Cesja meksykańska

przyłączenie Kalifornii i Nowego Meksyku do Stanów Zjednoczonych

Cesja meksykańska – wydarzenie polityczne w historii Stanów Zjednoczonych i Meksyku, które doprowadziło do przyłączenia Kalifornii i Nowego Meksyku do Stanów Zjednoczonych.

Cesja meksykańska w 1848 roku

W myśl idei Objawionego Przeznaczenia James Polk pragnął powiększyć terytorium Stanów Zjednoczonych i w tym celu dokonał aneksji Teksasu[1]. Spory, wynikające z zachodniej granicy Republiki Teksasu, wywołały wojnę z Meksykiem, która wybuchła w 1846 roku[1]. Prezydent pragnął poprzez wojnę uzyskać od południowego sąsiada terytorium Nowego Meksyku i Kalifornii, które wcześniej usiłował odkupić za 30 milionów dolarów[2][3]. Jeszcze w 1845 roku negocjacje z rządem meksykańskim prowadził John Slidell[4]. Polkowi zależało na zdobyciu portów zachodniego wybrzeża, a także zapobieżeniu działaniom brytyjskim na tamtym obszarze[4]. Rozpatrywano także zajęcie całego kraju, lecz z uwagi na niechęć do narodu meksykańskiego, zrezygnowano z tego pomysłu[3]. Terytorium Nowego Meksyku znalazło się pod kontrolą wojsk amerykańskich około pół roku po rozpoczęciu wojny[5]. Równolegle na terytorium Kalifornii wybuchła rewolucja Niedźwiedziej Flagi, dzięki której uformowała się tam Republika[6]. W styczniu 1847 roku powstanie zostało stłumione przez oddział wojsk USA, co spowodowało, że cały obszar, o który Polk chciał rozszerzyć Stany Zjednoczone, znalazł się pod kontrolą United States Army[6]. Rok później wojnę zakończył traktat z Guadalupe Hidalgo, wynegocjowany przez Nicholasa Trista[7]. Na jego podstawie Meksyk scedował Górną Kalifornię i Nowy Meksyk na rzecz USA, a także potwierdził granicę Teksasu na rzece Rio Grande[7]. W zamian Polk wypłacił południowemu sąsiadowi 15 milionów dolarów oraz około 3 miliony na pokrycie zobowiązań Meksykanów wobec Amerykanów[8]. Cesja walnie przyczyniła się do opracowania klauzuli Wilmota, która opowiadała się za całkowitym zakazem niewolnictwa na wszystkich nowo przyłączonych terenach[9].

Przypisy

edytuj
  1. a b Lewicki 2010 ↓, s. 370.
  2. Bartnicki 1995 ↓, s. 169.
  3. a b Lewicki 2010 ↓, s. 371.
  4. a b Jones 2016 ↓, s. 211.
  5. Lewicki 2010 ↓, s. 372.
  6. a b Lewicki 2010 ↓, s. 373.
  7. a b Lewicki 2010 ↓, s. 374.
  8. Bartnicki 1995 ↓, s. 170.
  9. Jones 2016 ↓, s. 217.

Bibliografia

edytuj