Zoran Filipović

czarnogórski piłkarz i trener piłkarski

Zoran Filipović (ur. 6 lutego 1953 w Titogradzie) – jugosłowiański piłkarz występujący na pozycji napastnika, oraz trener piłkarski.

Zoran Filipović
Зоран Филиповић
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1953
Titograd

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1970–1980 FK Crvena zvezda 212 (97)
1980–1981 Club Brugge 21 (8)
1981–1983 SL Benfica 56 (26)
1983–1985 Boavista FC 21 (5)
W sumie: 310 (136)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1971–1977  Jugosławia 13 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1985–1988 Boavista FC (asystent)
1988–1993 SC Salgueiros
1993–1994 SC Beira-Mar
1994–1996 SL Benfica (asystent)
1997 Boavista FC
1997–1998 Jugosławia (asystent)
1998 Vitória SC
1999 UC Sampdoria (asystent)
1999–2000 Serbia (asystent)
2000 Panionios GSS
2001–2002 FK Crvena zvezda
2007–2010 Czarnogóra
2010 Ceahlăul Piatra Neamț
2010–2011 Golden Arrows
2011–2012 FK Atyrau
2016–2020 Serbia (asystent)
2020–2021 Libia
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska

edytuj

Jest wychowankiem Crvenej zvezdy, w której grał przez dziesięć lat. Trzykrotnie zdobył z nią mistrzostwo kraju oraz – w 1979 roku – awansował do finału Pucharu UEFA, w którym podopieczni Branko Stankovicia ulegli Borussii Dortmund. Jest jednym z najskuteczniejszych piłkarzy w historii Crvenej zvezdy; w 477 meczach strzelił dla niej 302 gole, w tym 39 w europejskich pucharach, co jest rekordem klubu. Na koniec rozgrywek 1976–1977 wygrał koronę króla strzelców ekstraklasy. W 1980 roku wyjechał do zespołu mistrza Belgii Club Brugge, a niedługo potem przeniósł się do Benfiki, gdzie odzyskał wysoką formę. Grał w tym klubie trzy lata. W ostatnim swoim sezonie spędzonym na Estádio da Luz wywalczył mistrzostwo i Puchar Portugalii oraz po raz drugi w karierze awansował do finału Pucharu UEFA. Zespół prowadzony wówczas przez Svena-Görana Erikssona uległ w dwumeczu RSC Anderlechtowi. Filipović zakończył piłkarską karierę trzy sezony później w barwach Boavisty.

Sukcesy piłkarskie

edytuj
  • mistrzostwo Jugosławii 1973, 1977 i 1980, Puchar Jugosławii 1971 oraz finał Pucharu UEFA 1979 z Crveną zvezdą
  • mistrzostwo Portugalii 1983, Puchar Portugalii 1983 oraz finał Pucharu UEFA 1983 z Benfiką
  • Król strzelców ekstraklasy jugosłowiańskiej w sezonie 1976–1977 (21 goli).

Kariera szkoleniowa

edytuj

Po zakończeniu piłkarskiej kariery przez trzy lata był asystentem pierwszego trenera Boavisty. Samodzielną pracę szkoleniową rozpoczął w 1988 roku, kiedy został zatrudniony w drugoligowym SC Salgueiros. Dwa lata później zespół awansował do Superligi i jako beniamek ekstraklasy zajął w niej wysokie piąte miejsce. Później jednak podopieczni Filipovicia musieli bronić się przed spadkiem. Szkoleniowiec po sezonie – 1993–1994 – spędzonym w SC Beira-Mar (14. miejsce w lidze) powrócił do Jugosławii.

W kraju został asystentem selekcjonera reprezentacja Jugosławii Slobodana Santrača. Ich wspólnym sukcesem był awans drużyny do Mundialu 1998, na którym ich podopieczni doszli do drugiej rundy. Po turnieju Santrač został zwolniony, a Filipović rozpoczął współpracę z Vujadinem Boškovem, któremu pomagał najpierw w Sampdorii, a później – od lipca 1999 do czerwca 2000 – w reprezentacji Jugosławii.

Po nieudanym starcie na Euro 2000 Boškov wraz ze swoim sztabem złożył dymisję. Kilka miesięcy później Filipović został szkoleniowcem Crvenej Zvezdy. Zdobył z nią pierwsze w swojej szkoleniowej karierze trofeum – Puchar kraju, ale dopiero drugie miejsce w lidze spowodowało, że nie przedłużono z nim kontraktu na kolejny sezon.

Od 1 lutego 2007 roku był pierwszym w historii selekcjonerem reprezentacji Czarnogóry. Nie udało mu się awansować do Mundialu 2010 – Czarnogóra zajęła w swojej grupie przedostatnie miejsce. Dlatego też po zakończeniu gier eliminacyjnych, w styczniu 2010 roku, został zastąpiony przez Zlatko Kranjčara.

Sukcesy szkoleniowe

edytuj
  • awans do Superligi w sezonie 1989–1990 oraz 5. miejsce w ekstraklasie 1991 z SC Salgueiros
  • Puchar Jugosławii 2002 oraz wicemistrzostwo Jugosławii 2002 z Crveną zvezdą

Bibliografia

edytuj