Wioletta Grzegorzewska

polska poetka i pisarka

Wioletta Grzegorzewska, pseudonim Wioletta Greg (ur. 9 lutego 1974 w Koziegłowach) – polska pisarka.

Wioletta Grzegorzewska
Wioletta Greg
Ilustracja
Wioletta Grzegorzewska, 2020
Data i miejsce urodzenia

9 lutego 1974
Koziegłowy

Narodowość

Polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

poezja, proza

Strona internetowa
Z S. Chutnik, K. Jaklewicz, W. Mazurem

Życiorys

edytuj

Urodziła się w Koziegłowach, dzieciństwo spędziła w Rzeniszowie (województwo śląskie). Kilkanaście lat mieszkała w Częstochowie[1], gdzie ukończyła filologię polską na WSP (obecnie Uniwersytet Jana Długosza w Częstochowie). W roku 2006 wyjechała do Wielkiej Brytanii, gdzie mieszka do dziś. Jej utwory ukazywały się w polskich i zagranicznych czasopismach m.in.: „The Guardian[2], „Words Without Borders(inne języki)[3], „Arterie”, „Studium”, „Fraza”, „Kresy”, „Tygiel Kultury[4], „Zeszyty Literackie”, kwartalniku „sZAFa”[5], „ArtPapierze”[6] na stronach internetowych i w antologiach: Na końcu świata napisane. Autoportret współczesnej polskiej emigracji, Solistki: Antologia poezji kobiet (1989–2009), Free Over Blood. New Polish Poets Series (Zeszyty Poetyckie/OFF Press, Londyn 2011)[7][8]. Opublikowała zbiór opowiadań Guguły, powieść Stancje[9][10] oraz książki poetyckie: Wyobraźnia kontrolowana, Parantele[11], Orinoko, Inne obroty[12], dwujęzyczny wybór wierszy: Pamięć Smieny/Smena’s Memory[13], wybór wierszy Czasy zespolone.

Nagrody i nominacje

edytuj
  • 2007 – laureatka „Konkursu Literackiego Polish Books w Londynie”[14]
  • 2008 – laureatka VIII Ogólnopolskiego Konkursu na Tomik Wierszy „Tyska Zima Poetycka” na tom wierszy dla autorów po debiucie książkowym Tyska Zima Poetycka[15]
  • 2015 – Nagroda Złota Sowa Polonii w Wiedniu za działalność literacką
  • 2015 – finał międzynarodowej nagrody poetyckiej w Kanadzie Griffin Poetry Prize
  • 2015 – finał Nagrody Literackiej Nike (za Guguły)[16]
  • 2015 – finał Nagrody Literackiej Gdynia (za Guguły)[17]
  • 2017 – nominacja do The International Man Booker Prize (za Swallowing Mercury, czyli Guguły w tłumaczeniu Elizy Marciniak)[18]
  • 2017 – finał nagrody literackiej w Szwajcarii im. Jana Michalskiego
  • 2017 – finał nagrody The Warwick Prize
  • 2017 – Nagroda Miasta Częstochowy w dziedzinie kultury
  • 2021 – finał nagrody polskiej sekcji IBBY w kategorii „Książka Roku 2021”, Międzynarodowa Izba ds. Książek dla Młodych (za książkę dla dzieci Lola i ptaki)[19]
  • 2022 – Nagroda im. Sławy Majewskiej przyznana przez Związek Pisarzy Polskich na Obczyźnie (za „Wilczą rzekę” W.A.B)[20]

Publikacje

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Jakub Winiarski: Nie mam mistrzów (rozmowa z Wiolettą Grzegorzewską). literaturajestsexy.pl. [dostęp 2012-04-02]. (pol.).
  2. Translation Tuesday: On the River Boży Stok by Wioletta Greg [online], theguardian.com [dostęp 2017-11-15] (ang.).
  3. First Read – From “Swallowing Mercury” [online], wordswithoutborders.org [dostęp 2017-11-15].
  4. „Tygiel Kultury”. 1-3/2008. ISSN 1425-8587. 
  5. „sZAFa”. Nr 41, grudzień 2011. ISSN 1429-6589. 
  6. ArtPapier [online], artpapier.com [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  7. Antologia „Free Over Blood. [dostęp 2012-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-05)].
  8. Wiktor Koliński: Słowa ponad granicami. Strona Urzędu Miejskiego w Gnieźnie. [dostęp 2012-04-02]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2013-12-11)]. (pol.).
  9. Własny pokój w hotelu robotniczym [rozmowa z Wiolettą Grzegorzewską] [online], krytykapolityczna.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
  10. Kompleks polski [online], tygodnikpowszechny.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
  11. Arkadiusz Frania. Grążele, przylaszczki, śnieguliczki i sporysz. „ArtPapier”. nr 7(18)/2004, lipiec 2004. 
  12. Jakub Sajkowski. Przewlekłe tygodnie i inne obroty w wierszach Wioletty Grzegorzewskiej. „sZAFa”. nr 40. ISSN 1429-6589. 
  13. Polish Cultural Institute: Smena’s Memory by Wioletta Grzegorzewska [online], polishculture.org.uk [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  14. Klub Literacki – Grupa Literacka Polaris – Laureaci Konkursu Literackiego – „Na końcu Świata Napisane”.
  15. Karol Maliszewski. Wisi w powietrzu i wchodzi do gardła. „Tyski Magazyn Kulturalny”. Nr 5(44), s. 11–13, marzec-maj 2008. ISSN 1428-1147. 
  16. Znamy finalistów Nike 2015 | Artykuł | Culture.pl. [dostęp 2015-09-13].
  17. Nominowani 2015. nagrodaliterackagdynia.pl. [dostęp 2015-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-16)].
  18. Grzegorzewska na liście Bookera / Wydarzenia / Instytut Książki [online], instytutksiazki.pl, 15 marca 2017 [dostęp 2017-05-02] (pol.).
  19. Ogłaszamy nominacje Książka Roku 2021 : IBBY – Polska Sekcja.
  20. Przyznano Londyńskie Nagrody Literackie | dzieje.pl – Historia Polski.
  21. Sławomir Płatek. Mistyka biseptolu (o arkuszu Wioletty Grzegorzewskiej „Ruchy Browna”). „Salon Literacki”, 2011-07-04. Gdańsk: S. Płatek. ISSN 2083-5051. 
  22. LIT Verlag Berlin-Münster-Wien-Zürich-London.

Bibliografia

edytuj
  • „Solistki. Antologia poezji kobiet (1989–2009)”, red. Maria Cyranowicz, Joanna Mueller, Justyna Radczyńska, Staromiejski Dom Kultury, Warszawa 2009, s. 196.
  • „Tekstylia bis. Słownik młodej polskiej kultury”, Ha!art, Kraków 2006.
  • Stanisław Burkot, „Literatura polska w latach 1986–1999”, Warszawa 2002, s. 323.
  • Arkadiusz Frania, „Strażnicy i najeźdźcy. Zjawiska we współczesnej poezji regionu częstochowskiego”, wyd. „e media”, Częstochowa 2005, s. 66–77.
  • „Pisma kulturalne w Polsce po 1989 roku”, Wydawnictwo Naukowe Śląsk, 2010.
  • Jerzy Jarniewicz, „Przekład a doświadczenie emigracji”, Tekstualia 1 (36) 2014, s. 115–126.

Linki zewnętrzne

edytuj