Cerkiew Trójcy Świętej w Rydze

cerkiew prawosławna w Rydze

Cerkiew Trójcy Świętejprawosławna cerkiew w Rydze, w dekanacie ryskim eparchii ryskiej Łotewskiego Kościoła Prawosławnego. Położona na lewym brzegu Dźwiny (Zadźwiniu).

Cerkiew Trójcy Świętej
Svētās Trīsvienības pareizticīgo baznīca
Zabytek: nr rej. 7725
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Łotwa

Miejscowość

Ryga

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Łotewski Kościół Prawosławny

Eparchia

ryska

Wezwanie

Trójcy Świętej

Wspomnienie liturgiczne

Święto Trójcy Świętej
(niedziela Pięćdziesiątnicy)

Położenie na mapie Rygi
Mapa konturowa Rygi, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Trójcy Świętej”
Położenie na mapie Łotwy
Mapa konturowa Łotwy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Trójcy Świętej”
56°56′38,21″N 24°04′53,38″E/56,943947 24,081494

Historia

edytuj

Pierwsze cerkwie na Zadźwiniu

edytuj

Według niektórych świadectw na Zadźwiniu już w XI w. znajdowała się prawosławna cerkiew św. Mikołaja, a nawet poświęcony mu monaster. Przetrwał on do XV w.[1]

Nowa drewniana cerkiew w dzielnicy została wzniesiona dzięki staraniom grupy kupców (Sawinów, Ponomariowów, Głuszkowów i Pastuchowa), z uwagi na fakt, że Zadźwinie intensywnie się rozwijało. Świątynię konsekrowano 1 sierpnia 1781 r. W 1836, z inicjatywy biskupa ryskiego Irynarcha, pierwszego rezydującego na stałe w Rydze biskupa prawosławnego, odnowiono poważnie już nadwątloną budowlę. Kolejny biskup ryski Filaret w 1843 r. zainicjował kapitalny remont budynku, w ramach którego m.in. wymieniono na nim dach, zbudowano galerię i ganek. Następny remont został przeprowadzony, gdy biskupem ryskim i mitawskim był Platon (1850-1867), a fundusze na renowację zgromadzono z datków[1]. W opisach cerkwi z tego okresu zawarto informacje o zabytkowych XVIII-wiecznych księgach oraz rzadkich i cennych ikonach pozostających na jej wyposażeniu, w tym patronalnej ikonie Trójcy Świętej od 1800 r. ozdobionej srebrną ryzą, ikonie Matki Bożej i św. Mikołaja. Jeden z najstarszych wizerunków, kopia Tichwińskiej Ikony Matki Bożej, wystawiony był dla kultu w czasowni wzniesionej obok spichlerzy na Przedmieściu Moskiewskim, pozostającej pod opieką duchowieństwa parafii Trójcy Świętej[1].

W połowie XIX w. w sąsiedztwie świątyni wzniesiono kilka obiektów przemysłowych, w tym magazyny soli i fabrykę. Z powodu hałasu utrudniającego sprawowanie nabożeństw starosta cerkwi, kupiec Wasilij Alipjew w 1865 r. poprosił konsystorz eparchii ryskiej o zgodę na wzniesienie świątyni murowanej. Chociaż władze duchowne poparły ten zamysł, przez dwadzieścia lat przeciwne były mu władze miejskie[1].

Cerkiew murowana

edytuj

W 1887 r. drewniana cerkiew Trójcy Świętej była już w bardzo złym stanie technicznym. Arcybiskup ryski i mitawski Arseniusz ogłosił zbiórkę funduszy na budowę nowej, prowadzoną także poza granicami Rygi. Jednym z ofiarodawców był Jan Kronsztadzki. Projekt świątyni przygotowywał I. Bauman, który jednak zmarł, nie ukończywszy pracy. Jego plan uzupełnił inżynier B. Ellinger[1]. Cerkiew wzniesiona została w stylu bizantyjsko-rosyjskim, wprost nawiązującym do XVII-wiecznej architektury moskiewskich świątyń prawosławnych[1].

Trzyrzędowy ikonostas do cerkwi zamówiono u Nikołaja Murawjowa, zaś wykonanie fresków i nowych ikon – u Pawła Zykowa[1]. 25 maja 1892 r. miało miejsce położenie kamienia węgielnego, zaś prace nad wznoszeniem cerkwi ukończono w ciągu trzech lat[1]. Budynek konsekrował 5 listopada 1895 r. arcybiskup ryski i mitawski Arseniusz w obecności reprezentanta Świętego Synodu Władimira Sablera[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i Свято-Троице Задвинский приход [online], www.pareizticiba.lv [dostęp 2018-05-04].