Bogdan Wrzochalski
Bogdan Wrzochalski (ur. 6 lutego 1954 w Przasnyszu) – polski filozof prawa, publicysta i dyplomata.
| Data i miejsce urodzenia |
6 lutego 1954 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
filozof prawa, publicysta, dyplomata |
| Narodowość | |
| Stanowisko |
Chargé d’affaires RP w Słowacji (2007–2008) |
| Pracodawca |
MSZ, UKSW |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujAbsolwent Szkoły Podstawowej nr 1 z 1969 r.[1], następnie Liceum Ogólnokształcącego w Przasnyszu (matura 1973) i Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (dyplom 1977). W latach 1982–1983 odbył staż naukowy na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w roku akademickim 1984/1985|85 przebywał na stypendium DAAD na uniwersytetach w Bonn i w Monachium. Pracował od 1978 r. w MSZ, w latach 1985–1989 uczestniczył jako prawnik m.in. w rokowaniach między PRL a NRD na temat rozgraniczenia obszarów morskich w Zatoce Pomorskiej. W latach 1993–1996 był naczelnikiem Wydziału Współpracy Transgranicznej, następnie przebywał w placówkach zagranicznych w Berlinie Zachodnim (1989–1990), Berlinie (1990–1993), Bratysławie (1996–1997) i ponownie w Berlinie (1997–2001)[2].
W 1990 uzyskał tamże stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie filozofii na podstawie dysertacji Filozofia prawa Gustawa Radbrucha kontra filozofia prawa w Trzeciej Rzeszy (promotor: Franciszek Ryszka)[3]. Za pracę doktorską otrzymał II nagrodę miesięcznika „Państwa i Prawa” w konkursie na najlepsze prace doktorskie i habilitacyjne (1992). Swoje poglądy naukowe prezentował m.in. na Światowym Kongresie Filozofii Prawa I Filozofii Społecznej w Getyndze w 1991 r. Jest członkiem Szwajcarskiego oraz Niemieckiego Stowarzyszenia Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej, a także uczestnikiem konferencji tych stowarzyszeń[2].
W latach 2001–2004 był pierwszym radcą w Departamencie Europy MSZ, od 1 lipca 2007 do 25 sierpnia 2008 r. – chargé d’affaires ambasady RP w Bratysławie[4], później radcą-ministrem i kierownikiem Wydziału Politycznego. W latach 2010–2012 kierował aplikacją dyplomatyczno-konsularną w MSZ, a także prowadził wykłady dla pracowników MSZ z historii dyplomacji polskiej II RP oraz PRL. W 2004 r. uhonorowany został statuetką Przasnyskiego Koryfeusza[5]. W 2008 r. otrzymał od Muzeum Kultury Żydowskiej w Bratysławie Medal Rabina Chatama Sofera. Jest członkiem honorowym polsko-słowackiego Euroregionu Tatry (2010)[2].
W latach 2010–2014 wykładał na UKSW w Instytucie Politologii etykę dyplomatyczno-konsularną, etykę polityczną oraz etykę funkcjonariuszy służb państwowych. Od 22 września 2014 do 29 grudnia 2017 r. był zastępcą dyrektora Instytutu Polskiego w Wiedniu[6]. Wykładowca akademicki, m.in. na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Publikował m.in. w Miesięczniku Literackim, Więzi, Przeglądzie Zachodnim[2]. Jest autorem m.in. publikacji z zakresu etyki dyplomacji, w tym o postaci Raoula Wallenberga. Mieszka na stałe w Warszawie[2].
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
edytuj- Złoty Krzyż Zasługi
- Złoty Medal za Długoletnią Służbę
- medal Rabina Chatama Sofera
- uhonorowany statuetką Przasnyskiego Koryfeusza
Przypisy
edytuj- ↑ Drwęcki 1998 ↓, s. 255.
- ↑ a b c d e Bondarczuk 2006 ↓, s. 90.
- ↑ Dr Bogdan Wrzochalski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-10-15].
- ↑ Ľubomír Ďurina, Prezentácia kníh M. Lacka a I. Majeríkovej [online], Ústav pamäti národa, 31 stycznia 2008 [dostęp 2019-10-15] (słow.).
- ↑ Koryfeusze przasnyscy [online], Tygodnik Ostrołęcki [dostęp 2020-06-15].
- ↑ Zespół [online], polnisches-institut.at, 26 marca 2017 [dostęp 2019-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-26].
Bibliografia
edytuj- Mariusz Bondarczuk: Misjonarze i barbarzyńcy. Opowieści o codziennym życiu przasnyskiego ogólniaka w latach 1923–2005. Przasnysz: Wydawnictwo Mazowieckie, 2006. ISBN 83-900940-4-5.
- Edward Drwęcki: Monografia Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 w Przasnyszu 1918–1998. Przasnysz: Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Przasnyszu, Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe im. Adama Chętnika, 1998. ISBN 83-86122-36-6.