Wysokie Litewskie (gmina)

Wysokie Litewskie – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. poleskim (obecnie na pograniczu Polski i Białorusi). Siedzibą gminy było Wysokie Litewskie, które stanowiło odrębną gminę miejską[3] (2348 mieszk. w 1921 roku[2]).

Wysokie Litewskie
gmina wiejska
1921–1939[1]
Ilustracja
Urząd gminy wiejskiej w Wysokiem Litewskim
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg brzeski)
(1920–21: okręg poleski)
1921–39: poleskie

Powiat

brzeski

Siedziba

Wysokie Litewskie

Populacja (1921)
• liczba ludności


2100[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1921)
Liczba gromad

42

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wysokie Litewskie”
52°22′12,0000″N 23°22′48,0000″E/52,370000 23,380000

W okresie międzywojennym gmina Wysokie Litewskie należała do powiatu brzeskiego w woj. poleskim[2]. 18 kwietnia 1928 roku do gminy przyłączono część zniesionej gminy Połowce[4]. 1 kwietnia 1932 roku do gminy Wysokie Litewskie przyłączono wieś Zubacze z gminy Wierzchowice (należącą uprzednio do gminy Połowce)[5]. 20 kwietnia 1934 roku część obszarów gminy Wysokie Litewskie (3 przedmieścia i dwór majątku Wysokie Litewskie) przyłączono do miasta Wysokie Litewskie[6].

Niewielka część obszaru dawnej gminy Wysokie Litewskie, składająca się m.in. z miejscowości Tokary, Wilanowo i (od 1932) Zubacze (obok skrawków gmin Wierzchowice, Wołczyn i Miedna) jest jedynym fragmentem woj. poleskiego, który po 1945 roku pozostał w Polsce (przyłączonym do powiatu bielskiego w woj. białostockim)[7]. W skład terenów tych wchodzi także część obszaru zniesionej w 1928 gminy Połowce, przyłączonej do gmin Wysokie Litewskie i Wierzchowice. Po wojnie obszar gminy Wysokie Litewskie (oprócz ww. fragmentów, które pozostały w Polsce i z których powstała gmina Klukowicze) wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Zobacz też: Gmina Wysokie

Przypisy

edytuj
  1. Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. poleskiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VIII - Województwo Poleskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
  3. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  4. Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452
  5. Dz.U. z 1932 r. nr 17, poz. 108
  6. Dz.U. z 1934 r. nr 34, poz. 318
  7. Od 1952 tereny te należą do powiatu siemiatyckiego