Bolesław Dobkowski
Bolesław Dobkowski (ur. 2 lutego 1898, zm. 15 kwietnia 1976[1]) – polski rolnik, Sprawiedliwy wśród Narodów Świata, weteran wojny polsko-bolszewickiej
Data urodzenia |
2 lutego 1898 |
---|---|
Data śmierci |
15 kwietnia 1976 |
Zawód, zajęcie |
rolnik |
Miejsce zamieszkania | |
Narodowość |
polska |
Małżeństwo | |
Dzieci |
Tadeusz Dobkowski, Mieczysław Dobkowski, Wincenty Dobkowski, Jan Dobkowski |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujBolesław Dobkowski mieszkał z żoną Apolonią i pięcioma synami: Tadeuszem, Mieczysławem, Wincentym, Janem i Stanisławem w Zanklewie w pobliżu miejscowości Wizna na Podlasiu. Prowadził gospodarstwo rolne, na które uzyskał środki, pracując z Ameryce. We wrześniu 1942 r. rodzina Dobkowskich udzieliła schronienia znajomej rodzinie żydowskiej Lewinów z Wizny. Do gospodarstwa Dobkowskich zostali przyprowadzeni przez żołnierzy Armii Krajowej, z którymi Bolesław współpracował. Dwaj starsi synowie krawca Izraela Lewina zostali zastrzeleni przez Niemców w Lesie Giełczyńskim. Izrael, jego żona Haszka-Fajga (lub Fejga[2]) Lewin z domu Kijak oraz potomstwo Icchak i Ida (lub Jan i Teresa[2]) spędzili w domu Bolesława trzy lata. Ich kryjówką był schowek pod szafą w dużym pokoju. Ponieważ do tego pokoju miał nagle wprowadzić się oficer niemiecki, Dobkowscy zdecydowali się przeprowadzić Lewinów do ziemianki wykopanej w polu. Jesienią 1943 r. Izrael Lewin został aresztowany przez niemieckiego żołnierza podczas pracy w gospodarstwie. Dzięki operacji zorganizowanej przez rodzinę Dobkowskich, Izrael został uwolniony z aresztu zanim zorientowano się o jego żydowskim pochodzeniu. Po ustaniu działań wojennych w okolicy, w lipcu 1944 r. Lewinowie przeprowadzili się do Łodzi. W 1945 r. Bolesław został pobity do nieprzytomności, a jego gospodarstwo ograbione za pomoc jakiej udzielił Żydom. Przed emigracją do Izraela w latach 50., z wdzięczności za udzieloną im pomoc, Lewinowie przepisali na Dobkowskich akt własności ich mieszkanie w Wiźnie. Lewinowie wymieniali listy z rodziną Dobkowskich a także słali im paczki, jednak kontakt urwał się w 1968 r. W latach 80. rodziny odnowiły kontakt[3][4].
W 1991 r. Bolesław Dobkowski wraz z żoną Apolonią oraz dziećmi; Tadeuszem, Mieczysławem i Wincentym zostali odznaczeni medalami Sprawiedliwych wśród Narodów Świata[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Historia pomocy – Rodzina Dobkowskich. Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2020-07-17] .
- ↑ a b Edward Kopówka , Paweł Rytel-Andrianik , Dam im imię na wieki. Pomoc Polacy z okolicy Treblinki ratujący Żydów., Oksford-Treblinka: Wydawnictwo Sióstr Loretanek, 2011, s. 256, ISBN 978-83-7257-496-1 .
- ↑ Joanna Król , Historia pomocy – Rodzina Dobkowskich. Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl, listopad 2010 [dostęp 2020-07-17] .
- ↑ Wincenty Dobkowski [online], ATZUM Justice Works [dostęp 2020-07-17] (ang.).
- ↑ Righteous Among the Nations Honored by Yad Vashem by 1 January 2019. Poland [online], yadvashem.org, 7 stycznia 2019, s. 17 [dostęp 2020-07-18] .