Arseniusz (Moskwin, metropolita kijowski)

Arseniusz, imię świeckie Fiodor Pawłowicz Moskwin (ur. 1795 lub 1797 w Woroniu, zm. 16 kwietnia?/28 kwietnia 1876 w Kijowie) – rosyjski biskup prawosławny.

Arseniusz
Fiodor Moskwin
Metropolita kijowski i halicki
Ilustracja
Kraj działania

Imperium Rosyjskie

Data i miejsce urodzenia

1795/1797
Woronie

Data i miejsce śmierci

28 kwietnia 1876
Kijów

Miejsce pochówku

Ławra Pieczerska

Metropolita kijowski i halicki
Okres sprawowania

1860–1876

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia kijowska

Śluby zakonne

11 września 1821

Diakonat

14 września 1821

Prezbiterat

5 września 1821

Chirotonia biskupia

24 lipca 1832

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

24 lipca 1832

Miejscowość

Petersburg

Miejsce

Sobór Kazańskiej Ikony Matki Bożej

Życiorys

edytuj

Był synem prawosławnego diakona. Ukończył seminarium duchowne w Kostromie, po czym podjął studia w Petersburskiej Akademii Duchownej. 11 września 1821 złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Arseniusz. 14 września 1821 został wyświęcony na hierodiakona. W 1823 ukończył studia, uzyskując tytuł magistra nauk teologicznych. 5 września tego roku wyświęcono go na hieromnicha. W 1825 został rektorem seminarium duchownego w Mohylewie. Rok później uzyskał godność archimandryty i objął kierownictwo Monasteru Objawienia Pańskiego w Mohylewie. W 1827 został rektorem seminarium duchownego w Orle oraz przełożonym monasteru Świętych Piotra i Pawła w Mceńsku. W 1829 został rektorem seminarium duchownego w Riazaniu i przełożonym monasteru Trójcy Świętej w tym mieście. W 1830 przeniesiony do monasteru Przemienienia Pańskiego w Riazaniu, także w charakterze przełożonego. Po roku został rektorem seminarium duchownego w Twerze i przełożonym monasteru Chłopięcego, a następnie monasteru Trójcy Świętej w Kalazinie.

24 lipca 1832 miała miejsce jego chirotonia na biskupa tambowskiego. Na terenie eparchii tambowskiej współpracował z miejscową administracją, doprowadzając do wysiedleń duchoborców i mołokan z guberni tambowskiej. W 1841 został przeniesiony na katedrę podolską i podniesiony do godności arcybiskupiej. W 1848 został arcybiskupem warszawskim, wikariuszem eparchii wołyńskiej i honorowym przełożonym Ławry Poczajowskiej. W 1860 został metropolitą kijowskim i halickim, co oznaczało również honorową zwierzchność nad Ławrą Peczerską i stałe członkostwo w Świątobliwym Synodzie Rządzącym. Pochowany w cerkwi Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Bliskich Pieczarach Ławry Peczerskiej.

Bibliografia

edytuj