Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1956 roku
Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1956 roku – czterdzieste trzecie wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano ponownie Dwighta Eisenhowera, a wiceprezydentem na drugą kadencję został Richard Nixon.
Państwo | |||
---|---|---|---|
Rodzaj |
wybory prezydenckie | ||
Data przeprowadzenia |
6 listopada 1956 (głosowanie powszechne) | ||
Podstawa prawna | |||
Głosowanie | |||
| |||
| |||
| |||
|
Kampania wyborcza
edytujGdy pierwsza kadencja urzędującego prezydenta dobiegała końca, republikanie zastanawiali się, czy wystawić go w kolejnych wyborach, z uwagi na stan zdrowia[1]. Eisenhower chciał ubiegać się o reelekcję i na konwencji Partii Republikańskiej, odbywającej się w sierpniu 1956 w San Francisco, otrzymał nominację poprzez aklamację w pierwszym głosowaniu[2]. Kandydatem na wiceprezydenta został ponownie Richard Nixon[2]. Głównym kontrkandydatem Eisenhowera został Adlai Stevenson, który ponownie uzyskał nominację Partii Demokratycznej[2]. W kampanii wyborczej Stevenson postanowił nie eksponować swojej wiedzy i umiejętności oratorskich, by pozyskać głosy wyborców z klasy średniej[3]. Olbrzymia popularność republikańskiego prezydenta, połączona z wybuchem kryzysu sueskiego i powstania na Węgrzech, przyczyniły się do zwycięstwa Eisenhowera[3].
Kandydaci
edytujPartia Demokratyczna
edytuj-
Adlai Stevenson
-
Estes Kefauver
Partia Republikańska
edytuj-
Dwight Eisenhower
-
Richard Nixon
Wyniki głosowania
edytujGłosowanie powszechne odbyło się 6 listopada 1956[4]. Eisenhower uzyskał 57,4% poparcia, wobec 42% dla Stevensona[4]. Ponadto, około 410 000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów[4]. Frekwencja wyniosła 59,3%[5]. W głosowaniu Kolegium Elektorów Eisenhower uzyskał 457 głosów, przy wymaganej większości 266 głosów[6]. Na Stevensona zagłosowało 73 elektorów[6]. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Nixon, uzyskując 457 głosy, wobec 73 dla Estesa Kefauvera[6]. Wiarołomny elektor z Alabamy zagłosował na Waltera Jonesa w głosowaniu prezydenckim i na Hermana Talmadge’a w głosowaniu wiceprezydenckim[6].
Kandydat na prezydenta | Partia | Głosowanie powszechne | Kolegium Elektorów | |
---|---|---|---|---|
Głosy | Procent | |||
Dwight Eisenhower | Partia Republikańska | 35 590 472 | 57,4% | 457 |
Adlai Stevenson | Partia Demokratyczna | 26 022 752 | 42% | 73 |
Walter Jones | Partia Demokratyczna | 0 | 0% | 1 |
Łącznie | 531 |
Kandydat na wiceprezydenta | Partia | Kolegium Elektorów |
---|---|---|
Richard Nixon | Partia Republikańska | 457 |
Estes Kefauver | Partia Demokratyczna | 73 |
Herman Talmadge | Partia Demokratyczna | 1 |
Łącznie | 531 |
Przypisy
edytuj- ↑ Jones 2016 ↓, s. 617.
- ↑ a b c Pastusiak 1999 ↓, s. 756.
- ↑ a b Jones 2016 ↓, s. 618.
- ↑ a b c US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).
- ↑ Election of 1956. CountingTheVotes. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).
- ↑ a b c d Electoral College Box – 1956. NARA. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Maldwyn Jones: Historia USA. Gdynia: Latarnia, 2016. ISBN 978-83-65387-02-8. (pol.).
- Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Warszawa: Iskry, 1999. ISBN 83-207-1558-X. (pol.).