Wańko Kierdejowicz

Wańko Kierdejowicz z Kwasiłowa, h. Kierdeja, (zm. w XV w.) – kasztelan chełmski (1454), ziemianin łucki, reprezentant szlachty gniazdowej łuckiej.

Waśko Kierdejowicz – (ojciec Wańki), występuje w aktach po raz pierwszy w 1358 r. jako sędzia Kiejstuta, kiedy jego ojciec Kierdej, występuje w pierwszej połowie XIV w.

Wańko Kierdejowicz używał jako kasztelan chełmski w 1454 r. średniowieczne znaki pieczętne Kierdeja stosowanego już w 1436 r. Herb jego to pole dwudzielne - prawe (herbowe) czerwone, lewe niebieskie a w lewej trzy lilie andegaweńskie w słup i w klejnocie krzyż łaciński między dwoma piórami kokota.

W 1455 r. należała do niego miejscowość Bończa, Kobyle - wymieniana od 1442 r.

Z inicjatywy kasztelana chełmskiego Wańki z Kwasiłowa, dokonano w połowie stulecia, przekładu polskich statutów ziemskich na język ruski „dla miłych panów sędziów i podsędków”.

Bibliografia

• J. Bardach, O przekładach ruskich polskich statutów ziemskich XIV i początku XV w., Studia Źródłoznawcze, 7, 1962, s. 94-95.
• Adam Boniecki, Herbarz polski: Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach ..., Tom 10, 1907, s.42
• Oskar Halecki, Ostatnie lata Świdrygiełły i sprawa wołyńska za Kazimierza Jagiellończyka, 1915, s.123