Dewora (hebr. דבורה; ang. Devora lub Dvora) – moszaw położony w Samorządzie Regionu Ha-Gilboa, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Dewora
‏דבורה‎
Ilustracja
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Północny

Poddystrykt

Jezreel

Samorząd Regionu

Ha-Gilboa

Wysokość

68 m n.p.m.

Populacja (2013)
• liczba ludności


215

Położenie na mapie Dystryktu Północnego
Mapa konturowa Dystryktu Północnego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dewora”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Dewora”
Ziemia32°33′12″N 35°15′49″E/32,553333 35,263611

Położenie

edytuj

Moszaw Dewora jest położony na wysokości 68 metrów n.p.m. w południowej części intensywnie użytkowanej rolniczo Doliny Jezreel, na północy Izraela. Okoliczny teren jest płaski, opada jednak delikatnie w kierunku północnym. Po stronie zachodniej przepływa strumień Ta’anach, który na północy wpada do rzeki Kiszon. W odległości 6 km na wschód od moszawu wznoszą się zbocza Wzgórz Gilboa, a w odległości 4 km na południowym zachodzie wznoszą się wzgórza płaskowyżu Wyżyny Manassesa w rejonie Wadi Ara. W otoczeniu moszawu Dewora znajduje się miasto Afula, kibuc Merchawja, moszawy Merchawja, Awital, Addirim, Barak, Gadisz, wioski komunalne Merkaz Chewer, Merkaz Omen i Nir Jafe. W odległości 3 km na południowy zachód od moszawu przebiega mur bezpieczeństwa oddzielający terytorium Izraela od Autonomii Palestyńskiej[1]. Po stronie palestyńskiej znajdują się wioski Zububa i Ti’innik.

Dewora jest położona w Samorządzie Regionu Ha-Gilboa, w Poddystrykcie Jezreel, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Historia

edytuj
 
Synagoga w moszawie Dewora

W latach 50. XX wieku miała miejsce masowa emigracja ludności żydowskiej do Ziemi Izraela. Nagłe pojawienie się dużej liczby nowych imigrantów, zmusiło władze izraelskie do poszukiwania sposobu ich absorpcji. W ten sposób zrodziła się koncepcja utworzenia nowego obszaru osadnictwa w południowej części Doliny Jezreel. Cały projekt otrzymał wspólną nazwę Ta’anach, która to nazwa odnosiła się do całego regionu. Powstały tu trzy identyczne bloki osiedli, z których każdy posiadał centralną wioskę pełniącą wszystkie podstawowe funkcje dla sąsiednich osad rolniczych. W ten sposób w 1953 roku utworzono pierwszy blok nazwany Ta’anach Alef (moszawy Awital, Perazon i Metaw, oraz wioska centralna Merkaz Ja’el).

Na początku 1956 roku przystąpiono do tworzenia drugiego bloku osiedli Ta’anach Bet. W takich okolicznościach w lutym 1956 roku został założony moszaw Addirim. Następnie w sierpniu 1956 roku zostały założone moszawy Dewora i Barak. W moszawie Dewora zamieszkali imigranci z Maroka. Został on nazwany na cześć biblijnej prorokini Debory[a]. Początkowo moszaw nie był samodzielny, gdyż jego mieszkańcom brakowało doświadczenia w pracy rolniczej. Z tego powodu Agencja Żydowska przeprowadziła szereg szkoleń i udzieliła osadzie szerokiego wsparcia. Dzięki temu mieszkańcy rozwinęli uprawy warzyw i tytoniu. W 1958 roku powstała centralna wioska bloku osiedli – Merkaz Chewer. Od jej nazwy czasami cały blok jest nazywany Chewer[2].

Demografia

edytuj

Większość mieszkańców moszawu jest Żydami[3][4]:

Gospodarka i infrastruktura

edytuj

Gospodarka moszawu opiera się na intensywnym rolnictwie, sadownictwie i hodowli drobiu. W szklarniach hodowane są kwiaty. Część mieszkańców pracuje w pobliskich strefach przemysłowych. W moszawie jest sklep wielobranżowy i warsztat mechaniczny[5].

Transport

edytuj

Z moszawu wyjeżdża się na południe drogą nr 6724 prowadzącą do wioski Merkaz Chewer i dalej do drogi nr 675. W odległości 5 km na północny zachód od maszawu znajduje się port lotniczy Megiddo.

Edukacja i kultura

edytuj

Moszaw utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej do sąsiedniej wioski Merkaz Chewer. W moszawie jest ośrodek kultury z biblioteką, basen kąpielowy, sala sportowa z siłownią, oraz boisko do piłki nożnej[6].

  1. Zobacz: Księga Sędziów 4,4-5: „(4) W tym czasie sprawowała sądy nad Izraelem Debora, prorokini, żona Lappidota. (5) Zasiadała ona pod Palmą Debory, między Rama i Betel w górach Efraima, dokąd przybywali Izraelici, aby rozsądzać swoje sprawy.” Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.

Przypisy

edytuj
  1. The Separation Barrier Map. [w:] B´Tselem [on-line]. 2008. [dostęp 2012-05-25]. (ang.).
  2. Dvora. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2012-05-25]. (hebr.).
  3. Dane statystyczne z lat 1948-1995. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2012-05-25]. (hebr.).
  4. Dane statystyczne z lat 2001-2009. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2012-05-25]. (hebr.).
  5. Dvora. [w:] Galil Net [on-line]. [dostęp 2012-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (hebr.).
  6. Dvora. [w:] Rom Galil [on-line]. [dostęp 2012-05-25]. (hebr.).

Linki zewnętrzne

edytuj