Zespół pałacowy w Belvederis
Zespół pałacowy w Belvederis – zabudowania i park dawnego majątku Belweder we wsi Belvederis koło Średników (Litwa).
 nr rej. 967[1]
| |
 Pałac w XIX wieku (Napoleon Orda) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Belvederio k., Seredžiaus sen., Jurbarko r. sav. |
| Typ budynku |
pałac |
| Styl architektoniczny |
neorenesansowa willa włoska |
| Inwestor | |
| Ukończenie budowy |
I połowa XIX wieku |
Położenie na mapie Litwy  | |
 55°04′46,85″N 23°23′26,80″E/55,079681 23,390778
| |
Neorenesansowy pałac w stylu włoskiej willi, na planie nieregularnym składa się z kilku piętrowych korpusów, które są połączone parterową galerią w której znajdował się ogród zimowy oraz kaplica pałacowa. W rogu pałacu znajduje się trzypiętrowa wieża. Od wieży, skąd rozciąga się widok na dolinę Niemna wziął nazwę pałac i cały majątek (wcześniej nazywany Podubiś[2]). (Patrz Belweder).
Elewacje są bogato zdobione pilastrami, pasami sztukaterii, obramieniami okien i gzymsami. Ściany dolnej kondygnacji częściowo pokrywa boniowanie. Ryzalit centralnego korpusu wystaje przed fasadę.
Otoczenie
edytujPałac otoczony jest parkiem, założonym równocześnie z budową pałacu, o powierzchni 24,8 ha. Znajduje się w nim staw i liczne okazy starych drzew. Od 1986 park jest pomnikiem przyrody.
Z dawnego majątku zachował się dwukondygnacyjny spichlerz i kaplica z czerwonej cegły, w stylu neogotyckim.
Historia
edytujDo XIX wieku majątek Podubiś należał do Tyszkiewiczów. Kleofas Burba kupił od nich majątek w 1840 i wybudował pałac. Po śmierci Burby majątek oddziedziczyli jego zięciowie, najpierw Paweł Puzyna, a po jego śmierci (1911) - Jerzy Walewski.
W czasie I wojny światowej pałac był zdewastowany. Po wojnie pałac przejęło państwo litewskie i w 1921 otwarto w nim szkołę rolniczą, która istniała jeszcze po II wojnie światowej. W 1992 obiekt wpisano na listę zabytków[1]. W 2005 trafił w prywatne ręce[3]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Belvederio dvaro sodyba. Kultūros paveldo departamentas. [dostęp 2016-03-17]. (lit.).
- ↑ Podubiś (7), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 475.
- ↑ Užkeikti dvarai. www.iq.lt, 2013-04-26. [dostęp 2016-03-17]. (lit.).
Bibliografia
edytuj- Grzegorz Rąkowski: Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Litwie. Warszawa: Burchard Edition, 1999-10-16, s. 284-285. ISBN 83-87654-07-8.