Wilhelm Kwiatkowski
Wilhelm Kwiatkowski (ur. ok. 1814, zm. 22 lipca 1876 w Sanoku) – polski wojskowy, urzędnik skarbowy.
| Data urodzenia |
ok. 1814 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
urzędnik |
| Narodowość |
polska |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujUrodził się około 1814[1]. W okresie zaboru austriackiego pracował w służbie finansowej, z biegiem czasu w ramach autonomii galicyjskiej. Od około 1861 do około 1863 był powiatowym komisarzem finansowym 2. klasy w C. K. Powiatowej Dyrekcji Finansowej na Księstwo Bukowina w Czerniowcach (K. k. Finanz-Bezirks-Direktion für das Herzogtum Bukowina in Czernowitz)[2]. Od około 1863 do około 1866/1867 był powiatowym komisarzem finansowym 2. klasy w C. K. Powiatowej Dyrekcji Finansowej na Powiat Samborski w Samborze (K. k. Finanz-Bezirks-Direktion in Sambor)[3]. W tej randze do tego czasu zasiadał jako ławnik (Stimmführer) w sądzie wyrokującym w Samborze (K. k. Gefällen-Bezirks-Gericht in Sambor)[4]. Od około 1866/1867 był powiatowym komisarzem finansowym 2. klasy w C. K. Powiatowej Dyrekcji Finansowej w Sanoku (K. k. Finanz-Bezirks-Direktion in Sanok)[5][6], od 1869 do około 1874 komisarzem skarbowym II klasy w C. K. Powiatowej Dyrekcji Skarbu w Sanoku[7][8][9][10][11]. Równolegle około 1867 zasiadał jako ławnik w sądzie wyrokującym w Sanoku (K. k. Gefällen-Bezirks-Gericht in Sanok)[12], a od około 1869 do około 1872 był asesorem C. K. Sądu Powiatowego w Sprawach Dochodów Skarbowych w Sanoku[13][14].
Przed 1870 został mianowany na stopień porucznika[7]. W 1868 był przewodniczącym komitetu kościelnego w Sanoku (zastępcą był burmistrz miasta Jan Okołowicz)[15]. Wraz z Okołowiczem w 1871 był fundatorem szkoły muzycznej w Sanoku[16] (według relacji prasowej na tę okoliczność jeden z pułkowników wojsk austriackich podarował komplet instrumentów dętych)[17]. Na posiedzeniu Rady Miejskiej w Sanoku 3 lutego 1870 burmistrz Jan Okołowicz złożył wniosek o nadanie honorowego obywatelstwa Sanoka Wilhelmowi Kwiatkowskiemu, jednak Rada odrzuciła ten pomysł na wniosek ks. Franciszka Salezego Czaszyńskiego[18]. Pełnił mandat radnego Rady Miejskiej w Sanoku od 1872[19] i zasiadał w komisji finansowej[20]. 30 kwietnia 1873 przyjęto jego rezygnację z mandatu radnego[21].
Jako emeryt zamieszkiwał w Sanoku w domu pod numerem 155[1]. Do końca życia był kawalerem[1]. Zmarł 22 lipca 1876 w Sanoku w wieku 62 lat[1]. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Jana Matejki w Sanoku 24 lipca 1876[1].
Odznaczenia
edytuj- Oficer Orderu Guadalupe – Meksyk (przed 1868)[5]
- Kawaler Orderu Świętego Sylwestra – Watykan (przed 1873)[9]
- Kawaler Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego – Watykan (przed 1874)[10]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Księga zmarłych 1855–1878 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 355 (poz. 103).
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1862. Lwów: 1862, s. 181.
•Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1862. Lwów: 1862, s. 197.
•Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1863. Lwów: 1863, s. 199. - ↑ Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1864. Lwów: 1864, s. 191.
•Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1865. Lwów: 1865, s. 194.
•Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1866. Lwów: 1866, s. 192. - ↑ Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1864. Lwów: 1864, s. 158.
•Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1865. Lwów: 1865, s. 158.
•Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1866. Lwów: 1866, s. 155. - ↑ a b Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1868. Lwów: 1868, s. 315.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1869. Lwów: 1869, s. 196.
- ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870. Lwów: 1870, s. 202.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1871. Lwów: 1871, s. 176.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1872. Lwów: 1872, s. 181. - ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1873. Lwów: 1873, s. 180.
- ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1874. Lwów: 1874, s. 203.
- ↑ Był zastępcą jej dyrektora Józefa Scholtza do 1877. Wcześniej naczelnikiem ODS był Leon Kaszubiński. Por. Alojzy Zielecki, W epoce autonomii Galicyjskiej. Sanok siedzibą organów państwowych i samorządowych. Rozwój przestrzenny miasta, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 363.
- ↑ Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1868. Lwów: 1868, s. 288.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870. Lwów: 1870, s. 187.
•Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1871. Lwów: 1871, s. 162. - ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1872. Lwów: 1872, s. 168.
- ↑ Inland. Korrespondenzen. Sanok. „Die Debatte”. Nr 327, s. 2, 26 listopada 1868. (niem.).
- ↑ Edward Zając. Przyjaciel twórcy poloneza. „Tygodnik Sanocki”. Nr 50 (579), s. 6, 13 grudnia 2002.
- ↑ Wiadomości literackie, artystyczne i naukowe. „Gazeta Polska”. Nr 256, s. 1, 7 (19) listopada 1869.
- ↑ Księga uchwał Rady miejskiej w Sanoku 31.07.1868-14.11.1870. T. II. sanockabibliotekacyfrowa.pl. s. 145. [dostęp 2022-02-03].
- ↑ Marta Szramowiat. Samorząd miejski Sanoka okresu galicyjskiego. Główne zadania i działalność Rady Miejskiej w Sanoku. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, s. 19, 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
- ↑ Księga uchwał Rady miejskiej sanockiej 1872-1874. T. IV. sanockabibliotekacyfrowa.pl. s. 139. [dostęp 2022-02-05].
- ↑ Księga uchwał Rady miejskiej sanockiej 1872-1874. T. IV. sanockabibliotekacyfrowa.pl. s. 134-135. [dostęp 2022-02-05].