Wilhelm Mohnke
Wilhelm Mohnke (ur. 15 marca 1911 w Lubece, zm. 6 sierpnia 2001 w Hamburgu) – niemiecki wojskowy i handlowiec, SS-Brigadeführer, generał major Waffen-SS, dowódca 1 Dywizji Pancernej SS i obrony dzielnicy rządowej podczas bitwy o Berlin, zbrodniarz wojenny. Uczestnik II wojny światowej.
 Wilhelm Mohnke w 1999 roku | |
 Brigadeführergenerał major Waffen-SS | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1931–1945 |
| Formacja | |
| Formacja | |
| Stanowiska |
dowódca 1 Dywizji Pancernej SS |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | |
| Odznaczenia | |
       
| |
Życiorys
edytujW latach 1926–1929 pracował w firmie handlowej. W 1931 wstąpił do SS – numer legitymacji SS to 15 541. W czasie II wojny światowej walczył na frontach Europy; m.in. brał udział w napaści na Polskę (został za to dwukrotnie odznaczony – patrz poniżej). W czasie kampanii bałkańskiej ciężko ranny. Następnie został dowódcą 1 Dywizji Pancernej SS „Leibstandarte SS Adolf Hitler”. 22 kwietnia 1945 został mianowany dowódcą obrony dzielnicy rządowej w Berlinie. 1 maja 1945, po śmierci Adolfa Hitlera, próbował uciec z oblężonej stolicy III Rzeszy, lecz został ujęty przez żołnierzy Armii Czerwonej i wzięty do niewoli. Przebywał w niej do 10 października 1955, po czym powrócił do Niemiec, gdzie zajmował się m.in. sprzedażą samochodów. Zmarł w Rahlstedt – północno-wschodniej dzielnicy Hamburga.
Zbrodnie wojenne
edytujW czasie kampanii francuskiej rozkazał zamordować ponad 100 w większości brytyjskich jeńców. W czasie bitwy o Caen w 1944 z jego rozkazu rozstrzelano 38 kanadyjskich jeńców. Uniknął odpowiedzialności za swoje zbrodnie[1].
Odznaczenia i medale wojskowe (chronologicznie)
edytuj- Krzyż Żelazny II klasy – 21 września 1939
- Krzyż Żelazny I klasy – 8 listopada 1939
- Czarna Odznaka za Rany – 10 lutego 1940
- Szturmowa Odznaka Piechoty w Srebrze – 3 października 1940
- Wojenny Krzyż Zasługi z Mieczami – 3 października 1940
- Srebrna Odznaka za Rany – 15 września 1941
- Krzyż Niemiecki w Złocie – 26 grudnia 1941
- Krzyż Rycerski Żelaznego Krzyża – 11 lipca 1944
- Order Waleczności IV klasy[2]
Przypisy
edytuj- ↑ Tomasz Szlagor, Pierwsza bitwa o Caen: czerwiec 1944 r., „Wojsko i Technika Historia” (2/2020), 1 stycznia 2020, s. 95-96, ISSN 2450-2480.
- ↑ Mohnke, Wilhelm - TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 2022-01-15].
Bibliografia
edytuj- Gordon Williamson, Malcolm McGregor: German commanders of World War II.: Waffen-SS, Luftwaffe & Navy (2), Wyd. Osprey Publishing, Oksford 2006, s. 22–24, ISBN 1-84176-597-X.
- Wilhelm Mohnke (sylwetka) [online], das-ritterkreuz.de [dostęp 2012-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-29] (niem.).