Walenty Winid
Walenty Winid (ur. 19 lipca 1894 w Brzezinach, zm. 19 stycznia 1945 w Auschwitz)[1] – polski geograf, profesor Akademii Handlowej w Krakowie.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
profesor | |
Specjalność: antropogeografia | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Życiorys
edytujStudiował filozofię w latach 1917–1919 na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie geografię i ekonomię na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie w 1925 uzyskał stopień doktora. W latach 1927–1930 kontynuował studia w USA. Po powrocie w latach 1930–1935 był wykładowcą Uniwersytetu Poznańskiego. W 1935 uzyskał habilitację z zakresu antropogeografii. W latach 1935–1937 pełnił funkcję kierownika jednego z wydziałów Instytutu Bałtyckiego w Gdyni. W 1938 został profesorem geografii gospodarczej Akademii Handlowej w Krakowie[2]. Wykładał również na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego. 6 listopada 1939 aresztowany w ramach Sonderaktion Krakau więziony w Sachsenhausen. Po zwolnieniu w lutym 1940 powrócił do Krakowa. Działał również w komitecie Pomocy Więźniom Obozów Koncentracyjnych. Powtórnie aresztowany 10 marca 1943 z powodu działalności w strukturach tajnego nauczania więziony w Więzienie Montelupich. Przetransportowany do KL Auschwitz 1 października 1943. W obozie macierzystym zatrudniony w charakterze pisarza raportowego[3].
Ojciec dwóch synów: geografa i kartografa Bogodara i lekarza psychiatry Boguchwała. Opracował i wydał: Kanał Bydgoski wyd. 1928 Stosunki gospodarcze ziem nadbałtyckich od Niemna po zlewisko Zalewu Odrzańskiego wyd. 1937.
Przypisy
edytuj- ↑ [1 daty życia profesora oraz jego synów na podstawie biogramów opracowanych w Bibliotece Jagiellońskiej
- ↑ "Prace i Studia geograficzne" tom XL wyd. 2008 s.220
- ↑ Krótki biogram