Dziewiąty Kneset
Dziewiąty Kneset – dziewiąta kadencja parlamentu Izraela odbywająca się w latach 1977–1981.
Wybory odbyły się 17 maja 1977, a pierwsze posiedzenie parlamentu miało miejsce 13 czerwca 1977.
Posłowie
edytujPosłowie wybrani w wyborach[1]:
Zmiany
edytujZmiany w trakcie kadencji[1]:
Następca | Poprzednik | Partia | Data |
---|---|---|---|
Emri Ron | Chajjim Josef Cadok | Koalicja Pracy | 2 stycznia 1978 |
Szelomo Elijjahu | Me’ir Zorea | Dasz | 15 lutego 1978 |
Awraham Kac-Oz | Icchak Nawon | Koalicja Pracy | 18 kwietnia 1978 |
Ze’ew Kac | Aharon Jadlin | Koalicja Pracy | 12 stycznia 1979 |
Uri Awneri | Arje Eli’aw | Szeli | 31 stycznia 1979 |
Hamad Abu Rabia | Sajf ad-Din az-Zubi | Zjednoczona Lista Arabska | 3 kwietnia 1979 |
Dawid Sztern | Szemu’el Rechtman | Likud | 18 czerwca 1979 |
Ester Herlitz | Jehoszua Rabinowic | Koalicja Pracy | 14 sierpnia 1979 |
Jehuda Chaszaj | Jigal Allon | Koalicja Pracy | 29 lutego 1980 |
Se’adja Marciano | Me’ir Pa’il | Szeli | 19 maja 1980 |
Dżabr Mu’addi | Hamad Abu Rabia | Zjednoczona Lista Arabska | 12 stycznia 1981 |
Walid Sadik | Uri Awneri | Szeli | 13 lutego 1981 |
Awraham Lewenbraun | Hanna Mwais | Hadasz | 13 lutego 1981 |
Stella Lewi | Stef Wertheimer | Szeli | 20 lutego 1981 |
Historia
edytujDziewiąty Kneset był pierwszym, w którym lewicowe partie należące do Koalicji Pracy znalazły się w opozycji, a tworzony rząd był centro-prawicowy. W trakcie obrad parlamentu doszło do licznych przejść posłów z frakcji do frakcji. Wielu posłów kilkakrotnie zmieniło klub parlamentarny.
Najważniejszym wydarzeniem była wizyta egipskiego prezydenta Anwara Sadata w Jerozolimie i jego przemówienie w Knesecie (20 listopada 1977). Niespełna półtora roku później nastąpiło podpisanie pierwszego porozumienia pokojowego między Izraelem a arabskim państwem. We wrześniu 1978 Kneset większością zaaprobował postanowienia porozumienia zawartego w Camp David, a następnie w marcu 1979 traktat pokojowy z Egiptem. Równocześnie rozpoczęły się parlamentarne debaty w kwestii przyznania niezależności Judei, Samarii i Strefy Gazy. Nie zdołano jednak wypracować porozumienia w tej sprawie.
W związku z pogorszeniem się bezpieczeństwa Izraela na granicy północnej, izraelska armia przeprowadziła w marcu 1978 operację „Litani” w południowym Libanie.
W tym okresie spadła liczba zamachów terrorystycznych na terytorium Izraela, jednak w marcu 1978 nastąpił atak na autobus na Coastal Road. Inny zamach nastąpił w Antwerpii (Belgia), w którym większość ofiar była dziećmi. Pod koniec kadencji dziewiątego Knesetu Siły Powietrzne Izraela zaatakowały i zniszczyły reaktor atomowy w Iraku.
Ważnym zjawiskiem był wzrost liczby żydowskich osadników w Judei, Samarii i Strefie Gazy. Ich liczba wzrosła w tym czasie do około 8300 osób. Osadnicy przesiedlali się na te tereny i prowadzili spokojne życie. Jednak odzywały się pojedyncze radykalne prawicowe grupy żydowskie, które usiłowały zabić kilku arabskich burmistrzów. W 1978 został założony ruch „Peace Now”.
Osiemnasty rząd (1977–1981)
edytujOsiemnasty rząd został sformowany przez Menachema Begina w dniu 20 czerwca 1977.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Members of the Ninth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2015-12-27].