Alfred Wysocki

Alfred Wysocki
Pełne imię i nazwisko	Alfred Tadeusz Kazimierz Wysocki h. Odrowąż
Data i miejsce urodzenia	26 sierpnia 1873 ; Łańcut, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	3 września 1959 ; Kraków, Polska
	Chargé d’affaires RP w Niemczech
Okres	od 14 października 1920; do 1 sierpnia 1921
Poprzednik	Ignacy Szebeko
Następca	Jerzy Madeyski
	Poseł RP w Szwecji
Okres	od 18 stycznia 1924; do 30 kwietnia 1928
Poprzednik	Zygmunt Michałowski
Następca	Konstanty Rozwadowski
	Wiceminister spraw zagranicznych
Okres	od 1 lipca 1928; do 4 grudnia 1930
Poprzednik	Roman Knoll
Następca	Józef Beck
	Poseł RP w Niemczech
Okres	od 10 stycznia 1931; do 2 lipca 1933
Poprzednik	Roman Knoll
Następca	Józef Lipski
	Ambasador RP we Włoszech
Okres	od 3 sierpnia 1933; do 1 czerwca 1938
Poprzednik	Tadeusz Romer (Chargé d’affaires ad interim)
Następca	Bolesław Wieniawa-Długoszowski
	Senator V kadencji (II RP)
Okres	od 13 listopada 1938; do 2 października 1939
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Alfred Wysocki (ur. 26 sierpnia 1873 w Łańcucie, zm. 3 września 1959 w Krakowie) – polski prawnik i dyplomata, senator V kadencji w II RP.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Alfreda Wysockiego h. Odrowąż (1848–1904), inżyniera, właściciela majątku Polna k. Grybowa w Małopolsce, i Rozalii z Miłkowskich h. Prus (1847–1903). Maturę zdał w Nowym Sączu. W 1898, po studiach na Wydziale Prawniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie i dwu semestrach prawa międzynarodowego w Berlinie, uzyskał stopień doktorski. Na przełomie stuleci dziennikarz Gazety Lwowskiej i członek młodopolskiej bohemy lwowskiej^[2].

Pracę rozpoczął w Namiestnictwie we Lwowie. W 1900 wstąpił do służby dyplomatycznej Austro-Węgier. W 1910 został referentem prasy polskiej w Prezydium Rady Ministrów w Wiedniu (zastąpił na stanowisku Adama Bieńkowskiego)^[3]. Po odzyskaniu niepodległości – od 1919 w MSZ RP. W latach 1919–1920 radca poselstwa i chargé d’affaires w Pradze, następnie w Berlinie. W latach 1922–1923 generalny inspektor urzędów konsularnych w Paryżu. W latach 1923–1924 w centrali MSZ. W latach 1924–1928 poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny w Sztokholmie. W 1924 odebrał (w imieniu chorego Władysława Reymonta) Nagrodę Nobla, którą następnie przekazał autorowi Chłopów.

W latach 1928–1930 wiceminister spraw zagranicznych RP (podsekretarz stanu). W latach 1931–1933 poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny w Berlinie, w latach 1933–1938 ambasador w Rzymie (przy Kwirynale)^[4]. Z dniem 15 maja 1938 przeniesiony w stan spoczynku^[5]. W latach 1938–1939 senator Rzeczypospolitej z nominacji Prezydenta RP.

W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie, po 1945 osiadł w Krakowie. Pisywał wówczas do Tygodnika Powszechnego, Życia Literackiego i Twórczości. Pozostawił pamiętniki, częściowo tylko opublikowane:

Alfred Wysocki: Sprzed pół wieku. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1958,
Alfred Wysocki: Tajemnice dyplomatycznego sejfu, Warszawa: Wyd. Książka i Wiedza, 1974,
Alfred Wysocki: Na placówce dyplomatycznej w Sztokholmie, Toruń: Wyd. Adam Marszałek, 2004, ISBN 83-7322-989-2.

Zmarł w Krakowie. Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera XIIIA-płd-po prawej Rudnickich)^[6].

Był mężem Marii z Lange'ów (1877–1958).

Ordery i odznaczenia

Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1938)^[7]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1936)^[8]^[9]
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925)^[10]^[11]
Złoty Krzyż Zasługi (20 czerwca 1928)^[12]^[11]^[13]
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[11]
Krzyż Wielki Orderu Chrystusa (Portugalia, 1931)^[11]^[14]^[15]

Wielka Wstęga Orderu Korony Rumunii (Rumunia)^[11]^[15]
Wielka Wstęga Orderu św. Sawy (Jugosławia)^[11]^[15]
Wielka Wstęga Orderu Zasługi Cywilnej (Bułgaria)^[11]^[15]
Wielka Wstęga Orderu Zasługi Cywilnej (Hiszpania)^[15]
Wielka Wstęga Orderu Zasługi (Węgry)^[11]^[15]
Wielka Wstęga Orderu Korony (Belgia)^[11]^[15]
Wielka Wstęga Orderu Zasługi (Chile)^[11]^[15]
Wielka Wstęga Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja)^[11]
Wielka Wstęga Orderu Lwa Białego (Czechosłowacja)^[11]^[15]
Wielka Wstęga Orderu św. Olafa (Norwegia)^[11]^[15]
Wielka Wstęga Orderu Korony Włoch (Włochy)^[15]^[11]^[16]
Wielka Wstęga Orderu śś. Maurycego i Łazarza (Włochy)^[16]
Wielki Oficer Orderu Legii Honorowej (Francja)^[11]^[15].
Odznaka Honorowa Czerwonego Krzyża (Austria)^[16]

Przypisy

↑ po śmierci ambasadora Stefana Przezdzieckiego 26 września 1932
↑ Alfred Wysocki, przyszły dyplomata, pracował wówczas w „Gazecie Lwowskiej” i jako młody odporny, zwykł być tak odprowadzać do domu z winiarni George’a Jana Kasprowicza, zawołanego zabawowicza o słabej głowie, i robił to tak, żeby Kasprowicz był przekonany, że to on Wysockiego odprowadza. Palestra 11-12/2006.
↑ Nowy referent prasy polskiej. „Nowości Illustrowane”. Nr 11, s. 13, 12 marca 1910.
↑ Gen. Wieniawa-Długoszowski ambasadorem R. P. przy Kwirynale. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 101 z 6 maja 1938.
↑ Alfred Wysocki. „Wschód”. Nr 84, s. 5, 20 maja 1938.
↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-01-12] .
↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za wybitne zasługi w służbie państwowej”.
↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za wybitne zasługi w służbie państwowej”.
↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 11, s. 300, 1936.
↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1082 „za zasługi, położone na polu dyplomatycznem” - jako dr. Alfred Odrowąż-Wysocki.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 824–825.
↑ M.P. z 1928 r. nr 145, poz. 262 „za wybitne zasługi na polu ekspansji gospodarczej Polski zagranicą”.
↑ Twórcy i badacze kultury zmarli w 1959 roku. Alfred Wysocki 1873–1959. „Znak”, s. 549–550, 1961.
↑ CIDADÃOS ESTRANGEIROS AGRACIADOS COM ORDENS PORTUGUESAS. presidencia.pt. [dostęp 2011-05-02]. (port.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 19, s. 262, 1932.
↑ ^a ^b ^c Alfred Wysocki – ambasador Polski we Włoszech. nac.gov.pl. [dostęp 2015-09-24].

Bibliografia

Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 824–825. [dostęp 2021-01-12].
Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (red. nauk. Jacek M. Majchrowski przy współpr. Grzegorza Mazura i Kamila Stepana). Warszawa: Wyd. BGW, 1994, s. 117. ISBN 83-7066-569-1.
Alfred Wysocki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (krytycy) [dostęp 2021-01-12] .

[1] śmierci ambasadora Stefana Przezdzieckiego 26 września 1932

[2] Alfred Wysocki, przyszły dyplomata, pracował wówczas w „Gazecie Lwowskiej” i jako młody odporny, zwykł być tak odprowadzać do domu z winiarni George’a Jana Kasprowicza, zawołanego zabawowicza o słabej głowie, i robił to tak, żeby Kasprowicz był przekonany, że to on Wysockiego odprowadza. Palestra 11-12/2006.

[3] Nowy referent prasy polskiej. „Nowości Illustrowane”. Nr 11, s. 13, 12 marca 1910.

[4] Gen. Wieniawa-Długoszowski ambasadorem R. P. przy Kwirynale. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 101 z 6 maja 1938.

[5] Alfred Wysocki. „Wschód”. Nr 84, s. 5, 20 maja 1938.

[6] Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-01-12] .

[7] M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za wybitne zasługi w służbie państwowej”.

[8] M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za wybitne zasługi w służbie państwowej”.

[9] Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 11, s. 300, 1936.

[10] M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1082 „za zasługi, położone na polu dyplomatycznem” - jako dr. Alfred Odrowąż-Wysocki.

[sl-11] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 824–825.

[12] M.P. z 1928 r. nr 145, poz. 262 „za wybitne zasługi na polu ekspansji gospodarczej Polski zagranicą”.

[znak-13] Twórcy i badacze kultury zmarli w 1959 roku. Alfred Wysocki 1873–1959. „Znak”, s. 549–550, 1961.

[14] CIDADÃOS ESTRANGEIROS AGRACIADOS COM ORDENS PORTUGUESAS. presidencia.pt. [dostęp 2011-05-02]. (port.).

[msz-15] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 19, s. 262, 1932.

[nac-16] Alfred Wysocki – ambasador Polski we Włoszech. nac.gov.pl. [dostęp 2015-09-24].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]