Wacław Wołosewicz
Wacław Wołosewicz (ur. 1911 w Wilnie[1][2], zm. 5 grudnia 1982[3]) – polski rzeźbiarz[4].
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys
edytujWołosewicz pochodził z Wilna. Po II wojnie światowej zamieszkał w Łodzi, gdzie w latach 50. i 60. XX w. pracował jako wykładowca w Katedrze Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych[2], i gdzie wraz Mieczysławem Szadkowskim współprowadził pracownię rzeźby[5]. Był autorem pomników w Łodzi oraz rzeźb sakralnych[4] i nagrobków[2]. Jego prace znajdują się m.in. w zasobach Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie[6].
Został pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi w części rzymskokatolickiej[2].
Realizacje
edytuj- Pomnika Wdzięczności Armii Czerwonej w Łodzi (1945–1946, główny projektant: Kazimierz Karpiński[7]),
- Pomnik Robotnika i Robotnicy w Łodzi (1950, współautorzy: Antoni Biłas, Józef Starzyński)[8],
- Figury aniołów w kościele Zesłania Ducha Świętego w Łodzi[4],
- Mauzoleum i muzeum na Radogoszczu w Łodzi (fryz[9], 1959–1961, współautorzy: Tadeusz Herburt, Tadeusz Łodziana, Antoni Biłas, Roman Modzelewski)[10],
- Pomnik Zwycięstwa i Braterstwa Broni w Siedlcach (1972)[11],
- Pomnik Czynu Rewolucyjnego w Łodzi[4] (1975, główny autor: Kazimierz Karpiński)[12],
- Pomnik Władysława Stanisława Reymonta w Łodzi (1977–1978)[13],
- Popiersie prezydenta Gabriela Narutowicza przy II Liceum Ogólnokształcącym w Łodzi (1984, po śmierci artysty dokończony przez Kazimierza Karpińskiego)[2][14].
Nagrody
edytujOdznaczenia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Władysław Reymont. Brąz. Wacław Wołosewicz (1911-19820) [online], Sztukaj – Andrzej Miedziński [dostęp 2022-10-09] (pol.).
- ↑ a b c d e Ryszard Bonisławski, Joanna Podolska, Spacerownik. Cmentarz Stary przy ulicy Ogrodowej [online], 27 października 2007.
- ↑ a b nekrolog, „Dziennik Łódzki” (206), 9 grudnia 1982.
- ↑ a b c d Anna Gronczewska, Od pomnika Tadeusza Kościuszki do ławeczki Juliana Tuwima, „Kocham Łódź (Dodatek do Dziennika Łódzkiego)” (411), 10 listopada 2016.
- ↑ Szkic do biografii, [w:] Janina Ładnowska, Antoni Starczewski Transppozycje, 2020.
- ↑ Maria Morawinska-Brzezicka, Sport in the fine arts in Poland, Sport i Turystyka, 1976 [dostęp 2022-10-09] (pol.).
- ↑ Ewelina Pietruszka, Pomnik wdzięczności Armii Czerwonej w Łodzi, Joanna Żelazko (red.), „Rok 1945 w Łodzi”, Łódź 2008.
- ↑ Piotr Strzemieczny, Maria Nowakowska, Plenerowa Galeria Rzeźby, Taurus Edukacja i Kultura, 29 września 2020 [dostęp 2022-04-15] (pol.).
- ↑ Maria Nowakowska, Detale powojennej Łodzi [online], 2021.
- ↑ Miejsca pamięci narodowej w Łodzi. Martyrologia i walka 1939–1945, oprac.: Tadeusz Czapliński i Jerzy Launer. Łódź 1972, s. 16–25.
- ↑ Wojskowy przegla̜d historyczny, 1973 [dostęp 2022-10-09] (pol.).
- ↑ J. P.. „To oni wolą nieugiętą...” Uroczyste odsłonięcie Pomnika Czynu Rewolucyjnego z udziałem członka Biura Politycznego Wł. Kruczka. „Dziennik Łódzki”. Rok XXXI (nr 140 (8138)), s. 1–2, 1975-06-23. Łódź: Łódzkie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch”. ISSN 1898-3111. [dostęp 2015-09-26].
- ↑ Nowe książki, Wyd. Wspołczesne RSW „Prasa-Książki-Ruch”, lipiec 1978 [dostęp 2022-10-09] (pol.).
- ↑ Zarys dziejów II Liceum Ogólnokształcącego im. Gabriela Narutowicza w Łodzi w latach 1904–2014, [w:] Aleksander Łynka, Historię swą piszecie sami.
- ↑ Przegla̜d artystyczny, Państwowy Instytut Sztuki., 1973 [dostęp 2022-10-09] (pol.).
- ↑ Mieczysław Jagoszewski, Medale dobrze zasłużone, „Dziennik Popularny”, 29 listopada 1979.
- ↑ kt, 'W hołdzie wielkiemu pisarzowi, „Dziennik Popularny” (241 (9122)), 23 października 1978, s. 2 [dostęp 2015-09-28].