Boskie zwycięstwo

Kongres Świadków Jehowy 1973

Boskie zwycięstwo – ogólnoświatowa seria kongresów (dużych spotkań religijnych) o charakterze międzynarodowym, zorganizowanych przez Świadków Jehowy, które rozpoczęły się w czerwcu 1973 roku na półkuli północnej, a zakończyły się w styczniu 1974 roku na półkuli południowej[1]. Zorganizowano 140 pięciodniowych kongresów, w których uczestniczyło 2 594 305 osób, a ochrzczono 81 830 osób[2][3][4][5].

Przewodnie hasło kongresu oparte było na wersecie biblijnym: „Teraz nastało wybawienie [zwycięstwo (BJ)], i moc, i królestwo naszego Boga, i władza jego Chrystusa, ponieważ zrzucony został oskarżyciel braci naszych, który dniem i nocą oskarża ich przed naszym Bogiem” (Objawienie 5:4; NW)[6].

Cel kongresu

edytuj

„Program, na który składało się trzydzieści jeden przemówień i cztery dramaty biblijne, uwydatnił potrzebę istniejącą u wszystkich chrześcijan, by mieć 'ciągle w pamięci obecność dnia Jehowy’, a to przez jeszcze lepsze przystosowanie swego życia do wspaniałych, wysokich zasad moralnych wyłuszczonych w Biblii i przez udoskonalanie wzajemnej miłości (2 Piotra 3:12, NW)”. Celem kongresu było też zachęcenie obecnych do wzmożenia działalności kaznodziejskiej (Mat. 28:19, 20)[7].

Kongresy międzynarodowe na świecie

edytuj

Stany Zjednoczone

edytuj
 
Śpiewanie pieśni na kongresie w Chicago

Argentyna

edytuj

W dniach od 9 do 13 stycznia 1974 roku odbył się na Club Atlético Los Andes w Buenos Aires oraz w Río Ceballos. Liczba obecnych wyniosła około 15 000 osób[9].

Australia

edytuj

W dniach od 16 do 20 grudnia 1973 roku kongres odbył się na Randwick Racecourse w Sydney[1].

Belgia

edytuj

W Brukseli kongres odbył się w dniach od 8 do 12 sierpnia w Palais du Centenaire–Heysel. Program przedstawiono w języku francuskim, niderlandzkim, hiszpańskim i portugalskim. W kongresie uczestniczyli delegaci z Belgii, Hiszpanii, Mozambiku, Angoli, Republiki Zielonego Przylądka, Madery i Azorów oraz członek Ciała Kierowniczego Nathan H. Knorr[10][11].

Benin (Dahomej)

edytuj

W dniach od 19 do 23 grudnia kongres odbył się w Kotonu[1].

Boliwia

edytuj

Kongres odbył się w dniach od 16 do 20 stycznia 1974 roku w La Paz[1].

Brazylia

edytuj

Kongres na Estádio do Pacaembu w São Paulo odbył się w dniach od 26 do 30 grudnia. Uczestniczyło w nim 94 586 osób[12], a 3187 zostało ochrzczonych[13][2]. Delegaci z Rio de Janeiro przyjechali pociągiem specjalnym oraz ponad 180 autokarami Zakwaterowano ponad 21 tysięcy gości z odległych części kraju. Wykład publiczny został przedstawiony przez członka Ciała Kierowniczego Nathana H. Knorra. Dwa miesiące później ten sam program został przedstawiony na zgromadzeniu w mieście Salvador w stanie Bahia, w którym uczestniczyło 32 348 osób[14][3].

W roku 1973 rozpoczął się w Chile czas niepokojów politycznych. W październiku tego roku w kraju działało 10 119 głosicieli. Wprowadzono zakaz organizowania większych zgromadzeń. Uzyskano jednak zgodę na zorganizowanie w dniach od 16 do 20 stycznia 1974 roku kongresu międzynarodowego na stadionie Santa Laura w Santiago. Obecnych na nim było 21 321 osób, a 1502 zostały ochrzczone[15][1][16].

Kongres w Trachonas koło Nikozji odbył się w dniach od 25 do 29 lipca. Został przeprowadzony na terenach przylegających do miejscowej Sali Królestwa[17].

W Kopenhadze kongres odbył się w dniach od 18 do 22 lipca w Idrætsparken. Program przedstawiono w języku duńskim i norweskim[1].

Ekwador

edytuj

Kongres na Coliseo Concentración Deportiva de Pichincha w Quito odbył się w dniach od 23 do 27 stycznia 1974 roku[1].

Fidżi

edytuj

Kongres w Nandi odbył się w dniach od 5 do 9 grudnia[1][2].

Finlandia

edytuj

W dniach od 11 do 15 lipca kongres w języku fińskim i szwedzkim odbył się na Stadionie Olimpijskim w Helsinkach[1][18].

Francja

edytuj

W dniach od 1 do 4 sierpnia kongres z udziałem 60 241 osób, odbył się na Stade de Colombes w Colombes. 2703 osoby zostały ochrzczone[7][19][20].

Kongres na Accra Race Course w Akrze odbył się w dniach od 19 do 23 grudnia[1].

Gwatemala

edytuj

Kongres na Army Stadium w stolicy Gwatemali odbył się w dniach od 7 do 11 listopada[1].

Kongres w Utrechcie
 
Miasteczko namiotowe w Utrechcie; kwatera dla uczestników kongresu

Holandia

edytuj

W dniach 8 do 12 sierpnia kongres odbył się w Jaarbeurshallen w Utrechcie[1][21].

Hongkong

edytuj

W Hongkongu kongres odbył się w dniach od 8 do 12 sierpnia[1].

Kongres odbył się w Madrasie[22].

Irlandia

edytuj

W dniach od 11 do 15 lipca kongres odbył się w R.D.S. Main Hall w Dublinie[1].

Japonia

edytuj

W dniach od 25 do 29 lipca odbył się kongres w Expo ’70 Festival Plaza w Osace, w którym uczestniczyły 31 263 osoby[2]. Członek Ciała Kierowniczego Lyman Alexander Swingle ogłosił wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku japońskim[23].

Kanada

edytuj
  • W dniach od 4 do 8 lipca odbył się kongres na Empire Stadium w Vancouver. W tym samym czasie odbył się również na Winnipeg Stadium w Winnipeg. Program przedstawiono w języku angielskim oraz częściowo w ukraińskim[1].
  • W Halifaksie w Halifax Forum kongres zorganizowano w dniach od 11 do 15 lipca[1].
  • W dniach od 25 do 29 lipca kongres odbył się w Park Jarry (Jarry Park) w Montrealu oraz w Woodbine Race Track w Toronto, gdzie program przedstawiono w językach: angielskim, włoskim oraz częściowo w greckim, hiszpańskim i portugalskim[1].

W dniach od 26 do 30 grudnia kongres odbył się na Nairobi City Stadium w Nairobi[1]. Uczestniczyło w nim 33 408 osób, w tym delegaci ze Stanów Zjednoczonych, Kanady, Europy i Afryki. Był na nim obecny członek Ciała Kierowniczego Grant Suiter. Był to pierwszy kongres międzynarodowy zorganizowany w Kenii[2].

Kolumbia

edytuj

Kongres na Coliseo Cubierto el Campín w Bogocie odbył się w dniach od 23 do 27 stycznia 1974 roku[1].

Korea Południowa

edytuj

W Seulu kongres odbył się w dniach od 1 do 5 sierpnia na Seoul Stadium[1], w którym uczestniczyło 29 577 osób, a ochrzczono 2002 osoby. Wśród obecnych byli delegaci z dziewięciu krajów: Japonii, Hiszpanii, Hongkongu, Kolumbii, Meksyku, Niemiec, Stanów Zjednoczonych i Szwajcarii oraz członkowie Ciała Kierowniczego – Frederick William Franz i John O. Groh[7][24].

Kostaryka

edytuj

Kongres na Bonanza Coliseum w San José odbył się w dniach od 23 do 27 grudnia[1].

Liberia

edytuj

Kongres w Monrovii odbył się w dniach od 5 do 9 grudnia[1].

Meksyk

edytuj

Kongres w stolicy Meksyku odbył się w dniach od 31 października do 4 listopada na Arena Mexico[1].

Niemcy

edytuj

W dwóch kongresach uczestniczyły 146 742 osoby, w tym delegaci z co najmniej 75 krajów[25][26].

Nigeria

edytuj

Kongresy w Lagos odbyły się w dniach od 26 do 30 grudnia[1]. W Nigerii uczestniczyło w nich ogółem 214 237 osób, a 7153 osoby zostały ochrzczone[2].

Nowa Zelandia

edytuj

Kongres w Christchurch odbył się w dniach od 12 do 16 grudnia na Lancaster Park[1].

Panama

edytuj

Kongres w stolicy Panamy odbył się w dniach od 26 do 30 grudnia[1].

Paragwaj

edytuj

Kongres w Asunción odbył się w dniach od 2 do 6 stycznia 1974 roku[1].

Kongresy w Limie odbyły się w dniach od 23 do 27 stycznia 1974 roku[1].

Portoryko

edytuj

Kongres w języku hiszpańskim i angielskim odbył się w dniach od 12 do 16 sierpnia na Estadio Hiram Bithorn w San Juan, z udziałem ponad 31 000 osób (w tym 5000 delegatów zagranicznych), a 1007 ochrzczono[1].

Republika Południowej Afryki

edytuj

W dniach od 2 do 6 stycznia 1974 roku na The Arena w Johannesburgu odbył się kongres, w którym uczestniczyło 33 408 osób[27][1][28]. Ze względu na rządową politykę apartheidu zorganizowano trzy oddzielne zgromadzenia: jedno dla czarnych, jedno dla ‘kolorowych’ oraz Hindusów i jedno dla białych. Jednak ostatniego dnia kongresu wszyscy uczestnicy kongresu z popołudniowej sesji programu skorzystali na stadionie Rand wraz z delegatami na ten kongres przybyłymi z Europy, dzięki czemu w sesji tej uczestniczyło 33 408 osób. Wynajęcie tego obiektu pozwoliło ominąć przepisy apartheidu, gdyż stadion ten był przeznaczony na imprezy międzynarodowe, nieobjęte ograniczeniami segregacji rasowej[29][30][28].

Salwador

edytuj

Kongres w San Salvador odbył się w dniach od 19 do 23 grudnia[1], uczestniczyło w nim 10 788 osób, a 1046 zostało ochrzczonych (28% działających głosicieli)[2].

Senegal

edytuj

W dniach od 5 do 9 grudnia kongres odbył się w Dakarze[1].

Sierra Leone

edytuj

Kongres na Brookfield Stadium we Freetown odbył się w dniach od 12 do 16 grudnia[1].

Tajwan

edytuj

W dniach od 5 do 8 sierpnia kongres odbył się w Tajpej[1].

Urugwaj

edytuj

Kongres w Palaco Peñarol w Montevideo odbył się w dniach od 2 do 6 stycznia 1974 roku[1].

Wenezuela

edytuj

Kongres w Valencii odbył się w dniach od 26 do 30 grudnia[1].

Wielka Brytania

edytuj

Włochy

edytuj

W Rzymie kongres z udziałem przeszło 57 tysięcy osób[7], zorganizowano w dniach od 8 do 12 sierpnia na Stadio Flaminio[1].

Wybrzeże Kości Słoniowej

edytuj

Kongres w Abidżanie odbył się w dniach od 12 do 16 grudnia. Obecnych było ponad 2080 osób[1][31].

 
Konwencja leśna w Polsce (okolice Krzeszowic)

Polska

edytuj

Świadkowie Jehowy w Polsce pomimo obowiązującego od roku 1950 zakazu działalności, latem większymi grupami spotykali się w lasach, na jednodniowych tzw. konwencjach leśnych, na których przedstawiono główne punkty programu kongresu międzynarodowego[32].

Ważne punkty programu

edytuj
  • Dramaty:
    • Gorliwość o dom Twój pożera mnie
    • Kto uniknie tego wszystkiego i stanie przed Synem Człowieczym?
    • Wciąż skupiajcie umysły na tym, co w górze
    • Wznieście okrzyk! Jehowa daje wam miasto![33]
  • Wykład publiczny: Boskie zwycięstwo i jego znaczenie dla udręczonej ludzkości[4]

Główne myśli z przemówienia kluczowego „Zwycięstwo nad światem bez starcia zbrojnego” zamieszczono w Wiadomościach Królestwa nr 16 („Czy upływa czas dany ludzkości?”)[4][34].

Ogłoszono nową, specjalną metodę służby kaznodziejskiej, polegająca na ogólnoświatowej kampanii rozpowszechniania Wiadomości Królestwa. Pierwsza z nich trwała od 21 do 30 września 1973 roku, a podczas kampanii rozpowszechniono pół miliarda egzemplarzy traktatów[7].

Przyjęto rezolucję: „Narody mogą teraz znaleźć dla siebie miejsce jedynie po stronie (...) głównego wroga Bożego, Szatana Diabła”[35]. Stwierdzała ona, że „Świadkowie Jehowy będą nadal wytrwale rozgłaszać ostrzeżenie ze spisanego Słowa Bożego (...) [i] obwieszczać tysiącletnie mesjańskie Królestwo Boże, mając je za panaceum, za uniwersalne lekarstwo na wszystkie cierpienia udręczonej ludzkości”[36].

Kampania informacyjna

edytuj

Piątkowe przedpołudnia międzynarodowych kongresów przeznaczone były na działalność kaznodziejską[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax Watchtower, Where Will You Attend The „Divine Victory” Assembly?, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 czerwca 1973, s. 348–350 (ang.).
  2. a b c d e f g Watchtower, „Divine Victory” Assemblies Held World Wide Without Disturbance, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 kwietnia 1974, s. 206–214 (ang.).
  3. a b Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1975, Watchtower, 1975, s. 22, 236–252 (ang.).
  4. a b c d 1978 „Victorious Faith” International Assembly [online], pcsgraphics.net [dostęp 2015-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (ang.).
  5. Kongresse der Zeugen Jehovas von 1970–1979 [online] [dostęp 2015-11-25] (niem.).
  6. Watchtower, Boskie zwycięstwo i jego znaczenie dla udręczonej ludzkości, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, luty 1974, s. 1–8.
  7. a b c d e f g Watchtower, Zgromadzenia pomocne dla tych, którzy chcą mieć udział w Boskim zwycięstwie, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, czerwiec 1974, s. 15–18.
  8. „Detroit News”, 21 czerwca 1973 (ang.).
  9. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2001, Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, 2001, s. 160.
  10. Watchtower, Nagrodzona za przyjmowanie zaproszeń od Jehowy, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 grudnia 2001, s. 24–28.
  11. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1984, Watchtower, 1984, s. 121 (ang.).
  12. Watchtower, Rezultaty głoszenia dobrej nowiny – „pola (...) są białe ku zżęciu”, [w:] Królestwo Boże panuje!, Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, 2014, s. 97.
  13. Watchtower, Jehowa nas strzeże, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1987, s. 20–23.
  14. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1997, Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, 1997, s. 135.
  15. Watchtower, 2016 Special Conventions [online], jw2016.org [dostęp 2015-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-08].
  16. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1980, Watchtower, 1980, s. 90–93 (ang.).
  17. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1995, Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, 1995, s. 100–102.
  18. Watchtower, 2016 Special Conventions [online], jw2016.org [dostęp 2015-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-09].
  19. Les Témoins de Jéhovah de France, Les Témoins de Jéhovah dans la cité [online], temoinsdejehovah.org [dostęp 2016-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-17].
  20. Tak wiele nauczyłem się od innych!, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Watchtower, maj 2021, s. 26.
  21. Watchtower, Zgromadzenia specjalne 2016 [online], jw2016.org [dostęp 2015-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-08].
  22. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1977, Watchtower, 1977, s. 132, 133 (ang.).
  23. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1998, Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, 1998, s. 108.
  24. 2014 Seoul International Convention Hospitality Committee, 2014 Seoul International Convention [online], seoldelegates.org [dostęp 2015-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-26] (ang.).
  25. a b c Watchtower, Działalność Świadków Jehowy w Niemczech w czasach nowożytnych, Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, 1975, s. 76–78.
  26. Süddeutsche Zeitung”, 28 lipca 1973 (niem.).
  27. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2007, Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, 2007, s. 129.
  28. a b Watchtower, Pokonanie segregacji rasowej — 50 lat od historycznego zgromadzenia w RPA [online], jw.org, 5 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-05].
  29. Watchtower, Johny i Gideon: Kiedyś wrogowie, dzisiaj bracia [online], jw.org, 1 czerwca 2015 [dostęp 2016-09-17].
  30. Watchtower, RPA: Popieranie Królestwa Bożego dzięki neutralności [online], jw.org, 3 kwietnia 2017 [dostęp 2017-04-04].
  31. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1981, Watchtower, 1981, s. 187, 188 (ang.).
  32. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1994, Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, 1994, s. 239.
  33. Watchtower, Dramaty [online], jw.org [dostęp 2015-11-26].
  34. Watchtower, Kingdom News No. 16. Is Time Running Out for Mankind? [online], jw.org (ang.).
  35. Watchtower, Dopełnia się gniew Boży, [w:] Wspaniały finał Objawienia jest bliski!, Strażnica – Towarzystwo Biblijne i Traktatowe, s. 227.
  36. Watchtower, Oświadczenie i rezolucja, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, maj 1974, s. 15–19.