Łasica japońska

gatunek drapieżnego ssaka

Łasica japońska[3] (Mustela itatsi) – gatunek małego drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych (Mustelidae). Rodzimy w Japonii, gdzie występuje na wyspach Honshū, Kyūshū i Shikoku[4]. Introdukowany na Hokkaidō i Wyspach Ryukyu w celu kontroli populacji gryzoni a także na wyspę Sachalin w Rosji[5][6].

Łasica japońska
Mustela itatsi[1]
Temminck, 1844
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Rodzina

łasicowate

Podrodzina

łasica

Rodzaj

łasica

Gatunek

łasica japońska

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Klasyfikowany wcześniej jako podgatunek łasicy syberyjskiej (M. sibirica). Oba gatunki są bardzo podobne w wyglądzie ale mają różne proporcje długości ogona do długości ciała[4]. Także różnice genetyczne sugerują, że gatunki rozdzieliły się około 1.6-1.7 milionów lat temu[4]. Zasięgi występowania obu gatunków pokrywają się w zachodniej Japonii, gdzie łasica syberyjska została introdukowana[4].

Umaszczenie pomarańczowo-brązowe z ciemniejszymi zabarwieniami na głowie. Długość ciała dorosłego samca dochodzi do 35 cm, ogona do 17 cm. Samice mniejsze od samców[5]. Gatunek występuje zwykle w górzystych i zalesionych terenach w pobliżu wody[5]. Dieta składa się z myszy, żab, gadów, owadów i rakowatych[5][7]. Zgodnie z czerwoną księgą IUCN jest to gatunek najmniejszej troski[2].

Przypisy

edytuj
  1. Mustela itatsi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Y. Kaneko, R. Masuda, A.V. Abramov, Mustela itatsi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-07-19] (ang.).
  3. Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 160. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. a b c d Ryuichi Masuda, Michihiro C. Yoshida. Nucleotide sequence variation in Cytochrome b genes in three species of weasels Mustela itatsi, Mustela sibirica and Mustela nivalis, detected by improved PCR product-direct sequencing technique. „Journal of the Mammalogical Society of Japa”. 19 (1), s. 33-43, 1994. (ang.). 
  5. a b c d Kodansha (1993) Japan: an illustrated encyclopedia, Kodansha, Tokyo.
  6. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Mustela itatsi. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2012-09-05]
  7. Sekiguchi Keishi, Ogura Go, Sasaki Takeshi, Nagayama Yasuhiko, Tsuha Kojun, Kawashima Yoshitsugu. Food habits of introduced Japanese weasels (Mustela itatsi) and impacts on native species on Zamami Island. „Mammalian Science”. 85, s. 153-160, 2002. (ang.).