Wulfenit

minerał
To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 6 sty 2023. Od tego czasu wykonano 4 zmiany, które oczekują na przejrzenie.

Wulfenitminerał z gromady molibdenianów. Należy do grupy minerałów rzadkich.

Wulfenit
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

(Pb[MoO4])
molibdenian ołowiu

Twardość w skali Mohsa

3

Przełam

nierówny, muszlowy

Łupliwość

wyraźna

Układ krystalograficzny

tetragonalny

Gęstość

6,7–7,0 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

żółta, pomarańczowa, czerwona; rzadziej bezbarwny, biały, szary

Rysa

biała, białożółta

Połysk

żywiczny, tłusty

Kryształy wulfenitu

Nazwa pochodzi od nazwiska austriackiego mineraloga, barona Franza Xavera Wulfena (1728-1805), słynnego badacza rud ołowiu, który po raz pierwszy opisał ten minerał.

Charakterystyka

edytuj

Właściwości

edytuj

Najczęściej tworzy kryształy tabliczkowe o zarysie czworokąta, niekiedy jest podobny do sześcianu. Rzadziej wykazuje pokrój słupowy, igiełkowy bądź piramid tetragonalnych. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych i naskorupieniach. Jest kruchy, przezroczysty, często tworzy pseudomorfozy po galenie i cerusycie.

Występowanie

edytuj

Powstaje jako minerał wtórny w strefach utleniania kruszców ołowiu. Zazwyczaj występuje w paragenezie z galeną i cerusytem.

Miejsca występowania:

  • W Polsce: stwierdzono go w nieczynnej kopalni Miedzianka k. Jeleniej Góry na Dolnym Śląsku.

Zastosowanie

edytuj
  • stanowi źródło pozyskiwania molibdenu i ołowiu,
  • okazy są poszukiwane i cenione przez kolekcjonerów,
  • pięknie wykształcone kryształy znajdują zastosowanie w jubilerstwie.

Bibliografia

edytuj
  • G.G. Gormaz, J.J. Casanovas: Atlas mineralogii. Wiedza i życie, 1992.
  • J. Żaba: Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, 2003.
  • W. Schumann: Minerały świata. Oficyna Wydawnicza „Alma – Press”, 2003.
  • J. Bauer: Przewodnik. Skały i minerały. Multico, 1997.

Linki zewnętrzne

edytuj