Wikipedia

Wiesław Krawczyński

Wiesław Kazimierz Krawczyński (ur. 25 kwietnia 1884 w Lisku, zm. 17 kwietnia 1962 w Krakowie) – polski inżynier leśnictwa, działacz łowiecki, wykładowca.

Wiesław Kazimierz Krawczyński
Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1884
Lisko

Data i miejsce śmierci

17 kwietnia 1962
Kraków

Miejsce spoczynku

cmentarz Rakowicki w Krakowie

Zawód, zajęcie

leśnik

Narodowość

polska

Rodzice

Kazimierz, Olga

Małżeństwo

Jadwiga

Dzieci

Wiesław

Życiorys

edytuj

Urodził się 25 kwietnia 1884 w Lisku. Był synem Kazimierza (urzędnik podatkowy) i Olgi z domu Nawratil (1855-1898)[1][2][3]. Miał brata Aleksandra Feliksa (ur. 1889[4] lub 1891, zm. 1971, wydawca, antykwariusz)[5]. W Sanoku zamieszkiwali przy ulicy Rymanowskiej 109[4].

W 1902 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku (w jego klasie byli m.in. Bolesław Keim, Gustaw Kieszkowski, Tadeusz Miękisz, Mieczysław Wygrzywalski, Jan Zakrzewski)[6][7]. Ukończył Akademię Ziemiaństwa (Hochschule für Bodenkultur) w Wiedniu i uzyskał tytuł naukowy inżyniera leśnictwa[8].

Pełnił funkcję dyrektora lasów i dóbr hr. Romana Potockiego w Pomorzanach. Sprawował stanowisko nadleśniczego Lasów Państwowych w Zielonce i dyrektora Lasów Ordynacji Łańcuckiej hr. Alfreda Potockiego od 1923 do 1939. Był wykładowcą leśnictwa m.in. na Wydziale Leśnym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, na Wydziale Leśnym Politechniki Lwowskiej, jako adiunkt na Wydziale Rolnym i Leśnym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Publikował prace dotyczące leśnictwa i łowiectwa. Napisał podręcznik Łowiectwo (1924). Był autorem słów i muzyki do „Hymnu Leśników” z lat 30. Został odznaczony najwyższymi odznaczeniami Polskiego Związku Łowieckiego.

W 1946 wysiedlony ze Lwowa. Zmarł 17 kwietnia 1962 w Krakowie i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie 20 kwietnia 1962 (kwatera LXXIII, rząd 16, miejsce 4)[9][10].

Jego żoną została Jadwiga z domu Kowalska. Ich synem był Wiesław, żołnierz Armii Krajowej we Lwowie i więzień sowieckich łagrów na Syberii, autor biograficznej książki pt. Przez tundrę i tajgę po sowieckich łagrach. Ich wnukiem jest Stanisław Krawczyński, dyrygent, profesor sztuk muzycznych, rektor Akademii Muzycznej w Krakowie[11].

W 2012 ukazała się publikacja wspomnieniowa pt. Wiesław Krawczyński 1884-1963 leśnik i myśliwy, której autorką była Aldona Cholewianka-Kruszyńska, a 12 maja 2012 została odsłonięta tablica upamiętniająca W. Krawczyńskiego w Muzeum-Zamku w Łańcucie[12].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Janusz Hodyr: Pocztówka z podróży – Wiesław Krawczyński. lwow.com.pl. [dostęp 2016-06-24].
  2. ↑ Paweł Nestorowicz: Boża rola. Przyczynek do historii cmentarzy sanockich w 110-tą rocznicę konsekracji cmentarza przy ul. Rymanowskiej. Sanok: 2005, s. 51, 52.
  3. ↑ Olga Krawczyńska została pochowana na cmentarzu Centralnym w Sanoku
  4. ↑ a b CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1902/1903 (zespół 7, sygn. 32). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 300.
  5. ↑ Krawczyński Aleksander Feliks. gedanopedia.pl. [dostęp 2021-10-21].
  6. ↑ 21. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1901/1902. Sanok: 1902, s. 35.
  7. ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2016-03-23].
  8. ↑ Kronika. Promocya. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 121 z 22 kwietnia 1906. 
  9. ↑ Wiesław Krawczyński. Nekrolog. „Dziennik Polski”, s. 2, Nr 93 z 19 kwietnia 1962. 
  10. ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Wiesław Krawczyński. rakowice.eu. [dostęp 2016-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-27)].
  11. ↑ Instytut Gość Media, Zmarł Wiesław Krawczyński, żołnierz AK, współzałożyciel Związku... [online], Instytut Gość Media, 3 grudnia 2019 [dostęp 2023-10-18].
  12. ↑ Pamięci Wiesława Krawczyńskiego. zamek-lancut.pl. [dostęp 2016-06-24].

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Wiesław_Krawczyński&oldid=71965197”