1 Dywizjon Polowej Ciężkiej Artylerii

1 Dywizjon Polowej Ciężkiej Artylerii (1 dac) – oddział artylerii ciężkiej Wojska Polskiego na Wschodzie.

1 Dywizjon Polowej Ciężkiej Artylerii

Historia
Państwo	Imperium Rosyjskie Polska
Sformowanie	1917
Rozformowanie	1918
Działania zbrojne
Wojna domowa w Rosji
Organizacja
Rodzaj wojsk	Artyleria
Podległość	I Korpus Polski

Dywizjon został sformowany w 1917 roku w składzie I Korpusu. Dywizjon składał się dwóch baterii haubic i jednej baterii armat. Baterie haubic posiadały po cztery 152 mm haubice, natomiast trzecia bateria miała cztery 107 mm armaty dalekonośne wzór 1877 (ros. 42-линейная батарейная пушка образца 1877 года). Organizacja dywizjonu była oparta na etatach armii rosyjskiej.

Dowódcy dywizjonu

• płk Edward Malewicz
• kpt. Wiktor Poźniak (od 6 II 1918)

Kawalerowie Amarantowej Wstążki

Żołnierze dywizjonu odznaczeni za waleczność Amarantową Wstążką rozkazem dowódcy I Korpusu Polskiego z 19 marca 1918 :

• ppor. Stanisław Tatar
• chor. Marian Nowokuński
• st. ogniom. Stanisław Dzieciński
• st. ogniom. Jan Wolsiczak
• st. ogniom. Marcin Walas
• st. ogniom. Ignacy Goździk
• st. ogniom. Stanisław Włosowicz
• kanonier Romuald Miedziejewski
• kanonier Józef Cierpis
• kanonier Stanisław Szczyż
• kanonier Józef Sławiarski
• kanonier Józef Piotrowski
• kanonier Bolesław Krasawski

W lipcu 1922 roku Minister Spraw Wojskowych gen. dyw. Kazimierz Sosnkowski nadał wymienionym wyżej żołnierzom Krzyże Walecznych.

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
• Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa. Zakłady Graficzno-Wydawnicze „Książka”, 1921.
• Kawalerowie Wstęgi Amarantowej. „Placówka. Ilustracja Polska. Miesięcznik myśli i czynowi Dowborczyków poświęcony”. 6, s. 80, czerwiec 1935. Warszawa: Zakład Drukarski F. Wyszyński i Spółka.