Chrobotek mączysty
Chrobotek mączysty (Cladonia pleurota (Flörke) Schaer.) – gatunek grzybów należący do rodziny chrobotkowatych (Cladoniaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
chrobotek mączysty |
Nazwa systematyczna | |
Cladonia pleurota (Flörke) Schaer. Enum. critic. lich. europ. (Bern): 186 (1850) |
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cladonia, Cladoniaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1]
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował Heinrich Gustav Flörke, jako Capitularia pleurota. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1850 r. Ludwig Emanuel Schaerer, przenosząc go do rodzaju Cladonia[1].
- Capitularia pleurota Flörke
- Cladonia coccifera subsp. pleurota (Flörke) M. Hauck
- Cladonia coccifera var. pleurota (Flörke) Schaer. 1823
- Cladonia cornucopioides var. grandis Kremp. 1881
- Cladonia cornucopioides var. pleurota (Flörke) F. Wilson 1887
Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].
Charakterystyka
edytujPlecha pierwotna w postaci drobnych, trwałych lub zanikających łusek. Są one płaskie, wcinane lub głęboko podzielone, mają długość 1–1,5 mm i szerokość 0,5–4 mm. Kieliszkowate podecja mają wysokość do 2,5 cm, dołem grubość 1–3 mm, a ich kieliszek w górnej części ma szerokość do 1 cm. Kieliszek podecjów rozszerza się nagle, lub stopniowo, jego brzeg jest gładki, rzadziej zębaty. Czasami występują kieliszki dwu, lub 3-piętrowe (proliferacja). Powierzchnia z grubą korą, bez łusek, lub występują one tylko w dolnej części. Barwa podecjów szarosiwa lub żółtoszara. Na całej ich powierzchni, lub tylko w górnej części występują urwistki (soredia). Mają postać granulek lub mączystego nalotu i występują także we wnętrzu kieliszków[4][5].
Na brzegach kieliszków lub wyrastających z nich wyrostkach często występują czerwone lecideowe apotecja. Mają średnicę 1–1,5 mm i występują pojedynczo, lub w skupiskach. Powstają w nich jednokomórkowe i bezbarwne zarodniki o rozmiarach 8–12 × 2,5 –3,5 μm. W jednym worku powstaje po 8 zarodników[5]. Na obrzeżu kieliszków, rzadko na łuseczkach u podstawy podecjów, występują mikroskopijnej wielkości jajowate pyknidia z czerwoną galaretką. Powstają w nich pykniospory o rozmiarach 6 × μm[4].
Reakcje barwne: K–, C–, KC+ lekko żółte, P–, UV–. Kwasy porostowe: kwas usninowy i izousninowy, zeorin (w postaci licznych, bardzo małych igiełkowatych kryształków ponad powierzchnią u starszych okazów zielnikowych). W tarczkach apotecjów występuje kwas rodokladonikowy jako czerwony barwnik[4].
Występowanie i siedlisko
edytujPoza Afryką występuje na wszystkich kontynentach świata z wyjątkiem Antarktydy, ale jest na należących do Antarktyki wyspach Szetlandy Południowe, Orkady Południowe i inne. Występuje także na wielu wyspach na całym świecie. Na półkuli północnej północna granica zasięgu sięga po Grenlandię i archipelag Svalbard[6]. W Polsce występuje na obszarze całego kraju[5].
Rośnie na próchnicznej lub piaszczystej glebie, na obumierających mchach, na różnego rodzaju próchnicy, na pniakach. Występuje w lasach, głównie szpilkowych i na terenach odkrytych[5].
Gatunki podobne
edytujOkazy bez apotecjów mogą być pomylone z chrobotkiem cielistym (Cladonia carneola). Odróżnia się on jaśniejszą, żółtawą barwą i liczniejszymi urwistkami. Jego apotecja mają ochrową barwę. Wśród chrobotków o kieliszkowatych podecjach i czerwonych apotecjach podobny jest chrobotek Floerkego (Cladonia floerkeana). Daje on takie same reakcje barwne, odróżnia się jednak brakiem urwistków[4]. Podobny jest także chrobotek koralkowy (Cladonia coccifera).
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2015-06-08]. (ang.).
- ↑ a b Wiesław Fałtynowicz: The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland. Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003. ISBN 83-89648-06-7.
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2015-06-08]. (ang.).
- ↑ a b c d Consortium of North American Lichen Herbaria. [dostęp 2015-06-08].
- ↑ a b c d Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2015-06-08].