Ankeryt – pospolity minerał z grupy węglanów[1].

Ankeryt
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

Ca Fe[CO3]2
węglan wapnia i żelaza

Twardość w skali Mohsa

3,5 – 4[1]

Przełam

nierówny, muszlowy

Łupliwość

wyraźna[1]

Układ krystalograficzny

trygonalny

Gęstość

2,97[1] g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

czerwona, zielona bądź brunatna

Rysa

biała

Połysk

szklisty, perłowy

Nazwa minerału pochodzi od nazwiska austriackiego mineraloga Matthiasa Josepha Ankera żyjącego na przełomie XVIII-XIX wieku.

Charakterystyka

edytuj

Właściwości

edytuj

Minerał izomorficzny z dolomitem, z którym tworzy kryształy mieszane. Tworzy skupienia zbite, masywne, ziarniste. Tworzy kryształy o pokroju romboedru i zbliźniaczenia. Minerał kruchy, przeświecający, wolno rozpuszcza się w kwasach; wybucha płomieniem i brązowieje. Jest solą kwasu węglowego. Wykazuje podobieństwo do dolomitu, kalcytu, magnezytu. Zawiera domieszkę magnezu i manganu[1], niekiedy też ceru i lantanu.

Występowanie

edytuj

Powstaje w procesach metasomatozy, wskutek wypierania z dolomitu magnezu przez żelazo. Najczęściej jest spotykany w żyłach kruszcowych, kwarcowych i złotonośnych. Występuje głównie w żyłach hydrotermalnych, w dużych skupieniach występuje rzadko.

Miejsca występowania:

Zastosowanie

edytuj
  • uboga ruda żelaza,
  • stosowany w przemyśle metalurgicznym jako topnik,
  • interesuje kolekcjonerów.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck-Fornefeld: Minerały. Warszawa: Świat Książki, 1996, seria: Leksykon Przyrodniczy. ISBN 83-7129-194-9.

Linki zewnętrzne

edytuj