Załucze Górne (ukr. Горішнє Залуччя, Horisznie Załuczczia), hist. Załucze, Załucze nad Czeremoszem – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie śniatyńskim. W 2001 roku liczyła 1297 mieszkańców.

Załucze Górne
Państwo

 Ukraina

Obwód

 iwanofrankiwski

Rejon

śniatyński

Populacja (2001)
• liczba ludności


1297

Nr kierunkowy

+380 3476

Kod pocztowy

78362

Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego
Mapa konturowa obwodu iwanofrankiwskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Załucze Górne”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Załucze Górne”
Ziemia48°24′34″N 25°29′41″E/48,409444 25,494722

Historia

edytuj

Wieś została założona w 1620 roku.

W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Załucze w powiecie śniatyńskim województwa stanisławowskiego. Stacjonowała tu placówka Straży Celnej „Załucze Górne”[1], a potem placówka Straży Granicznej I linii „Załusze”[2].

14 września 1939 r. do majątku rodziny Krzysztofowiczów swoją siedzibę przeniósł prezydent Polski Ignacy Mościcki[3]. Stąd też 17 września, na wieść o wkroczeniu Sowietów, wyjechał do Rumunii[4]

  • murowany dwór wybudowany na początku XIX wieku przez ormiańską rodzinę Krzysztofowiczów[5], zniszczony w latach pierwszej wojny światowej (1914-1918)[6]

Związani z Załuczem

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Kalendarz z szematyzmem funkcjonariuszy Straży Celnej na rok 1927, Nakładem Zarządu Internatu imienia dra Władysława Rasińskiego dla Dzieci Funkcjonariuszy Straży Celnej, 1927, s. 261.
  2. Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 29. ISBN 83-87424-77-3.
  3. Polskie, 14 września 1939 (czwartek) [online], Polskie miesiące [dostęp 2022-10-27] (pol.).
  4. 17 września 1939 (niedziela) [online], Wojna obronna 1939 [dostęp 2022-10-27] (pol.).
  5. Muzeum Niepodległości, Mikołaj Krzysztofowicz, w: Ormianie Semper Fidelis. W drodze ku Niepodległości, 2018, s. 53, ISBN 978-83-65439-48-2.
  6. Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 221-225, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).

Linki zewnętrzne

edytuj