Autosilis nitidula

	Autosilis nitidula
	(Fabricius, 1792)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Infrarząd	sprężykokształtne
Nadrodzina	sprężyki
Rodzina	omomiłkowate
Podrodzina	Silinae
Plemię	Silini
Rodzaj	Autosilis
Gatunek	Autosilis nitidula
Synonimy
	Cantharis nitidula Fabricius, 1792; Silis nitidula (Fabricius, 1792); Telephorus excisa Germar, 1824; Cantharis spinicollis Charpentier, 1825;
	Cantharis nitidula Fabricius, 1792; Silis nitidula (Fabricius, 1792); Telephorus excisa Germar, 1824; Cantharis spinicollis Charpentier, 1825;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Autosilis nitidula – gatunek chrząszcza z rodziny omomiłkowatych i podrodziny Silinae.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1792 roku przez Johana Christiana Fabriciusa pod nazwą Cantharis nitidula^[1].

Morfologia

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 4,5 do 6 mm. Ubarwienie samca jest całkowicie czarne, samicy natomiast czarne z czerwonym przedpleczem. Powierzchnię przedplecza cechuje delikatna rzeźba oraz rozproszone i drobne punktowanie. U samca boczne krawędzie przedplecza są głęboko wycięte w tyle. U samicy przedplecze jest silnie poprzeczne, o zaokrąglonych kątach i krawędziach bocznych pozbawionych wycięć. Pokrywy są nieco rozszerzone za barkami^[2].

Ekologia i występowanie

Owad rozmieszczony od nizin po góry, w Polsce dochodzący do 1300 m n.p.m.^[3] Preferuje lasy pierwotne i mało zmienione, o wilgotnym podłożu. Zasiedla m.in. bory bagienne, sosnowe świeże i lasy mieszane. Owady dorosłe na nizinach i wyżynach obserwuje się od końca kwietnia do końca maja, w górach zaś od maja do czerwca^[4]. Spotykane są na kwitnących śliwach i czeremchach oraz na roślinach runa leśnego, w tym borówkach, miodunkach, starcach i szczyrach^[3]^[4].

Gatunek palearktyczny, znany z Francji, Niemiec, Austrii^[1], północnych Włoch^[3], Polski, Czech, Słowacji, Ukrainy^[1], Rumunii^[3], europejskiej części Rosji oraz obwodu tomskiego na zachodzie Syberii^[5].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Silis nitidula (Fabricius, 1792). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-07-28].
↑ Arved Lompe: Gattung Silis Latr.. [w:] Käfer Europas [on-line]. Coleonet.de, 2010. [dostęp 2023-07-28].
↑ ^a ^b ^c ^d B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Buprestoidea, Elateroidea i Cantharoidea. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (10), 1985.
↑ ^a ^b AntoniA. Kuśka AntoniA., Omomiłki (Coleoptera, Cantharidae): Cantharinae i Silinae Polski, „Monografie Fauny Polski”, 21, Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN, 1995 .
↑ Sergey V. Kazantsev. An annotated checklist of Cantharoidea (Coleoptera) of Russia and adjacent territories. „Russian Entomological Journal”. 20 (4), s. 387–410, 2011. DOI: 10.15298/rusentj.20.4.05.

[fe-1] Silis nitidula (Fabricius, 1792). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-07-28].

[fhl-2] Arved Lompe: Gattung Silis Latr.. [w:] Käfer Europas [on-line]. Coleonet.de, 2010. [dostęp 2023-07-28].

[Burakowskietal-3] B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Buprestoidea, Elateroidea i Cantharoidea. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (10), 1985.

[Kuśka-4] AntoniA. Kuśka AntoniA., Omomiłki (Coleoptera, Cantharidae): Cantharinae i Silinae Polski, „Monografie Fauny Polski”, 21, Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN, 1995 .

[Kazantsev-5] Sergey V. Kazantsev. An annotated checklist of Cantharoidea (Coleoptera) of Russia and adjacent territories. „Russian Entomological Journal”. 20 (4), s. 387–410, 2011. DOI: 10.15298/rusentj.20.4.05.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]