Adam Marczak
Adam Marczak (ur. 4 lipca 1971 w Żarowie[1][2][3], zm. 26 marca 2024[4] w Mons[5]) – generał brygady Wojska Polskiego; dowódca 25 Brygady Kawalerii Powietrznej (2017–2020); szef sztabu Dowództwa Operacji EU Althea w Mons (2023–2024).
generał brygady | |
Data i miejsce urodzenia |
4 lipca 1971 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 marca 2024 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1990–2024 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
• 10 batalion powietrzno-szturmowy więcej patrz tekst |
Stanowiska |
• dowódca plutonu szturmowego więcej patrz tekst |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujAdam Marczak urodził się 4 lipca 1971 w Żarowie[1][2][3].
Wykształcenie
edytujAbsolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych (1994). Ukończył studia magisterskie w Wyższej Szkole Pedagogicznej[6] i podyplomowe na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie[7] oraz wiele kursów, m.in.: Kurs Oficerów Sztabowych na Słowacji o specjalności: bezpieczeństwo publiczne i zarządzanie kryzysowe oraz Kurs Oficerów Sztabowych i Operacyjnych Sił Specjalnych w Belgii i w Polsce[6]. W 2018 ukończył studia polityki obronnej w Akademii Sztuki Wojennej[8].
Służba wojskowa
edytujWe wrześniu 1990 rozpoczął studia wojskowe w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych, które ukończył w 1994 we Wrocławiu zakończone promocją na podporucznika[9]. Promocja odbyła się we Wrocławiu 19 czerwca 1994 z udziałem prezydenta Lecha Wałęsy, a promował szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego gen. broni Tadeusz Wilecki[10]. Razem z podchorążym Adamem Marczakiem promowani byli podchorążowie m.in.: Jarosław Gromadziński[11], Zenon Brzuszko[12], Sławomir Kocanowski[13], Arkadiusz Mikołajczyk[14], Grzegorz Grodzki[15], Piotr Trytek[16], Marcin Adamski[17], Rafał Kowalik[18].
W lipcu 1994 rozpoczął zawodową służbę wojskową będąc skierowany służbowo do Rząski koło Krakowa, gdzie w strukturach 6 Brygady Powietrznodesantowej pełnił służbę na stanowiskach: dowódca plutonu szturmowego w 10 Batalionie Powietrzno-Szturmowym, dowódca 2 kompanii szturmowej, oficer operacyjny sekcji S3, szef sekcji S2, tłumacz i szef sztabu w 10 Batalionie Powietrzno-Szturmowym oraz zastępca dowódcy 16 Batalionie Powietrznodesantowym[8]. W okresie tym, w latach 2005 i 2006 pełnił funkcję szefa sztabu Wielonarodowego Batalionu EUFOR w Bośni i Hercegowinie. W 2009 pełnił służbę na stanowisku zastępcy dowódcy Powietrznodesantowej Grupy Bojowej w ISAF w Afganistanie[6].
Od roku 2011 pełnił służbę na stanowisku szefa Oddziału Szkoleń w Dowództwie Komponentu Wojsk Specjalnych, a następnie objął funkcję szefa Oddziału Certyfikacji i Szkoleń. W latach 2016–2017 podczas misji w Afganistanie podczas misji szkoleniowej Resolute Support[19] pełnił funkcję szef sztabu w Dowództwie Komponentu Operacji Specjalnych NATO (NSOCC-A). 4 lipca 2017 został wyznaczony przez ministra obrony narodowej Antoniego Macierewicza na dowódcę 25 Brygady Kawalerii Powietrznej[20]. 21 lutego 2019 w Illesheim w Niemczech uczestniczył w bazie wojskowej armii USA w ceremonii przekazania obowiązków między 4, a 1 Powietrzną Brygadą Bojową (Combat Aviation Brigade – CAB)[21]. 2 maja 2019 podczas uroczystości Dnia Flagi otrzymał nominację na stopień generała brygady[22], w trakcie uroczystości w Pałacu Prezydenckim prezydent RP Andrzej Duda wręczył generałowi flagę Rzeczypospolitej Polskiej, a minister obrony narodowej honorowy buzdygan[23]. 25 Brygadą Kawalerii Powietrznej dowodził do 1 lipca 2020, po czym objął obowiązki szefa rozpoznania i walki elektronicznej w Inspektoracie Rodzajów Wojsk DG RSZ[6].
1 sierpnia 2021 minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak wyznaczył generała na zastępcę szefa sztabu ds. Wsparcia i Wspomagania w Dowództwie Eurokorpusu w Strasburgu we Francji[24]. 1 września 2023 został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu w Dowództwie Operacji EU Althea w Mons[6]. 26 marca 2024 zmarł nagle w wieku 52 lat[25][2] w Mons w Belgii z przyczyn naturalnych, w czasie wolnym od służby[26][27][5]. 11 kwietnia 2024 odbyły się uroczystości pogrzebowe gen. bryg. Adama Marczaka w których uczestniczyła rodzina i bliscy, przedstawiciele Sił Zbrojnych RP, w tym delegacja przedstawicieli Dowództwa Operacyjnego RSZ na czele z zastępcą dowódcy operacyjnego RSZ, gen. dyw. pil. Dariuszem Malinowskim[28]. Mszę św. pogrzebową sprawował w katedrze polowej bp Wiesław Lechowicz i po jej zakończeniu został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[29]. Miał wiele pasji: perkusista, miłośnik koni, elektroniki i sportu[30].
Awanse
edytuj- podporucznik – 1994[6]
(...)
- generał brygady – 2 maj 2019[31]
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
edytujW latach 1994–2024 był m.in. wyróżniany i odznaczany:
- Złoty Krzyż Zasługi – 2024, pośmiertnie[29][32]
- Medal Srebrny za Długoletnią Służbę[33]
- Gwiazda Afganistanu – 2009[34]
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”[33]
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”[33]
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych z cyfrą "75" – uprawnienia zdobyte w 1993
- Wojskowa Odznaka Sprawności Fizycznej I stopnia – 1994
- Odznaka Honorowa Wojsk Specjalnych
- Kordzik Honorowy Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej z Orłem Wojsk Lądowych – 2021[35]
- Wojskowa Odznaka Sprawności Fizycznej (wz. 2012)
- Odznaka pamiątkowa 25 BKPow. – 2017, ex officio
- Odznaka pamiątkowa DG RSZ – 2020
- Buzdygan Honorowy – 2019[31]
- tytuł „Przyjaciel Powiatu Tomaszowskiego” – 2019[36]
- Bronze Star – Stany Zjednoczone[33]
- Army Basic Parachutist Badge – Stany Zjednoczone
- Medal ESDP za misję ALTHEA[33]
- Medal NATO za misję ISAF[33]
- Medal NATO za misję Resolute Support[33]
- Medal NATO za służbę w Jugosławii (za misje IFOR/SFOR)
- Medal Ministra Obrony Republiki Czeskiej Za Służbę Poza Granicami (za misję SFOR) – Czechy
- Honorowa Odznaka Pamiątkowa 'Za Służbę w Misji IFOR' – Czechy
- Odznaka pamiątkowa Eurokorpusu – 2021
- Odznaka pamiątkowa Dowództwa Operacji EU Althea – 2023
- Oficer Orderu Korony – Belgia[37]
- Krzyż Honorowy Bundeswehry w Złocie – Niemcy[37]
- Krzyż Zasługi Wojskowej z Odznaką Białą – Hiszpania[37]
- Odznaka tytułu honorowego "Zasłużony Żołnierz RP" I stopnia – 2024[29]
i inne
Garnizony w przebiegu służby
edytujW ponad 33 letniej służbie wojskowej był w garnizonach[6]:
- Wrocław (1990–1994) ↘
- Rząska (1994–2001) → Kraków (2001–2005) ↘
- PKW EUFOR (2005–2006) ↘
- Kraków (2006–2009) ↘
- PKW ISAF Afganistan (2009) ↘
- Kraków (2009–2016) ↘
- PKW Afganistan Resolute Support (2016–2017) ↘
- Tomaszów Mazowiecki (2017–2018) → Warszawa (2018) ↘
- Tomaszów Mazowiecki (2018–2020) → Warszawa (2020–2021) ↘
- Strasburg (2021–2023) → Mons (2023–2024)
Przypisy
edytuj- ↑ a b Urząd Miejski w Żarowie/USC/04.07.1971/Odpis skrócony aktu urodzenia.
- ↑ a b c x.com [online], twitter.com [dostęp 2024-05-17] .
- ↑ a b Pogrzeb gen.bryg. Adama Marczaka. radiolodz.pl. [dostęp 2024-04-12].
- ↑ Nie żyje generał Adam Marczak. "Niespodziewana śmierć". wiadomosci.gazeta.pl. [dostęp 2024-03-27].
- ↑ a b Czy generał Adam Marczak zginął wraz z innymi wysokimi oficerami NATO w wyniku rosyjskiego ostrzału miejscowości Czasiw Jar?. Pap.pl, 2024-03-27. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-04-02)].
- ↑ a b c d e f g Generał brygady Adam Marczak nie żyje. milmag.pl. [dostęp 2024-03-27].
- ↑ Awanse generalskie w Dniu Flagi. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-04-12].
- ↑ a b Czterech nowych generałów z 2 SLT, 1 BPanc., 25 BKPow. i IWspSz. defence24.pl. [dostęp 2024-04-12].
- ↑ Zmarł gen. bryg. Adam Marczak. portal-mundurowy.pl. [dostęp 2024-03-27].
- ↑ FotoKarta. foto.karta.org.pl. [dostęp 2024-04-13].
- ↑ Gałecki 2017 ↓, s. 254.
- ↑ Dowódca Wielonarodowej Dywizji Północny-Wschód [online], mndne.wp.mil.pl [dostęp 2024-04-13] .
- ↑ Gałecki 2017 ↓, s. 157.
- ↑ Gałecki 2017 ↓, s. 158.
- ↑ Dowódca 6 Brygady Powietrznodesantowej. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2021-05-28].
- ↑ Przekazanie dowodzenia w 12 Brygadzie Zmechanizowane [online], Polska Zbrojna [dostęp 2024-04-13] (pol.).
- ↑ Dowódca 7 BOW płk Marcin Adamski. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2024-11-11]. (pol.).
- ↑ Gen. bryg. Rafał Kowalik - zastępcą dowódcy 1 Dywizji Kawalerii US Army. portal-mundurowy.pl. [dostęp 2024-11-12].
- ↑ Polscy specjalsi szkolą antyterrorystów w Afganistanie. polska-zbrojna.pl, 2015-11-03. [dostęp 2024-03-27].
- ↑ Gałecki 2018 ↓, s. 172.
- ↑ Jakuboszczak 2020 ↓, s. 30.
- ↑ Generalski awans Dowódcy. 25bkpow.wp.mil.pl. [dostęp 2024-04-12].
- ↑ Jakuboszczak 2020 ↓, s. 76.
- ↑ Kostrzewska 2022 ↓, s. 211.
- ↑ Nie żyje gen. Adam Marczak. "Zmarł niespodziewanie". wiadomosci.onet.pl. [dostęp 2024-03-27].
- ↑ Smutny dzień Wojska Polskiego. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-03-27].
- ↑ Nagła śmierć polskiego generała. Nie żyje Adam Marczak. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-03-27].
- ↑ Ostatnie pożegnanie. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2024-04-11].
- ↑ a b c Warszawa: uroczystości pogrzebowe gen. bryg. Adama Marczaka. ordynariat.wp.mil.pl. [dostęp 2024-04-11].
- ↑ 25 Brygada Kawalerii Powietrznej. twitter.com/25BKPow. [dostęp 2024-04-11].
- ↑ a b Awanse generalskie w Siłach Zbrojnych RP. prezydent.pl. [dostęp 2024-03-27].
- ↑ M.P. z 2024 r. poz. 424
- ↑ a b c d e f g Fotografia odznaczeń gen. Marczaka na poduszkach żałobnych [online], DORSZ, 5 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-06] .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Nr:583/09 z dnia 21 listopada z 2009 r., leg. nr 609-2009-81
- ↑ Generał Marczak żegna się z DG RSZ. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2024-03-27].
- ↑ XV Powiatowe Spotkanie Noworoczne. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2024-04-12].
- ↑ a b c Fotografia gen. Marczaka odznaczonego w Mons [online], eurocorps.org [dostęp 2024-04-05] .
- ↑ W latach 1990–1994 studiował w tej uczelni. Na zdjęciu akademik podchorążych 4 roku.
Bibliografia
edytuj- Anna Dąb-Kostrzewska (red.): Kronika Wojska Polskiego 2021. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2022, s. 211. ISSN 1734-2317.
- Piotr Jakuboszczak (red.): Kronika Wojska Polskiego 2019. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2020, s. 30; 76. ISSN 1734-2317.
- Artur Gałecki (red.): Kronika Wojska Polskiego 2017. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2018, s. 172. ISSN 1734-2317.
- Artur Gałecki (red.): Kronika Wojska Polskiego 2016. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2017, s. 157; 158; 254. ISSN 1734-2317.