogrodach Hiszpanii (1909–1916). Od 1920 de Falla zmieniał swój muzyczny styl, kierując się w stronę neoklasycyzmu. Z tego okresu pochodzi m.in. Koncert klawesynowy skomponowany dla Wandy Landowskiej i sceniczne dzieło El Retablo de Maese Pedro (1923). W 1926 de Falla wycofał się z czynnego życia muzycznego, a w 1939 emigrował do Ameryki Południowej. Przebywając w swym argentyńskim zaciszu, komponował nieukończoną kantatę Atlantida.
13 lipca 1940 został odznaczony hiszpańskim Krzyżem Wielkim Orderu Alfonsa X Mądrego, wcześniej 29 marca 1929 wyróżniony został Orderem Alfonsa XII, a 14 marca 1928 otrzymał francuską Legię Honorową[1].
Dorobek kompozytorski | |
---|---|
Rodzaj twórczości | Liczba dzieł |
Muzyka wokalna | |
Pieśni | 13 |
Muzyka chóralna | 4 |
Muzyka instrumentalna | |
Symfonie | |
Koncert | 2 |
Muzyka kameralna | 10 |
Inne formy orkiestralne | 10 |
Opery | 6 |
Balety | 3 |
Utwory na fortepian | 13 |
RAZEM | 64 |
Dzieła kompozytorskie | ||
---|---|---|
Lata pracy | Tytuł dzieła | Forma muzyczna |
1896 | Nocturno, G. 3 | Miniatura fortepianowa |
1897 | Melodia, G. 4 | Duet na wiolonczelę i fortepian |
1898 | Utwór na wiolonczelę i fortepian G. 7 | Duet na wiolonczelę i fortepian |
1898 | Romanza, G. 6 | Duet na wiolonczelę i fortepian |
1898 -1899 | Moreya, for flute & piano quartet, G. 9 | Utwór kameralny |
1898 -1899 | Kwartet fortepianowy G-dur, G. 8 | Kwartet fortepianowy |
1899 | Mazurek c-moll, G. 11 | Mazurek na fortepian |
1899 | Serenata andaluza, G. 12 | Duet na skrzypce i fortepian |
1900 | Preludios, G. 16 | Utwór na głos i fortepian |
1900 | Rima – Dios mio, que solos se quedan los muertos!, G. 20 | Utwór na głos i
fortepian |
1900 | Rima – Olas gigantes, G. 19 | Utwór na głos i fortepian |
1900 | Vals Capricho, G. 15 | kaprys na fortepian |
1900 | Pasacalle torero, G. 18 | Fuga |
1900 | Serenata andaluza, G. 13 | Serenada fortepianowa |
1900 | La Juana y la Patra, G. 17 | Operetka |
1901 | Serenata, G. 22 | Miniatura fortepianowa |
1901 | Obras desconocidas (3) | Miniatura fortepianowa |
1902 | Los Amores de la inés, G. 26 | Operetka |
1902 -1903 | Tus ojillos negros, G. 28 | Utwór na głos i fortepian |
1903 | Kwartet smyczkowy, G. 30 | Kwartet smyczkowy |
1904 | Cantares de Nochebuena 9 pieśni, G. 34 | Zbior pieśni na głos i
fortepian |
1905 -1913 | La Vida breve, G. 35/39 | Opera |
1906 -1909 | Cztery miniatury hiszpańskie, G. 37 | Miniatura fortepianowa |
1908 | Con afectos de jubileo y Gozo, G. 36 | Utwór wokalny a cappella |
1909 -1910 | Mélodies 3, G. 37 | Utwór na głos i fortepian |
1909 -1916 | Noce w ogrodach Hiszpanii, G. 49 | Koncert fortepianowy |
1914 | Soleá, G. 41 | Utwór na głos i gitarę |
1914 | Oracion de las madres, G. 42 | Utwór na głos i fortepian |
1914 | El Amor brujo | Utwór orkiestralny |
1914 | 7 pieśni hiszpańskich, G. 40 | Zbior pieśni na głos i fortepian |
1915 | El pan de ronda G. 47 | Utwór na głos i fortepian |
1915 | El Amor brujo, G. 48 | Utwór na głosy i orkiestrę |
1915 -1917 | El Amor brujo, G. 44/68 | Balet |
1915 -1926 | El Amor brujo, G. 48 | Sekstet smyczkowy |
1916 -1917 | El Corregidor y la molinera, G. 50 | Balet |
1916 -1917 | El Amor brujo, G. 48 | Suita na orkiestrę |
1917 | El Amor brujo, G. 48 | Utwór orkiestralny |
1917 -1919 | El Sombrero de tres picos, G. 53 | Balet |
1918 | Fuego Fátuo, oparte na motywach Chopina (niedokończone), G. 52 | Opera |
1919 | Fantasía Baetica, G. 55 | Fantazja na fortepian |
1919 -1923 | El Retablo de Maese Pedro, G. 65 | Operetka lalkowa |
1920 | Homenaje pour Le tombeau de Claude Debussy, G. 56 | Utwór na gitarę |
1921 | Fanfare pour une fête, G. 61 | Utwór na orkiestrę dętą |
1921 | El Sombrero de tres picos, Suita No.1, G. 58 | Suita na orkiestrę |
1921 | El Sombrero de tres picos, Suita No.2, G. 59 | Suita na orkiestrę |
1922 | Misterio de los Reyes Magos, G. 64 | Utwór orkiestralny |
1923 -1926 | Koncert na klawesyn, G. 71 | Koncert klawesynowy |
1924 | Psyché, G. 67 | Utwór na głosy i zespół instrumentalny |
1926 | Suite Populaire Espagnole | Suita fortepianowa |
1927 | El Gran teatro del mundo, G. 73 | Utwór orkiestralny |
1927 | Soneto a Córdoba, G. 72 | Utwór na głos i fortepian |
1927 -1946 | Atlántida, scenic cantata (dokończona przez Halfftera w 1961, pop. 1976), G. 102 | Opera |
1932 | Jesus ait, chór dziecięcy, G. 77 | Motet |
1933 | Balada de Mallorca (aranżacja Chopina Ballada No.2), G. 78 | Utwór wokalny a cappella |
1934 | Fanfare sobre el nombre de E. F. Arbós, G. 80 | Utwór instrumentalny |
1935 | Pour le tombeau de Paul Dukas, G. 83 | Miniatura fortepianowa |
1935 | invocatio ad individuam Trinitatem, G. 82 | Utwór wokalny a cappella |
1938 -1939 | Homenajes | Suita na orkiestrę |
1903 -1904 | Allegro de concierto, G. 29 | Miniatura fortepianowa |
Przypisy
edytuj- ↑ Manuel de Falla. His Life and Music. Oxford: Scarecrow Press, 2005, s. XLII, XLVI, 109, 110, 128, seria: en.
Bibliografia
edytuj- Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 3: EFG część biograficzna. Kraków: PWM, 1987, s. 57–63. ISBN 83-224-0344-5. (pol.).
- Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995, s. 249. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
- The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. F. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Manuel de Falla – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- Manuel de Falla – nuty w bibliotece Polona
- ISNI: 0000000121299134
- VIAF: 42025164
- ULAN: 500341624
- LCCN: n79079443
- GND: 118531883
- NDL: 00620650
- LIBRIS: dbqtx0jx2xlnp04
- BnF: 13893772b
- SUDOC: 027273172
- SBN: CFIV076192
- NLA: 35785101
- NKC: jn19990002163
- BNE: XX877854
- NTA: 068722036
- BIBSYS: 90723720
- CiNii: DA07960453
- Open Library: OL131571A
- PLWABN: 9810565061005606
- NUKAT: n97026125
- J9U: 987007260927805171
- PTBNP: 138236
- CANTIC: a1044984x
- LNB: 000037146
- NSK: 000101896
- BNA: 000041576
- CONOR: 41795427
- BNC: 000057066
- ΕΒΕ: 257247
- KRNLK: KAC199608442
- LIH: LNB:V*94392;=BN
- RISM: people/30010920