Zygmunt Bezeg
Zygmunt Longin Bezeg, ps. „Longin” (ur. 16 marca 1893 w Zahajpolu, zm. 13 kwietnia 1971) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
 podpułkownik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 marca 1893 |
|---|---|
| Data śmierci |
13 kwietnia 1971 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
5 Pułk Piechoty, |
| Stanowiska |
I oficer sztabu dywizji, |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
       
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujUrodził się 16 marca 1893 w Zahajpolu, pow. kołomyjski, jako syn Alfreda[1][2] i Heleny Stefanii z Przybylskich. Przed 1914 podjął studia filozoficzne[1]. Po wybuchu I wojny światowej w 1914 wstąpił do Legionów Polskich[1]. Służył w 5 pułku piechoty w składzie I Brygady[1]. Po przejściu frontu w bitwie pod Rarańczą w połowie lutego 1918 został internowany i był osadzony obozie w Talaborfalva[1]. W styczniu 1919 został mianowany na podporucznika[1].
Po zakończeniu wojny i odzyskaniu przez Polskę nieodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 6 pułku piechoty Legionów, za co otrzymał Order Virtuti Militari. Został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W 1924, 1932, jako oficer nadetatowy 86 pułku piechoty z Mołodeczna pełnił stanowisko pierwszego oficera sztabu 19 Dywizji Piechoty w Wilnie[5][6]. Został awansowany na stopień majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925[7][8]. Służył w 55 pułku piechoty w Lesznie, gdzie pełnił stanowiska dowódcy II batalionu (1927)[9] oraz dowódcy III batalionu[10] do 23 grudnia 1929, gdy został mianowany kierownikiem 2 Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego[11]. Następnie został przeniesiony do służby w Korpusie Ochrony Pogranicza i był dowódcą batalionu KOP „Stołpce” od 28 stycznia 1931[12][13]. Wówczas został awansowany na stopień podpułkownika piechoty. Stanowisko dowódcy batalionu KOP „Stołpce” pełnił do 21 marca 1935, po czym został przeniesiony z KOP na stanowisko zastępcy dowódcy 1 pułku strzelców podhalańskich w Nowym Sączu[14][15].
W czasie mobilizacji w sierpniu 1939 został przeniesiony na stanowisko dowódcy Ośrodka Zapasowego 21 Dywizji Piechoty Górskiej. Po wybuchu II wojny światowej i kampanii wrześniowej kierowany przez niego improwizowany pułk działał w rejonie Żurawna, a od 17 września 1939 był podporządkowany Grupie „Stryj”, po czym z rozkazu Naczelnego Wodza miał maszerować na Sokołów–Bolechów[16]. Później był internowany na obszarze Węgier, gdzie jako p.o. pułkownika pod pseudonimem „Longin” od listopada 1940 do stycznia 1941 był komendantem Wojskowej Bazy Wywiadowczo-Łącznikowej (Baza 1) Związku Walki Zbrojnej[17]. Był więziony w niemieckim obozie koncentracyjnym Mauthausen[18].
Po wojnie pozostawał podpułkownikiem w stanie spoczynku[18]. Przez wiele lat pracował w Krakowskiem Przedsiębiorstwie Robót Drogowych[18].
Zmarł 13 kwietnia 1971[19]. Został pochowany na Cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie (kwatera LXXXI-12-39)[20].
Był dwukrotnie żonaty. Po raz pierwszy ożenił się z Wandą z Mierzwińskich (1894–1947), z którą miał synów Stanisława (1920–1941) i Tadeusza (1927–2007)[21], później był mężem Heleny Jastrzębskiej (1910–1987)[18][22].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4832
- Krzyż Niepodległości (13 kwietnia 1931)[23]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[18]
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie, przed 1932)
- Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami[18]
- Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[24]
- Medal za Ratowanie Ginących (1929)[25]
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa, zezwolenie 1929)[26]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Zygmunt Bezeg. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2018-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-01)].
- ↑ Zygmunt Longin Bezeg [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2022-08-31].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 411.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 353.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 87, 373.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 74, 324.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 179.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 29.
- ↑ Jednodniówka 55 Poznańskiego Pułku Piechoty. 1927. s. 8.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 69.
- ↑ Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 20, s. 385, 23 grudnia 1929.
- ↑ Obsada oficerska B KOP „Nowogródek” ↓.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 30.
- ↑ Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 5, s. 35, 21 marca 1935.
- ↑ Wiśniewska i Promińska 2013 ↓, s. 9.
- ↑ Ryszard Dalecki. Działania Armii „Karpaty” na „przyczółku rumuńskim” w 1939 r. (cz. II). „Przemyskie Zapiski Historyczne”. Tom IV–V (1986–1987), s. 182–184, 191, 1987. ISSN 0860-0317.
- ↑ Tajne polskie organizacje polityczne i wojskowe. W: Andrzej Przewoźnik: Polacy w Królestwie Węgier 1939–1945. Budapeszt: Print Páros Bt., 2006, s. 27–28. ISBN 963-86671-4-1.
- ↑ a b c d e f Zygmunt Bezeg. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 87, s. 4, 15 kwietnia 1971.
- ↑ Zygmunt Bezeg. math.wvu.edu. [dostęp 2018-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-31)].
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Zygmunt Bezeg. rakowice.eu. [dostęp 2018-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].
- ↑ Zygmunt Longin (Zygmunt Leopold ?) Bezeg & Wanda Mierzwińska [online], math.wvu.edu [dostęp 2022-08-31].
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Helena Bezeg. rakowice.eu. [dostęp 2018-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 87, poz. 137 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 19 z 12 grudnia 1929, s. 371.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r.
Bibliografia
edytuj- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Zygmunt Bezeg. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2018-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-01)].
- Wykaz zmian stanu oficerów Brygady KOP „Nowogródek” w latach 1927–1935 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.182/17.)
- Iwona Wiśniewska, Katarzyna Promińska, Wstęp do inwentarza zespołu archiwalnego „Brygada Korpusu Ochrony Pogranicza «Nowogródek»”, Szczecin: Archiwum Straży Granicznej, 2013.