Chrobotek mączysty

Chrobotek mączysty (Cladonia pleurota (Flörke) Schaer.) – gatunek grzybów należący do rodziny chrobotkowatych (Cladoniaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].

Chrobotek mączysty
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

miseczniaki

Rząd

misecznicowce

Rodzina

chrobotkowate

Rodzaj

chrobotek

Gatunek

chrobotek mączysty

Nazwa systematyczna
Cladonia pleurota (Flörke) Schaer.
Enum. critic. lich. europ. (Bern): 186 (1850)
Podecja z apotecjami

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cladonia, Cladoniaceae, Lecanorales, Lecanoromycetidae, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1]

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował Heinrich Gustav Flörke, jako Capitularia pleurota. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1850 r. Ludwig Emanuel Schaerer, przenosząc go do rodzaju Cladonia[1].

Synonimy naukowe[3]:

  • Capitularia pleurota Flörke
  • Cladonia coccifera subsp. pleurota (Flörke) M. Hauck
  • Cladonia coccifera var. pleurota (Flörke) Schaer. 1823
  • Cladonia cornucopioides var. grandis Kremp. 1881
  • Cladonia cornucopioides var. pleurota (Flörke) F. Wilson 1887

Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].

Charakterystyka

edytuj

Plecha pierwotna w postaci drobnych, trwałych lub zanikających łusek. Są one płaskie, wcinane lub głęboko podzielone, mają długość 1–1,5 mm i szerokość 0,5–4 mm. Kieliszkowate podecja mają wysokość do 2,5 cm, dołem grubość 1–3 mm, a ich kieliszek w górnej części ma szerokość do 1 cm. Kieliszek podecjów rozszerza się nagle, lub stopniowo, jego brzeg jest gładki, rzadziej zębaty. Czasami występują kieliszki dwu, lub 3-piętrowe (proliferacja). Powierzchnia z grubą korą, bez łusek, lub występują one tylko w dolnej części. Barwa podecjów szarosiwa lub żółtoszara. Na całej ich powierzchni, lub tylko w górnej części występują urwistki (soredia). Mają postać granulek lub mączystego nalotu i występują także we wnętrzu kieliszków[4][5].

Na brzegach kieliszków lub wyrastających z nich wyrostkach często występują czerwone lecideowe apotecja. Mają średnicę 1–1,5 mm i występują pojedynczo, lub w skupiskach. Powstają w nich jednokomórkowe i bezbarwne zarodniki o rozmiarach 8–12 × 2,5 –3,5 μm. W jednym worku powstaje po 8 zarodników[5]. Na obrzeżu kieliszków, rzadko na łuseczkach u podstawy podecjów, występują mikroskopijnej wielkości jajowate pyknidia z czerwoną galaretką. Powstają w nich pykniospory o rozmiarach 6 × μm[4].

Reakcje barwne: K–, C–, KC+ lekko żółte, P–, UV–. Kwasy porostowe: kwas usninowy i izousninowy, zeorin (w postaci licznych, bardzo małych igiełkowatych kryształków ponad powierzchnią u starszych okazów zielnikowych). W tarczkach apotecjów występuje kwas rodokladonikowy jako czerwony barwnik[4].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Poza Afryką występuje na wszystkich kontynentach świata z wyjątkiem Antarktydy, ale jest na należących do Antarktyki wyspach Szetlandy Południowe, Orkady Południowe i inne. Występuje także na wielu wyspach na całym świecie. Na półkuli północnej północna granica zasięgu sięga po Grenlandię i archipelag Svalbard[6]. W Polsce występuje na obszarze całego kraju[5].

Rośnie na próchnicznej lub piaszczystej glebie, na obumierających mchach, na różnego rodzaju próchnicy, na pniakach. Występuje w lasach, głównie szpilkowych i na terenach odkrytych[5].

Gatunki podobne

edytuj

Okazy bez apotecjów mogą być pomylone z chrobotkiem cielistym (Cladonia carneola). Odróżnia się on jaśniejszą, żółtawą barwą i liczniejszymi urwistkami. Jego apotecja mają ochrową barwę. Wśród chrobotków o kieliszkowatych podecjach i czerwonych apotecjach podobny jest chrobotek Floerkego (Cladonia floerkeana). Daje on takie same reakcje barwne, odróżnia się jednak brakiem urwistków[4]. Podobny jest także chrobotek koralkowy (Cladonia coccifera).

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2015-06-08]. (ang.).
  2. a b Wiesław Fałtynowicz: The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland. Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003. ISBN 83-89648-06-7.
  3. Species Fungorum. [dostęp 2015-06-08]. (ang.).
  4. a b c d Consortium of North American Lichen Herbaria. [dostęp 2015-06-08].
  5. a b c d Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2015-06-08].