69 Eskadra Towarzysząca
69 eskadra towarzysząca – pododdział lotnictwa Wojska Polskiego II RP.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Święto | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
kpt. obs. Feliks Misiewicz |
| Ostatni |
por. obs. Kazimierz Konopasek |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
IV/6 Dywizjon Towarzyszący |
69 eskadra towarzysząca została sformowana na podstawie rozkazu Ministra Spraw Wojskowych L.dz. 4359/tjn. Og–Org z dnia 19 lipca 1937 roku[3].
Eskadra została zorganizowana na przełomie października i listopada 1937 roku, na lotnisku Skniłów pod Lwowem, na bazie trzecich plutonów 63 i 66 eskadry towarzyszącej[3].
23 sierpnia 1939 roku zarządzona została mobilizacja jednostek grupy brązowej z wyjątkiem podgrupy 4 (wojska kolejowe). Początek mobilizacji wyznaczono na godzinę 6.00 dnia 24 sierpnia 1939 roku. Zgodnie z założeniami planu mobilizacyjnego „W” 69 eskadra towarzysząca została rozformowana, a jej personel, uzbrojenie i wyposażenie został przeznaczony na uzupełnienie 63 i 66 eskadry towarzyszącej do etatu wojennego.
Personel eskadry
edytuj| Stopień, imię i nazwisko | Okres pełnienia służby | Kolejne stanowisko |
|---|---|---|
| kpt. obs. Feliks Misiewicz | 1937 – VI 1939 | |
| por. obs. Kazimierz Konopasek | VI – VIII 1939 |
| Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko | Przydział we wrześniu 1939 |
|---|---|---|
| dowódca | kpt. Feliks Misiewicz | |
| dowódca I/69 | kpt. Kazimierz Wacław Konopasek | |
| dowódca II/69 | kpt. Jan Antoni Łuszczyński | |
| obserwatorzy | por. Jan Konarzewski | |
| por. Tadeusz Oleś | ||
| por. Stanisław Józef Płachciński | ||
| por. art. Zbigniew Jan Szela | ||
| por. piech. Jan Bronisław Siekierski |
dowódca I plutonu:
- por. obs. Kazimierz Konopasek (XI 1937 – VI 1939)
- por. obs. Jerzy Jungowski (VI – VIII 1939)
dowódca II plutonu:
- por. obs. Mieczysław Pronaszko (VIII – XII 1937)
- por. obs. Aleksander Jastrzębski (I 1938 – VIII 1939)
- szef eskadry - st. sierż. Franciszek Petroniszyn
- szef mechaników - st. majster wojsk. Julian Faliński
Uwagi
edytuj- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[7].
Przypisy
edytuj- ↑ Święto 6 Pułku Lotniczego.
- ↑ Ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku obrony (Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220). W skład Sił Zbrojnych II RP wchodziły wojska lądowe nazywane ówcześnie wojskiem i Marynarka Wojenna. Wojsko składało się z jednostek organizacyjnych wojska stałego i jednostek organizacyjnych Obrony Narodowej, a także jednostek organizacyjnych Korpusu Ochrony Pogranicza.
- ↑ a b Pawlak 1989 ↓, s. 372.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 370-372.
- ↑ Pawlak 1982 ↓, s. 237.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 788.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
Bibliografia
edytuj- Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982. ISBN 83-206-0281-5.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.