Bór bagienny

Bór bagienny – siedlisko borowe, charakterystyczne dla bezodpływowych niecek. Występują tu gleby torfowe i murszowe (wysokie). Wody gruntowe występują na głębokości około 0,5 m.

Bór bagienny

Bór bagienny na Nizinie Środkowomazowieckiej w rezerwacie Bocianowskie Bagno
Syntaksonomia
Klasa	Vaccinio-Piceetea
Rząd	Cladonio-Vaccinietalia Vaccinio-Piceetalia
Związek	Dicrano-Pinion, Piceion-Abietis,
Zespół	Vaccinio uliginosi-Pinetum Vaccinio uliginosi-Betuletum pubescensis (Betuletum pubescensis) Sphagno-Piceetum Bazzanio-Piceetum Sphagno girgensohnii-Piceetum

W warstwie drzewostanu dominuje sosna IV, V, VI klas bonitacji, z niewielka domieszką brzozy omszonej lub świerka. Podrostu brak lub występują gatunki z I piętra. Podszyt ubogi, w tym kruszyna pospolita i nieliczne wierzby (uszata, szara).

Udział tego typu siedliska w Polsce stanowi 1% ogółu siedlisk leśnych.

Gatunki runa różnicujące bór bagienny od boru wilgotnego:

• torfowiec magellański
• żurawina błotna
• płonnik sztywny
• wełnianka pochwowata

Gatunki częste:

• bagno zwyczajne
• borówka bagienna
• borówka brusznica
• borówka czarna
• żurawina błotna
• modrzewnica zwyczajna

Zobacz też

• typy siedliskowe lasu

Linki zewnętrzne

• Bór bagienny – Otwarta Encyklopedia Leśna