71 Pułk Piechoty (austro-węgierski)
Węgierski Pułk Piechoty Nr 71 (IR. 71) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1860 |
| Rozformowanie |
1918 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Heinrich Widenmann |
| Działania zbrojne | |
| I wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
_in_Dienstadjustierung.png)
Historia pułku
edytujPułk został utworzony 1 lutego 1860 roku z połączenia trzech batalionów wyłączonych z Liniowych Pułków Piechoty Nr: 8, 12 i 54[1][2].
Okręg uzupełnień nr 71 Trenczyn (węg. Trencsén) na terytorium 5 Korpusu[2].
Kolejnymi szefami pułku byli:
- wielki książę Toskanii i generał kawalerii Leopold II (1860 – †29 I 1870),
- FZM Rudolf von Rossbacher (1870 – †19 III 1886),
- GFM Helmuth Karl Bernhard von Moltke (1889 – †24 IV 1891),
- GdI Anton Galgótzy (od 1891).
W latach 1860–1868 drugim szefem pułku był tytularny generał kawalerii Moritz Heinrich von Boyneburg-Lengsfeld[2].
Kolory pułkowe: czerwony (krebsrot), guziki złote.
Skład narodowościowy w 1914 roku 85% – Słowacy[3].
W 1866 roku sztab pułku stacjonował w Terezinie (niem. Theresienstadt), natomiast Główna Stacja Okręgu Uzupełnień i kancelaria rachunkowa pozostawała w Trenczynie[4].
W 1873 roku sztab pułku stacjonował w Brnie wszystkie bataliony w Trenczynie.
W latach 1903–1914 komenda pułku razem 2. i 3. batalionem stacjonowała w Trenczynie, 1. batalion w Trnawie (węg. Nagyszombat), natomiast 4. batalion był detaszowany do Crkvice (1903 i 1905–1906) oraz Budvie (wł. Budua) (1904), a w latach 1907–1914 stacjonował w Bratysławie (weg. Pozsony). Cały pułk wchodził w skład 27 Brygady Piechoty należącej do 14 Dywizji Piechoty[5].
Komendanci pułku
edytuj- płk Heinrich Widenmann (1860[1]–1866 → brygadier 15 Dywizji[6])
- płk Emanuel du Hamel de Querlonde (1866[4] – )
- płk Eduard van der Sloot (1873)
- płk Michael Tisljar (1903–1904)
- płk Franz Rukavina von Vezinovac (1905)
- płk Karl Canic de Starigrad (1906–1909)
- płk Felix Unschuld von Melasfeld (1910–1914[2])
- płk Friedrich von Tilzer (1914)
Przypisy
edytuj- ↑ a b Rocznik oficerski 1860-1861 ↓, s. 272.
- ↑ a b c d Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 520.
- ↑ Infanterie-Regimenter 1 - 102 as at July 1914.. [dostęp 2010-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-10)].
- ↑ a b Rocznik oficerski 1867 ↓, s. 318.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 91, 520.
- ↑ Rocznik oficerski 1867 ↓, s. 129.
Bibliografia
edytuj- Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1861.
- Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1867. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, kwiecień 1867.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1873. (niem.).
- Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1895. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1894. (niem.).
- Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
- Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
- Polegli na ziemiach polskich z K.u.K. Infanterie Regiment Galgotzy Nr 71. polegli.forgen.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-17)].