Wysoka (powiat wrocławski)
Wysoka – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kobierzyce.
| wieś | |
 Ruina folwarku w starej części wsi | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (19.09.2022) |
5297[2] |
| Strefa numeracyjna |
71 |
| Kod pocztowy |
52-200[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DWR |
| SIMC |
0875655 |
Położenie na mapie gminy Kobierzyce  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego  | |
 51°02′36″N 17°00′50″E/51,043333 17,013889[1]
| |
Podział administracyjny
edytujW latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.
Położenie
edytujWieś graniczy z peryferyjnymi wrocławskimi osiedlami Ołtaszyn i Partynice.
Nazwa
edytujPierwotną nazwą miejscowości była polska nazwa Wysoka. Miejscowość została wymieniona w łacińskim dokumencie wydanym w 1332 roku we Wrocławiu w zlatynizowanej staropolskiej formie Wyssoca[4]. Później została zgermanizowana i do roku 1945 nosiła niemiecką nazwę Zehnhufen.
Historia
edytujSwoje posiadłości we wsi i pałacyk myśliwski miał tu Julius Schottländer, a potem jego syn Paul, ale po wojnie pałacyk uległ dewastacji i został rozebrany.
Do lat 90. XX wieku było tu Państwowe Gospodarstwo Rolne, a perspektywy rozwoju wsi nie były zachęcające. Obecnie stara część wsi pozostaje w silnym kontraście wobec nowo powstających osiedli.
Zabytki
edytujDo wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[5]:
- park, powstały około 1900 r.
- folwark
inne:
- fort piechoty[6]
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 153490
- ↑ GUS - Bank Danych Lokalnych [online], stat.gov.pl [dostęp 2024-04-26].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1573 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Colmar Grünhagen 1854 ↓, s. 160.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 233. [dostęp 2012-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Fort piechoty
Bibliografia
edytuj- Colmar Grünhagen: Codex Diplomaticus Silesiae T.22 Regesten zur schlesischen Geschichte 1327-1333. Breslau: E. Wohlfarth's Buchhandlung, 1903.